กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 760
สรุปบท บทที่ 760 เป็นทุกข์ก็พูดออกมาไม่ได้: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม
สรุปเนื้อหา บทที่ 760 เป็นทุกข์ก็พูดออกมาไม่ได้ – กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม โดย จาวฉายจิ้นเป่า
บท บทที่ 760 เป็นทุกข์ก็พูดออกมาไม่ได้ ของ กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จาวฉายจิ้นเป่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เสิ่นเผยซวนเดินเข้ามา พูดเสียงเบาๆว่า “ทำไมคุณมาที่นี่ล่ะ?”
ซางหยูพูด “ฉันมาเยี่ยมซูจ้าน เลยเอาของกินมาฝากด้วย คุณยังไม่ได้กินข้าวสินะ?”
เสิ่นเผยซวนพยักหน้า “ผมบอกไปว่า อีกสักพักผมกลับไปค่อยกิน”
“ฉันเอามาให้คุณแล้ว” ซางหยูเดินเข้ามา
ซูจ้านทำปากจู๋ “พี่สะใภ้น้อย เธอมาเยี่ยมฉันคนเจ็บคนนี้ หรือว่ามาหาเสิ่นเผยซวนของเธอกันแน่? อยากจะพลอดรักกัน พวกเธอกลับไปทำที่บ้าน พลอดรักกันต่อหน้าคนเจ็บอย่างฉัน จิตใจของพวกเธอไม่เจ็บปวดบ้างรึไง?”
เมื่อก่อนพี่สะใภ้น้อยซูจ้านเป็นคนตั้งให้หลินซินเหยียน ตอนนี้เอามาใช้กับซางหยู
ซางหยูเด็กกว่าฉินยา
เด็กยิ่งกว่าเขาอีก
ยังต้องเรียกเธอ
เฮ้อ…
ซูจ้านรู้สึกทรมานใจเหลือเกิน
ซางหยูถูกเรียกจนหน้าแดง ก้มหน้าเอาปิ่นโตวางลงบนโต๊ะ “มาเยี่ยมคนเจ็บสิ ก็ต้องมีส่วนของคนเจ็บด้วยอยู่แล้ว”
ซูจ้านยิ้ม “เอาของอร่อยอะไรมา?”
ซางหยูมองเขาครู่หนึ่ง มีชีวิตชีวาใช้ได้ เพียงแค่สีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ “เผยซวนบอกว่าคุณไม่เป็นอะไร เห็นแบบนี้คงจะไม่เป็นไรจริงๆนั่นแหละ”
“นั่นแน่นอนอยู่แล้ว ฉันมีพลังคุ้มกาย ใครก็ทำให้ฉันบาดเจ็บไม่ได้” ซูจ้านมองด้านในปิ่นโต
เสิ่นเผยซวนไม่พูดอะไร เอื้อมมือไปจิ้มแผลของเขาทีหนึ่ง ทนเห็นเขาอวดเก่งไม่ได้ ยังจะพลังคุ้มกาย ? ทำไมไม่บอกว่าเขามีพลังเหนือมนุษย์ด้วยเลยล่ะ?
อ๊า——
ซูจ้านร้องอย่างเจ็บปวด “เสิ่นเผยซวนพ่อนายสิ!”
เสิ่นเผยซวนยิ้ม “นายไม่ใช่ว่ามีพลังคุ้มกายรึไง? รู้สึกเจ็บด้วยหรอ?”
ซูจ้าน “……”
ซางหยูยิ้ม อดก็อดไม่ได้ พวกเขาตลกเกินไปแล้ว
“ฉันขี้เกียจจะสนใจนาย” ซูจ้านชะโงกหน้า เห็นของกินที่ซางหยูนำมา ก็อยากอาหารขึ้นมากะทันหัน แค่ได้กลิ่นก็หอมแล้ว
“พี่สะใภ้น้อย นี่ซุปอะไรหอมขนาดนี้?”
ซางหยูถูกเรียกว่าพี่สะใภ้น้อย รู้สึกทำตัวไม่ถูก ก้มหน้า “ต้มกระดูกวัว”
“ตักให้ฉันถ้วยหนึ่งสิ” ซูจ้านพูด
ซางหยูพูด “ก็เอามาให้คุณนั่นแหละ”
ซูจ้านยิ้ม “เป็นพี่สะใภ้น้อยที่จิตใจดี ไม่เหมือนบางคน จิตใจถูกสุนัขกินไปแล้ว”
“นี่คุณกำลังพูดถึงใครน่ะ?” ซางหยูถาม
ซูจ้านรีบเปลี่ยนคำพูดทันที “ฉันพูดถึงจงจิ่งห้าวน่ะ ไม่มาเยี่ยมฉันเลย”
ใจอยู่กับเขาเป็นครอบครัวเดียวกัน เขาพูดถึงสามีเธอไม่ดีต่อหน้าเธอ ซุปอันนี้ยังจะได้กินหรอ?
ซางหยูเทซุปเสร็จแล้ว ถามเขาว่า “ลุกขึ้นมาได้มั้ย?”
ซูจ้านลองลุกขึ้นมานั่งดู ขณะนี้เอง ฉินยาและท่านย่ากลับมาแล้ว ซูจ้านรีบนอนลงไปในพริบตา อีกทั้งหลับตาสนิท
ซางหยูเห็นก็รู้สึกงุนงง นี่มันเรื่องอะไรกัน?
ข้างในไม่ได้ใส่เครื่องปรุงมากมาย แต่ว่าซุปรสชาติลื่นคอดีมาก
เสิ่นเผยซวนรู้ว่าเวลานี้ซูจ้านอยากอาหาร ตั้งใจนิสัยไม่ดี เอาเข้าไปข้างบนจมูกของเขา แล้วยังพูดว่า ซุปอันนี้หอมจริงๆ
ซูจ้าน “……”
ซางหยูยืนอยู่อีกด้าน รู้ว่าซูจ้านแกล้งสลบ เห็นการกระทำของเสิ่นเผยซวน ก็กลั้นขำ ตบไหล่ของเขาเล็กน้อย ให้เขาเลิกรังแกซูจ้านอีก เห็นแล้วน่าสงสาร
เสิ่นเผยซวนพูดอย่างจริงใจว่า “ตั้งแต่เขาสลบไป จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้กินอะไรเลย ผมให้เขาดมกลิ่นหอมๆ ไม่แน่ว่า กลิ่นหอมของอาหารอาจจะปลุกเขาให้ฟื้นได้”
ซูจ้าน “……”
เขาคลั่งอยู่ในใจ ปลุกให้ฟื้นพ่อนายสิ!
ฉินยามองดูลักษณะของซูจ้านที่กำลังนอนอยู่ ในใจรู้สึกสงสัยเล็กน้อย
เหมือนว่าตอนที่เธอเข้ามาก่อนหน้านี้ เขาไม่ได้นอนแบบนี้นี่นา มือก็ไม่ได้วางไว้ด้านนอก
หรือว่าเสิ่นเผยซวนขยับเขา?
“พี่เสิ่น อีกเดี๋ยวคุณกลับไป พาท่านย่ากลับไปด้วยนะ ที่นี่ตอนกลางคืนไม่มีที่ให้พักผ่อน” ฉินยาพูด
เสิ่นเผยซวนตอบ “ได้”
ท่านย่าไม่ยอม “ฉันไม่ไป ฉันจะอยู่ดูเขา” เธอดึงมือของซูจ้าน โดนบาดแผลบนตัวเข้า ซูจ้านเจ็บ แต่ว่ายังต้องแกล้งนอนนิ่งสลบอยู่
เขามันยากสุดๆ
แบบที่เป็นทุกข์ก็พูดออกมาไม่ได้
ไม่ใช่พูดออกมาไม่ได้ แต่ไม่สามารถพูดได้
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม