ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 266

ออกัสหัวเราะเบาๆ ก้มตัวเล็กน้อยไปกัดติ่งหูเธอ น้ำเสียงดูอ่อนโยน และไม่ค่อยเป็นทางการนัก：“เป็นบุญตา……”

“ฉันว่านะ ฉันว่าตอนค่ำนายก็กอดมันนอนไปเลยสิ”เธอจงใจแกล้งเขา

“มีคุณ มันถึงทำให้ผมเกิดแรงกระตุ้น ไม่มีคุณ มันก็เป็นแค่ผ้าสองชิ้น”เขามองตาของเธออย่างลึกซึ้ง เหมือนจะมองทั้งตัวอย่างหมดจด ทั้งๆที่เป็นเรื่องที่ไม่เป็นทางการ แต่ทำให้เขาพูดอย่างเสน่หา อ่อนโยนได้ขนาด

สีหน้าเชอร์รีนแดง หงุดหงิดเล็กน้อยที่ตัวเองพูดถึงเรื่องนี้ เอาศอกกระแทกเขาเบาๆ：“ไปให้พ้น！”

ทั้งสองกลับมาถึงหน้าคอนโด ส่วนนาโนกับดนัยก็ยืนอยู่หน้าประตูแล้ว ในมือของดนัยยังถือโทรศัพท์ไว้ เหมือนกำลังเตรียมโทรศัพท์

“พวกแกกลับมาได้ตรงเวลามาก ฉันเพิ่งหยิบโทรศัพท์ออกมา พวกแกก็กลับมาแล้ว”ดนัยเงยตาขึ้น：“จะได้ขอกินข้าวสักมื้อ”

ซื้อของมาก็เยอะ สี่คนกินก็เหลือเฟือ หลังจากเข้าไปในคอนโดแล้ว ชายหนุ่มทั้งสองก็นั่งอยู่บนโซฟา ส่วนเชอร์รีนไปทำมื้อเย็น

สายตานาโนมองถุงที่เธอถือในมือ กะพริบตาปริบๆ เธอคว้ามันไว้อย่างคาดไม่ถึง เมื่อได้สติคืนมา เธอก็รีบคว้ามันไว้

แต่ว่า เธอจะมือไวกว่านาโนได้อย่างไร พอเข้าไปใกล้ นาโนก็เอาชุดนั้นเขย่าลงไปที่โซฟา พูดอย่างร้ายกาจ：“หึหึ ไม่เลวนี่ ผ้าตัวน้อยขนาดนี้ก็ยังสวมได้ ตอนค่ำคิดจะทำให้เป็นคืนอันร้อนแรง กับคุณชายออกัสเหรอ？”

“ถ้าพูดเหลวไหลอีก เชื่อไหมว่าฉันจะตัดลิ้นเธอออกมาได้！”เชอร์รีนแอบกัดฟัน ดนัยก็นั่งอยู่ข้างๆ ได้ยินแน่นอน ตอนนี้กำลังยิ้มอย่างมีความหมายลึกซึ้งต่อหน้าเธอ ห่า ทำเธอเสียหน้าไปหมดแล้ว！

“ฉันกลัวจัง กลัวมากจริงๆ จะตัดลิ้นของฉันจริงเหรอ มา ฉันแลบออกมาแล้ว เธอจะได้ทำสะดวก”

“ไปซะ！ยังไม่รีบไปช่วยที่ครัวอีก！”

นาโนก็หัวเราะอีก เธอเดินส่ายก้นไปในครัว แต่เธอสวมชุดกระโปรงยาว และที่เท้ายังสวมส้นสูงสิบเซนติเมตรอีก ทำให้เธอเข้าครัวไป กลับเป็นการช่วยให้ยุ่งขึ้น เชอร์รีนจึงขอให้เธอออกไป อยู่คนเดียวเงียบๆ ไม่มีใครรบกวน จึงทำค่อนข้างเร็ว

แต่แป๊บหนึ่ง อาหารจานเด็ดก็ทำเสร็จทั้งโต๊ะ กุ้ง มะเขือยาวเผา ผัดมันฝรั่งเผ็ดเปรี้ยว หมูผัดเต้าเจี้ยวปรุงรส เนื้อสัตว์ตุ๋น

ซารางชอบกินผัดมันฝรั่งเผ็ดเปรี้ยวที่สุด ในปากจึงเต็มไปหมด นาโนแหย่เธอ：“กินผัดมันฝรั่งอีก พอโตมาก็จะเป็นมันฝรั่ง”

“ไม่มีทาง！”เธอทำแก้มป่องๆ：“หนูโตมาจะเป็นสาวสวย เหมือนสโนว์ไวต์”

“น้าว่าเหมือนคนแคระทั้งเจ็ดอยู่นะ”

“รำคาญคุณน้านาโน！”

“โหย ทนได้ดีเลยนะ！”นาโนชอบแหย่ให้ซารางร้องที่สุด นี่คือความสุขของเธอ

หน้าของซารางถูกเธอบีบเหมือนขนมปัง เธอร้องออกมาเสียงดัง：“คุณน้านาโน ถ้ายังไม่ปล่อยหนูอีก หนูจะให้พ่อหนูมาจัดการน้า！พ่อหนูเป็นซุนหงอคง ส่วนน้าเป็นปีศาจกระดูกขาว พ่อหนูสามสังหารปีศาจกระดูกขาวเป็น！”

นาโนหัวเราะออกมา เกือบจะน้ำตาไหล สามสังหารปีศาจกระดูกขาวอีก ได้นิสัยที่ภายนอกดูหงุมหงิมแต่จริงๆแล้วบ้าคลั่งเหมือนแม่มาเต็มๆ！

อาหารบนโต๊ะ ดนัยกินไปเยอะมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื้อสัตว์ตุ๋น ที่เกือบจะกินคนเดียวหมด ส่วนนาโนเกือบกินหมูผัดเต้าเจี้ยวปรุงรสหมดจาน สองคนนี้เหมือนกลับมาเกิดใหม่เพื่อแย่งข้าวกินชัดๆ ส่วนเชอร์รีนกับออกัสก็ได้แต่กินไปหน่อยๆ

ทานมื้อค่ำเสร็จ นาโนจะร้องเพลง หาไมโครโฟนได้ จึงร้องไปทีละเพลงๆ