กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 258

คำพูดที่ฟังดูครอบงำนั้นปะปนกับความข่มขู่ ราวกับหากมีใครกล้าก้าวออกไป เช่นนั้นก็จะเป็นจุดจบของชีวิตเขาคนนั้น

เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ร่างกายของเยี่ยเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะสั่งสะท้าน

ความผิดปกติของเขาทำให้อัครมเหสีฉู่เกิดความรู้สึกสงสัย

เยี่ยเฟิงกำลังกลัวอะไร?

"บึ้ม......"

ชายที่ตกลงมาจากฟากฟ้าลงมาที่ด้านหน้าของเยี่ยเฟิงและความแข็งแกร่งของเขานั้นมหึมาจนพื้นดินสั่นสะเทือนและแตกร้าว เช่นนี้ก็สามารถเห็นได้ว่ากำลังภายในของเขานั้นมีความแข็งแกร่งมากแค่ไหน

"เสี่ยวเฟิงเอ๋อร์ เจ้าทำให้ข้าต้องหาเจ้าอยู่นานเชียว"

คนที่มานั้นเป็นชายวัยกลางคนในวัยสี่สิบของเขา เขาสูงและแข็งแกร่ง มีดวงตาที่เฉียบแหลมเหมือนนกอินทรีที่ทำให้ผู้คนสั่นเทา เขามีรูปร่างที่สูงและใหญ่กำยำกว่าคนอื่นมาก

ถึงอย่างไรเสียทหารอารักขาของอัครมเหสีฉู่เหล่านี้ ก็ไม่แม้แต่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาเลยด้วยซ้ำ

สีหน้าของอัครมเหสีฉู่เย็นชา ถึงแม้ว่าพระองค์จะเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่พระองค์กลับไม่เกรงกลัวต่อการข่มขู่ข่มเหงของผู้นำกองธงกล้วยไม้เลย แต่กลับเผยสีหน้าท่าทางที่สง่างามและไม่อาจละสายตาได้

หากเจ้ามาเพื่อสักการะพระพุทธเจ้า พวกข้าก็ไม่มีอะไรจะพูด แต่หากเจ้ามาเพื่อก่อกวนหรือต้องการทำอะไรไม่ดีกับเยี่ยเฟิง เช่นนั้นแล้วเรื่องนี้ก็เป็นเรื่องที่รัฐฉู่จะต้องเข้ามาเกี่ยวข้องอย่างแน่นอน

คำพูดของอัครมเหสีฉู่นั้นกระชับและตรงประเด็น และการข่มขู่นั้นก็แสดงออกมาอย่างชัดเจน

หากผู้นำกองธงกล้วยไม้คิดจะทำอะไรไม่ดีกับเยี่ยเฟิงละก็ เช่นนั้นแล้วรัฐฉู่จะใช้กำลังทั้งหมดเพื่อต่อสู้กับเผ่าปีศาจ ถึงเวลานั้นจะมีแต่เพียงสูญเสียทั้งสองฝ่าย

เยี่ยเฟิงคิดไม่ถึงเลยว่าได้พบเจอเพียงสองครั้งเท่านั้น แต่อัครมเหสีฉู่กลับเดิมพันด้วยรัฐฉู่เพื่อเขา

กู้ชูหน่วนก็รู้สึกแปลกใจมากเช่นกัน แต่ทำให้นางเกิดมีความประทับใจที่ดีต่อผู้หญิงคนนั้นขึ้น

ทันใดนั้นผู้นำกองธงกล้วยไม้ก็หัวเราะขึ้น เสียงหัวเราะของเขาดังขึ้นและกึกก้องไปทั่ววัดไป๋อวิ๋น