คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 984

ทันใดนั้น ทั้งห้องโถงก็เงียบสงัดพร้อมกับสายตาของตระกูลลินดันทุกคนจับจ้องไปที่แดร์ริลด้วยสีหน้าที่สับสนผสมกับความกลัว

ในเวลาเดียวกัน พวกเขายังสัมผัสได้ถึงรัศมีอันทรงพลังที่ปะทุออกมาจากตัวของแดร์ริล ทำให้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมา

พวกเขารู้สึกได้ทันทีว่าแดร์ริลที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่เหมือนเดิมกับปีก่อน ๆ คนที่เขาเคยเป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อและสามารถดูถูกดูแคลนได้ตลอดเวลา

“แดร์ริล!” ทันใดนั้น คุณย่าลินดันก็เป็นคนแรกที่รวบรวมสติได้ และกล่าวกับแดร์ริลอย่างเย็นชา “นายมาทำอะไรที่นี่?”

คุณย่าลินดันเป็นผู้อาวุโส ประสบการณ์ชีวิตของเธอไม่อาจจะเอามาเทียบกับคนรุ่นหลังได้ เธอยังคงรักษากิริยามารยาทอย่างสำรวมในฐานะที่เธอเป็นหัวหน้าตระกูลได้ แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับคนที่ทรงพลังอย่างแดร์ริล

แดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และไม่เสียเวลาที่จะกล่าวเรื่องไร้สาระ เขาหันไปจ้องคุณย่าลินดันและเริ่มแถลง “ผมจะเข้าประเด็นเลย เอาเงินร้อยล้านของลิลี่ไปคืนให้ครบอย่าให้ขาดแม้แต่เพนนี่เดียว! ไม่อย่างนั้น...!”

เมื่อเขากล่าวมาถึงตรงนี้ แดร์ริลก็ชะงักไปสักพักก่อนจะกรอกตามองไปรอบ ๆ และกล่าวต่อ “ไม่อย่างนั้น ผมจะทำให้ชื่อของตระกูลลินดันหายไปตลอดกาล!”

เฮือก!

เสียงสะดุ้งตกใจดังระงมไปทั่วทั้งห้อง!

สองประโยคสุดท้ายของแดร์ริลกล่าวออกมาแบบเรียบ ๆ ไม่มีอารมณ์ใด ๆ แฝงอยู่ แต่กระนั้นมันก็ยังคงทำให้สมาชิกทั้งตระกูลลินดันตกตะลึงเมื่อได้ยิน

“แดร์ริล!” ในที่สุดวิลเลียนก็ดึงสติกลับคืนมาได้ เขาลุกขึ้นยืนชี้หน้าแดร์ริลและตะคอกใส่ “แกมันคนนอก! แต่แกก็ยังมีหน้ามาสั่งเราว่าต้องทำยังไง! มันยังมีความยุติธรรมหลงเหลืออยู่ไหม?”

จากคำพูดของวิลเลียม บรรดาสมาชิกในตระกูลลินดันที่ยืนรายรอบอยู่ก็ส่งเสียงขานรับเห็นด้วย

“ใช่ แกไม่ได้มีสายสัมพันธ์อะไรกับตระกูลลินดันแล้ว แกมีสิทธิอะไรมาแส่เรื่องของเรา?”

“แกอยากจะให้เราคืนเงินให้กับยัยขี้เหร่งั้นเหรอ? แกมันใสซื่อเกินไป”

‘ยัยขี้เหร่?’ ดวงตาของแดร์ริลแดงก่ำขึ้นมาทันที เขากวาดสายตามองไปรอบ ๆ อย่างเย็นชา