ขมังเวทย์สวิงกาม (โดนของ)

ซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงปลัดขิกขยับเข้าออก ไม่หยุด “งืออออ… มะ… ไม่ไหวแล้ว… ” ใบหน้าของหมวยเหยเก ริมฝีปากห่อรัดเป็นวง ขบกรามเพื่อข่มกลั้นความซ่านเสียวเหมือนจะทนไม่ไหว จอมขมังเวทย์ยิ่งได้ใจ ค่อยๆ ชักปลัดขิกออกมาจากโพรงสวาทสีชมพู “โอ้ววว… น้ำหอยเอ็งหอมจัง… ” ดวงตาเบิกโพลงมองน้ำหล่อลื่นใสๆ กะปริบไหลตามปลัดขิกออกมา “คาวหอยหอมมาก… ” พ่อหมอก้มลงสูดดมกลิ่นสาบสาวเคล้าไปกับกลิ่นสบู่อ่อนๆ เพราะหมวยเพิ่งอาบน้ำมาสดๆ ร้อนๆ “อูย… เสร็จหรือยังคะพ่อหมอ” เสียงของหมวยสั่นเครือไปด้วยความตื่นเต้นและหวาดกลัว โดนกระตุ้นจนหอยแฉะไปหมดแล้ว “ยังไม่เสร็จ… นี่เพิ่งเริ่ม ไฝเม็ดนี้อยู่ลึกมาก… ดูเหมือนว่าปลัดขิกจะไม่ได้ผลซะแล้ว… งั้นขอใช้นิ้วนะ” พ่อหมอกล่าว “ว้าย… ทะ… ทำไมต้องใช้นิ้วคะ” หมวยร้องถามเสียงกระท่อนกระแท่น “นิ้วมันเคลื่นไหวได้ดีกว่าปลัดขิก… จะแงะจะงัดจะคว้านจะวนมันถนัดกว่า” อธิบายพร้อมกับหงายฝ่ามือ เสียบดุ้นนิ้วกลางเข้ามาในกลีบเสียว