หัตถ์เทวะหมอเทวดา นิยาย บท 3928

หลังจากจีตู๋ถ้าตกลงตามคำขอของหลินมั่วเเล้ว เขาก็ตั้งเงื่อนไขของตัวเอง

“สิบเขตห้ามยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดของตระกูลลอเร้นซ์!”

“มิฉะนั้น พวกเราองค์กรเจ็ดบาปจะเข้าร่วมด้วย!”

เเน่นอนว่าเขาเองก็ไม่ใช่คนที่ยอมเสียเปรียบฟรีๆ

ต้องการให้ผมไม่ไปยุ่งก็ได้ ลูกน้องเขตสามของคุณจะต้องเจ็บปวด!”

หลินมั่วตอบตกลงโดยไม่ลังเลใจ

ขอแค่ไม่มีองค์กรเจ็ดบาปเข้ามายุ่งวุ่นวาย

เรื่องหลายอย่างก็ไม่ต้องระวังอะไรมากมายอีกแล้ว

การเจรจาจบลง!

หลินมั่วลุกขึ้นเเล้วยื่นมือออกไป

“ร่วมมือกันอย่างมีความสุข!”

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่สนใจ หลินมั่วก็ไม่ได้รู้สึกอายอะไร เขาฮัมเพลงเบาๆ เเล้วเดินผ่านทั้งสี่คนไป

“หัวหน้าจีตู๋ ไอดอลของพวกเราหยิ่งผยองเกินไปแล้ว”

“ฉันกับพี่ ตอนนี้ไปทำให้เขากลายเป็นตุ๊กตาไม้ดีไหม”

ซิงรอคอยคำตอบด้วยความหวัง

เธอหมายปองหลินมั่วมานานเเล้ว

เเต่จีตู๋ถ้าก็ปฏิเสธข้อเสนอนี้

“ปล่อยให้มันอยู่รอดไปอีกหน่อย!”

เดิมทีเขาตั้งใจจะเล่นกับหลินมั่วเหมือนแมวจับหนู จนกว่ามันจะตาย

เเต่คิดไม่ถึงว่าหลินมั่วจะรู้เรื่องมากเกินไป ทำให้เขาลังเล

“รออีกสักหน่อย”

“ถ้าฆ่าหลินมั่วตอนนี้ ทางด้านประเทศจีนก็จะส่งคนมาสืบสวนทันที”

ถึงตอนนั้น ก็จะดึงดูดความสนใจมากขึ้น

เรื่องของกระโหลกคริสตัลก็อาจจะถูกเปิดโปงด้วย

นี่คือสิ่งที่จีตู๋ถ้ากลัวมากที่สุด

“ปล่อยให้ไอ้เด็กนี่กระโดดโลดเต้นไปก่อนสักสองสามวัน!”

“พอพวกเราได้กระโหลกคริสตัลเมื่อไร บางทีอาจจะเชิญเขาไปเยี่ยมที่องค์กรเจ็ดบาป”

คิดถึงความทรมานภายในองค์กรที่ทำให้ชีวิตเลวร้ายยิ่งกว่าความตาย

มุมปากของจีตู๋ถ้าก็เผยให้เห็นรอยยิ้มที่โหดเหี้ยมออกมา

…

คำพูดเเบ่งออกเป็นสองส่วน

หลังจากจัดการกับภัยคุกคามขององค์กรเจ็ดบาปแล้ว หลินมั่วก็กลับไปหากุหลาบดำอีกครั้ง

“เรื่องราวได้รับการจัดการเเล้ว!”

“ต่อไปพวกคุณก็ไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของตัวเองอีกแล้ว”

ไม่เพียงเเต่จีตู๋ถ้าคนนั้นจะมีฝีมือที่เเข็งเเกร่งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

แม้เเต่เด็กสาวสองคนที่ดูเหมือนไม่มีพิษไม่มีภัย ฝีมือก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าหลินมั่ว

ก็เพราะเหตุนี้เอง หลินมั่วจึงยอมรับเงื่อนไขของอีกฝ่าย

หลังจากเซียวเหลียงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก็ไล่ถามต่อ

“คุณหลิน หรือว่าคุณไม่มีปัญญารับมือกับพวกเขา”

กุหลาบดำหน้าเปลี่ยนสี ก้าวไปข้างหน้าตำหนิว่า “บังอาจ ฝีมือของปรมาจารย์หลิน เป็นสิ่งที่คุณบังอาจสงสัยได้หรือ…

ปรมาจารย์?

เมื่อเซียวเหลียงได้ยินคำนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาตกใจมากเช่นกัน

เขารู้ว่าหลินมั่วมีฝีมือที่เข็งเเกร่งมาก ถึงกับคาดเดาว่าหลินมั่วได้บรรลุถึงระดับนั้นเเล้ว

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่กุหลาบดำพูดออกมา

เซียวเหลียงก็ยังคงตกตะลึง

เมื่อมองดูหลินมั่วอายุมากที่สุดก็ไม่น่าจะเกินยี่สิบกว่าปี!

อายุเเค่นี้ กลับมีฝีมือถึงปรมาจารย์

พรสวรรค์เช่นนั้นช่างน่าตกตะลึงโลกเพียงใด!

เมื่อเซียวเหลียงนึกถึงตัวเองที่อายุเกือบห้าสิบเเล้ว เพิ่งจะฝ่าฟันไปถึงแค่ปรมาจารย์ระดับกลาง

ในชั่วขณะนั้น เขาก็รู้สึกขึ้นมาทันทีว่าตัวเองแก่แล้ว