กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 875

ชาร์ลีมองดูพอลก่อนจะถามด้วยความสงสัย “พอล ก่อนหน้านี้คุณมาที่ออสเกียบ่อยหรือเปล่า?”

พอลส่ายหัวก่อนจะยิ้มและพูดว่า “ผมมาเพื่อทำธุรกิจเป็นบางครั้ง แต่ไม่เคยพักที่นี่เกินหนึ่งสัปดาห์ในทริปแต่ละครั้งเลย”

ชาร์ลีมีสีหน้างุนงงเมื่อเขาถามว่า “แล้วคุณรู้เรื่องชา เฟอร์นิเจอร์ และไม้มากแค่ไหน?”

พอลยิ้มก่อนจะพูดว่า “ส่วนใหญ่เป็นเพราะแม่ของผม แม่ชอบสิ่งเหล่านี้จริง ๆ ผมก็เลยได้สัมผัสกับสิ่งเหล่านี้ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก”

หลังจากนั้น พอลยังคงพูดต่อไปว่า “ถึงผมจะเป็นลูกครึ่งและอาจจะดูเหมือนคนอเมริกันมากกว่า แต่ผมก็เป็นชาวออสเกียนอย่างจริงจังจนถึงกระดูกของผมเลย ผมได้รับอิทธิพลจากแม่โดยเฉพาะ ตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก ผมชอบวัฒนธรรม อาหาร และประเพณีที่นี่เป็นพิเศษ”

"ผมเข้าใจแล้ว"

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยขณะต้มน้ำเพื่อชงชา หลังจากนั้นเขาก็เริ่มเตรียมใบชาที่พ่อตาของเขาถูกหลอกให้ซื้อบน WeChat

หลังจากที่เขาชงชาเสร็จแล้ว ชาร์ลีก็รินชาให้พอลและตัวเขาเองก่อนจะยิ้มและพูดว่า “มาลองชิมชาของพ่อตาผมดูสิ”

พอลขอบคุณเขาก่อนจะพยักหน้า หลังจากนั้น เขาก็หยิบถ้วยชาในมือก่อนจะวางลงที่ริมฝีปากและจิบเล็กน้อย

สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยหลังจากนั้นทันที

หลังจากชิมมานาน เขาพูดอย่างเขินอายว่า “รสชาติชาของลุงวิลสันแปลกจริง ๆ พูดตามตรง ผมไม่สามารถลิ้มรสสิ่งที่ดีหรือพิเศษเกี่ยวกับชานี้ได้เลย ทำไมลุงวิลสันจึงถือว่าใบชาเหล่านี้เป็นของสะสมอันล้ำค่าของเขา? เขาไปเอาชานี้มาจากไหน?”

ในเวลานี้ ชาร์ลีตระหนักในทันทีว่าพอลมีความรู้เกี่ยวกับชามากจริง ๆ เมื่อเทียบกับพ่อตาของเขาเอง