หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 602

“ข้าทำไม่ดีกับเจ้าตรงไหน ข้ายอมทอดทิ้งเมียกับลูกๆ เพื่อเจ้า ทำไมเจ้าจึงทรยศข้าเช่นนี้!” ลู่หย่วนเจ๋อไม่คิดมาก่อนเลยว่าเผยเจียวเจียวจะนอกใจเขา

“ถุย!” เผยเจียวเจียวถ่มน้ำลายปนเลือดออกมา

พ่นใบหน้าของลู่หย่วนเจ๋อ

ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

“เจ้าคิดว่าตนเองเป็นใครกัน สมควรแล้วที่ถูกทอดทิ้งเช่นนี้!” เผยเจียวเจียวหัวเราะเบาๆ ในลำคอ

“เจ้าบอกว่ารักข้าแต่กลับกีดกันข้าเอาไว้ข้างนอก ไม่ยอมให้สถานะใดๆ กับข้า ส่วนเจ้ามีความสุขในจวนโหว แต่กลับไม่ยอมให้ข้าออกมาเจอแสงบ้าง ทำไมกัน!”

เผยเจียวเจียวหัวเราะอย่างชั่วร้าย

“เจ้ากล้าไล่เมียที่อยู่กินกันมานานถึง 18 ปีและอยากจะฆ่านางเสียด้วยซ้ำ! เจ้ามันคนเห็นแก่ตัวและเลวทรามที่สุด!” เมื่อเผยเจียวเจียวถ่มน้ำลายออกมา ลู่หย่วนเจ๋อจึงตบไปที่ปากของนางอีกครั้ง

“พาตัวชายชู้กับสาวรับใช้ส่วนตัวของนางมาตรงนี้!!” ลู่หย่วนเจ๋อตะโกนด้วยความโกรธ พยายามกลั้นไม่ให้เลือดกระอักออกมา

บุตรทั้งคู่ไม่ใช่บุตรแท้ๆ ของเขา

แค่คิดก็หนาวสั่นไปทั้งตัวแล้ว

ใบหน้าของลู่หย่วนเจ๋อดูน่าเกลียดน่ากลัวอย่างยิ่ง

ลู่หย่วนซีถูกจับไว้แน่น ไม่สามารถขยับได้

“เจ้ากล้าดีอย่างไรปลอมเป็นพระมาอาศัยอยู่ในบ้านของข้า! ใครให้ความกล้าหาญนี้กับเจ้ากัน!” ลู่หย่วนเจ๋อแทบจะบ้าไปแล้ว

เขาทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้บุตรทั้งสองได้เข้าร่วมลำดับวงศ์ตระกูลอย่างถูกต้องตามกฎหมาย

แต่สุดท้ายกลับเป็นเพียงมารหัวขน!

สาวรับใช้ถูกองครักษ์ผลักลงกับพื้น ลู่หย่วนเจ๋อหันไปจ้องมองนางด้วยดวงตาแดงก่ำ

“พวกมันคบชู้กันตั้งแต่เมื่อใด หากเจ้ายอมบอกความจริง ข้าจะไว้ชีวิต!” ลู่หย่วนเจ๋อพูดด้วยน้ำเสียงหนักอึ้ง

เขาดึงเสื้อผ้าราวกับหัวใจหนักอึ้งจนเริ่มหายใจไม่ออก