หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 1207

หนานป้าเทียนสีหน้าเย็นชา “นาล่ายง นั่นเป็นเรื่องระหว่างเรา ไม่เกี่ยวกับเขา ! ”

“นายให้พวกเขาออกไปก่อน เรื่องนี้ เราสองคนเคลียกันเอง ! ”

ที่แท้ ผู้ชายคนนี้ชื่อนาล่ายง

นาล่ายงมองเหยียดหนานป้าเทียน และหัวเราะเยาะ “เรื่องระหว่างเราสองคน ต้องเคลียอยู่แล้ว”

“แต่ทว่า ในเมื่อพวกเขาอยากขวางฉัน เช่นนั้นฉันต้องสนองพวกเขาซักหน่อย”

“หนุ่มน้อย นายรู้ไหม ออกรับแทนคนอื่น ต้องเสียสละนะ ! ”

ในระหว่างที่พูด นาล่ายงก็ลงมืออีกครั้ง ความเร็วที่ว่องไว พุ่งตรงมาที่หลินมั่วอีกครั้ง

หลินมั่วกัดฟัน และแยกขาออกเล็กน้อย รวมกำลังไว้ที่กำหมัด

ในตอนที่นาล่ายงใกล้พุ่งเข้ามาตรงหน้า หลินมั่วก้าวยาวไปข้างหน้า จากนั้นปล่อยหมัดออกไป

หมัดครึ่งก้าวแหลกสลาย !

นาล่ายงตาลุกวาว เขาไม่หลบ และชกหมัดกลับใส่หลินมั่ว

หมัดนี้ทำให้หลินมั่วเซถลา และนาล่ายงก้าวถอยไปครึ่งก้าว !

ทุกคนในห้องตะลึงตาค้าง นาล่ายงเผยสีหน้าตกใจ

“หมัดครึ่งก้าวแหลกสลาย? ทำไมถึงมีพละกำลังมากขนาดนี้”

“นาย...นายทำอะไรกันแน่”

นาล่ายงตวาด

หลินมั่วไม่ตอบ

ตอนที่เขาถอยกลับ ก็ได้กินยาเลือดลมลงไปแล้ว

ตอนนี้ พละกำลังของเขาเต็มเปี่ยม

ไม่เช่นนั้น เขาจะทำให้นาล่ายงก้าวถอยไปได้ยังไง !

นาล่ายงเห็นหลินมั่วไม่พูดจา จึงอดโมโหไม่ได้ “หนุ่มน้อย ฉันดูถูกนายเกินไปแล้วจริงๆ ! ”

“แต่ทว่า พละกำลังแค่นี้ของนายยังไม่เพียงพอ”

“วันนี้ ฉันจะให้นายได้เห็นท่าไม้ตายของตระกูลนาล่า ! ”

นาล่ายงตวาด จากนั้นแยกเท้าซ้ายออกและยันพื้น จากนั้นพุ่งเข้าหาหลินมั่ว

การเคลื่อนไหวนี้รวดเร็วมาก

ในที่สุด นาล่ายงได้โอกาส ต่อยหลินมั่วลอยกระเด็น

และเวลานี้เอง หลินมั่วสัมผัสได้ว่า เลือดลมในร่างกายถดถอยลง

ก็เท่ากับว่าประสิทธิภาพของยาเลือดลมหมดไปแล้ว

รอให้ประสิทธิภาพของยาเลือดลมใกล้หมด เขาก็สูญเสียพละกำลังการต่อต้านแล้ว

นาล่ายงเผยสีหน้าภาคภูมิใจ

เขายืนมองหลินมั่ว “วัยรุ่น ดูจากพรสรรค์และพละกำลังของนาย”

“อีกไม่กี่ปี ฉันเกรงว่าจะไม่ใช่คู่แข่งของนายอีกแล้ว ! ”

“แต่น่าเสียดาย นายไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว ! ”

นาล่ายงพูดจบ ก็กำหมัด และเตรียมจะฆ่าหลินมั่ว

หนานป้าเทียนและเสี่ยวเคอส่งเสียงตวาด แต่นาล่ายงยิ้มแสยะและไม่สนใจ และฟาดหมัดนั้นลงไป

และในเวลานี้เอง มีเสียงฝูงแมลงลอยมา

กลุ่มเมฆเหลืองที่ตกลงมาจากท้องฟ้า กันบังหมัดนี้ของนาล่ายง !