หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์ นิยาย บท 103
บทที่ 103 ไยไม่สู้ให้จนสุดกำลัง (ต้น)
ใบหน้าของเยี่ยฉวนแสดงออกถึงความอึดอัดใจ
“นี่ข้ายังไม่โหดเหี้ยมพออีกหรือ ?”
ด้วยความสัตย์จริง เขารู้สึกว่าตัวเองเหี้ยมโหดมากพอแล้วกระมัง !
แน่นอนว่าองค์หญิงเก้าก็ดูเหมือนจะเป็นคนที่โหดเหี้ยมเช่นกัน !
ขณะนั้นเอง องค์หญิงเก้าที่เดินไปได้ไม่ไกลพลันชะลอฝีเท้า นางหันกลับมามองเยี่ยฉวน “ยืนงงอยู่ทำไมล่ะ ? ออกไปฆ่าคนเร็ว !”
เยี่ยฉวนพูดไม่ออก “…”
ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินตามองค์หญิงเก้าไป ทั้งสองมุ่งหน้าไกลออกไปเรื่อย ๆ
อย่างไรก็ดี พวกเขาได้ค้นร่างของชายหนุ่มร่างกำยำก่อนที่จะไป เมื่อผนวกกับที่เขาเคยได้รับรางวัล มากมาย รวมถึงก้อนหินวิญญาณระดับสูงสุดมาหลายก้อน บวกกับคนอื่น ๆ ที่เคยช่วยไว้ก่อนหน้านี้ เท่ากับว่า ตอนนี้เขามีหินวิญญาณระดับสูงสุด 15 ก้อน นอกจากนั้นยังมีเงินติดตัวอยู่ประมาณ 100 เหรียญทอง !
นับว่าโชคดีไม่น้อย !
องค์หญิงเก้าเดินนำเยี่ยฉวนมาจนถึงหุบเขาแห่งหนึ่ง
เยี่ยฉวนเห็นคนสองคนอยู่ตรงนั้น หากตัดสินจากเครื่องแต่งกายแล้ว พวกเขาย่อมต้องมาจากแคว้นถังอย่างแน่นอน !
ระหว่างแคว้นถังและแคว้นเจียง มีความแตกต่างกันในเรื่องของภาษาและเสื้อผ้าที่สวมใส่ โดยเฉพาะ อย่างยิ่งสำเนียงท้องถิ่นที่ยิ่งแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด !
เมื่อมองจากไกล ๆ ทันทีที่ชายหนุ่มทั้งสองเห็นองค์หญิงเก้าและเยี่ยฉวน พวกเขาต่างก็ตกใจมาก “พวกเจ้ามาจากแคว้นเจียงงั้นหรือ ?”
ดวงตาของพวกเขาเลื่อนมายังศีรษะเปื้อนเลือดในมือขององค์หญิงเก้า เมื่อได้เห็นใบหน้านั่นชัดเจน สีหน้าของชายหนุ่มทั้งสองก็พลันซีดเผือดลง เมื่อถึงตอนนี้ องค์หญิงเก้าก็ได้โยนศีรษะนั้นไปที่ชายคนหนึ่ง และขณะเดียวกันนั้นเอง นางก็พลันรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว
“เร็วอะไรขนาดนี้เนี่ย !”
เยี่ยฉวนหรี่ตาลงเล็กน้อย เพราะความแข็งแกร่งขององค์หญิงเก้า …นางนั้นทรงพลังมากเกินกว่าที่เขา คาดเอาไว้มากทีเดียว !
ชายหนุ่มวิ่งออกไปโดยไม่คิดอะไรอีก เมื่อเข้าถึงตัวชายคนนั้นได้ เยี่ยฉวนจึงออกหมัดชกทันที !
หมัดทลายภูผา !
พลังหมัดที่แผ่ออกมาระเบิดหินรอบ ๆ ทำให้แตกกระจายจนสิ้น !
เมื่อชายหนุ่มฝ่ายตรงข้ามรับรู้ได้ถึงพลังหมัดของเยี่ยฉวน เขาพลันรู้สึกช็อกและไม่กล้าที่จะปล่อยหมัดอานุภาพเบาแสนเบาของตัวเองออกมาสู้ให้อาย ดังนั้นชายหนุ่มจึงหยุดและเปลี่ยนท่าทางเป็นนั่งขัดสมาธิโดย เอามือกอดอกแทน
แกร๊ก !
พื้นใต้ฝ่าเท้าของชายคนนั้นแยกออกจากกันทันที ในขณะเดียวกันแขนและขาของเขาก็กลายเป็นหนามแหลมดั่งกุหลาบสีทองที่แข็งเหมือนกับโลหะ !
ในเวลานั้น หมัดของเยี่ยฉวนก็มาถึงพอดี
ตู้ม !
เมื่อเสียงระเบิดดังขึ้น ชายคนนั้นพลันกระเด็นถอยห่างออกไปหลายจั้ง ส่วนเยี่ยฉวนเองก็ถูกแรง สะท้อนถอยหลังไปถึงหนึ่งจั้ง !
ขณะที่ชายหนุ่มหยุดมือ เขาก็เหลือบมองไปที่กำปั้นของตัวเองซึ่งตอนนี้กลายเป็นสีแดงก่ำ !
เมื่อเห็นฉากนี้ เยี่ยฉวนจึงหรี่ตาลงเล็กน้อย “ทุกคนที่นี่ล้วนไม่ธรรมดาจริง ๆ เสียด้วย !”
ชายคนนั้นก้าวไปข้างหน้าอย่างไม่รอช้า ก่อนจะมาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเยี่ยฉวน ท่อนแขนแข็งแกร่ง ของอีกฝ่ายฟาดลงไปจนสุดแรง ทันใดนั้นเสียงระเบิดพลันดังขึ้นในสนามอย่างต่อเนื่อง !
“ช่างน่ากลัวอะไรอย่างนี้ !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนึ่งกระบี่นิจนิรันดร์