ค้นรักตัวตนภรรยาเบอร์หนึ่ง นิยาย บท 35

เขาและโป๋เวินหยู่เยาะเย้ยรวนซูมาไม่น้อย แต่รวนซูไม่เคยตอบโต้กลับ และทุกครั้งเธอก็ยิ้มรับมาโดยตลอด ทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนไป?

“คุณนายโป๋ใช่ไหม?” เจียงเฉิงอู่ที่นั่งอยู่บนโซฟาและถูกเพิกเฉยมาโดยตลอดกล่าวด้วยใบหน้าที่มืดมน

เขามีรูปร่างใหญ่โต หน้าตาดูดุดัน ถึงจะไม่ขี้เหร่ แต่ก็ดูไม่ใช่คนดี

“ฉันไม่ใช่คุณนายโป๋ แต่คนที่โทรเรียกฉันมา คือคุณใช่ไหม?” รวนซูมองเจียงเฉิงอู่อย่างว่างเปล่า

“ผมโทรหาพี่สะใภ้ของโป๋เหวินเฮ่า คุณเป็นพี่สะใภ้ของเขา แต่ไม่ใช่คุณนายโป๋?” เจียงเฉิงอู่รู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นกำลังเล่นตลกกับเขา

“เพียะ!” เสียงดังขึ้น

แส้ในมือของรวนซูพาดไปที่ปลายเท้าของเจียงเฉิงอู่

เจียงเฉิงอู่ตั้งตัวได้และรีบชักเท้าถอยกลับโดยสัญชาตญาณ

ผู้หญิงคนนี้ ฝีมือแบบนี้...

ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเขาก่อนหน้านี้หายไป แต่ตอนนี้เขาจ้องไปที่รวนซูด้วยใบหน้าที่มืดมน

โป๋เหวินเฮ่าก็ตกใจเช่นกัน นี่ นี่คือรวนซูที่เขารู้จักหรือเปล่า? เขาคิดเสมอว่ารวนซูเป็นเหมือนชื่อของเขา อ่อนหวานและนุ่มนวล

“ในเมื่อกล้ามารบกวนความฝันของฉัน งั้นก็ต้องรับผลที่ตามมาให้ได้” รวนซูลืมตาขึ้น หางตามีขนตายาวหนาทึบและความเย็นชาก็ปรากฏขึ้น

มีความรู้สึกที่เฉียบแหลมและหยิ่งผยอง และดูมีเสน่ห์น่าดึงดูด

เจียงเฉิงอู่ตกตะลึง

เขาถือว่าเป็นชายหนุ่มที่มีชื่อเสียงในเมืองเจียงเฉิง ในช่วงแรกๆ รุ่นพ่อแม่ของเขาเดินทางสายนี้ บอดี้การ์ดที่บ้านต่างก็เก่งกาจมากๆ

ตอนที่เขาออกไปข้างนอก จะต้องมีบอดี้การ์ดให้เพียงพอ เกือบทุกคนที่เห็นเขาต้องวางท่าทีให้อ่อนน้อมถ่อมตัวเสมอ

ยกเว้นบุคคลสำคัญบางคนในเมืองเจียงเฉิงที่ไม่กลัวเขา

ยังมีใครที่กล้าขว้างแส้ใส่เขาอีก? ไม่มีใครเลยจริงๆ!