เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 444

สำหรับความเย่อหยิ่งไร้หลักการและเหตุผลของหลันซิน

เย่เมิ่งเหยียนก็รู้สึกจนใจจริงๆ

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก พูดด้วยใบหน้าเย็นชา : “แม่คะ แม่อย่าไปหาเรื่องทะเลาะแบบไร้เหตุผล หรือทำให้หยางเฟิงขุ่นเคืองอีกเลยค่ะ แม่คิดว่าชีวิตแม่ตอนนี้ดีนักหรือคะ? แม่ต้องจำไว้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่มีในตอนนี้ก็มาจากหยางเฟิงทั้งนั้น!”

“ถ้าสักวันหนูหย่ากับหยางเฟิง ตระกูลเย่ก็จะไม่เป็นตระกูลเย่อย่างทุกวันนี้หรอกค่ะ แล้วแม่ก็จะรู้สึกเสียใจทีหลังอย่างที่สุด!”

“แล้วก็ หนูรักหยางเฟิง! ชีวิตนี้ หนูจะไม่มีทางหย่ากับหยางเฟิง! หนูแยกจากเขาไม่ได้! ลูกสาวหนูก็แยกจากพ่อไม่ได้เหมือนกัน! ดังนั้น ทีหลังแม่อย่าพูดอย่างนี้อีกนะคะ ไม่งั้นอย่ามาว่าตอนที่หนูตัดแม่ตัดลูกนะ!”

พูดจบ

เย่เมิ่งเหยียนก็ตรงกลับห้อง

ปัง!

เสียงดังขึ้น

ประตูห้องปิดลงทันใด

เย่เมิ่งเหยียนไม่อยากพูดอะไรไร้สาระกับหลันซินอีกแม้แต่ประโยคเดียว

บางทีเธอก็คิดว่า หลันซินเป็นแม่แท้ๆของเธอจริงหรือเปล่า?

มีแม่ที่ผิดธรรมดาอะไรขนาดนี้จริงหรือ?

ถ้าแม่บังคับให้เธอหย่ากับหยางเฟิงจริง

เธอจะตัดแม่ตัดลูกกับหลันซินแบบไม่ลังเลเลย!

พอเห็นว่าเย่เมิ่งเหยียนก็ไม่สนใจเธอ หลันซินตกตะลึงอย่างที่สุด

ครู่เดียวหลังจากนั้น

หลันซินแผดเสียง ราวกับถูกเฉือด : “บ้า! บ้า! ทุกอย่างกลับตตาลปัตรไปหมด! ดูเหมือนฉันจะไม่มีที่ยืนในบ้านนี้แล้ว ไม่มีใครฟังคำพูดฉันสักคน”

“หึ่ยๆๆ! น่าโมโหจริงๆเลย!”

“พวกแกรอดู ฉันหลันซินไม่ใช่คนที่ใครจะมารังแกได้ เดี๋ยวเราจะได้เห็นดีกันแน่!”

หลันซินโกรธแทบบ้า กระฟัดกระเฟียดไร้เหตุผลไม่หยุด

คนใช้รอบๆเข้าหน้าไม่ติดกันเลย แต่ละคนต้องหลบซ่อนตัวให้ไกล

ในขณะเดียวกัน

ด่าว่าหยางเฟิงไป ก็ยังมีอีกคนหนึ่ง!

“ไอ้สารเลว!”

“หยางเฟิง ไอ้สารเลวนี่แกมันสมควรตาย!”

“ไปตายซะ! ไปตายซะ! ไปตายซะ!!!”

ณ คฤหาสน์ตระกูลหลัน

“แกน่ะไร้เดียงสาเกินไป!”

หลันเฟิงดุว่าอย่างโกรธเกรี้ยว : “แกคิดว่าหยางเฟิงมันจะปล่อยพวกเราตระกูลหลันไปง่ายๆหรือ? แกฝันไปเถอะ! หยางเฟิงมันไม่สนใจความสัมพันธ์เครือญาติ ไม่สนหน้าอิทร์หน้าพรหมณ์หรอกนะ!”

ได้ยินดังนั้น

หลันจื่อพลันตกใจ

เธอถามกลับด้วยใบหน้าขาวซีด : “พ่อคะ พ่อหมายความว่า หยางเฟิงจะไม่มีทางปล่อยเราไปหรือคะ?”

“เหอะ!”

หลันเฟิงส่งเสียงในลำคอ พูดด้วยน้ำเสียงกังวาน : “หยางเฟิงเป็นคนอย่างไร แกยังดูไม่ชัดหรือ? ไอ้คนๆนี้มันจิตใจอำมหิต มันกำจัดศัตรูแบบถึงรากถึงโคน ไม่ไว้หน้าแม้แต่นิดเดียว”

“แกดูสิ เย่กวง เย่ขวง หวางหลงดูจุดจบของคนพวกนี้ก็รู้แล้ว! เมื่อก่อนพวกนั้นมีอำนาจเทียมฟ้า ตอนนี้ล่ะ? ตายคามือหยางเฟิงกันหมด หญ้าหัวหลุมศพสูงประมาณสามเมตรแล้ว!”

สำหรับหยางเฟิง

หลันเฟิงเข้าใจอย่างดี

ครั้งนี้ตระกูลหลันเอาชีวิตรอดจากวิกฤตโดยไม่มีความเสี่ยงใดๆ

แต่ไม่ได้แสดงว่า หยางเฟิงจะปล่อยพวกเขาตระกูลหลันไปอย่างนี้

โดยเฉพาะคำเตือนสุดท้ายของหยางเฟิง ราวกับการโจมตีอย่างหนักหน่วง เข้าที่หัวใจของหลันเฟิงอย่างแรง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก