กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 262

เมื่อเห็นสายตาที่กู้ชูหน่วนส่งมาให้เขา ฝูกวงก็เข้าใจขึ้นมาทันที ทันใดนั้นเขาก็กุมหน้าอกพลางขมวดคิ้ว “โอ๊ย ข้าเจ็บหน้าอกมาก รวบรวมกำลังภายในไม่ขึ้นเสียแล้ว”

ทุกคนพูดไม่ออก

ทักษะการแสดงเช่นนี้ พวกนางคิดว่าพวกเขาปัญญาอ่อนหรืออย่างไร

เมื่อครู่นี้ผู้นำกองธงกล้วยไม้บอกว่าขาของท่านเป็นง่อย ทั้งยังบอกว่าใบหน้าของท่านอัปลักษณ์ ท่านจึงไม่กล้าแม้แต่จะแสดงใบหน้าให้เห็น ข้าละโกรธแทนท่านเหลือเกิน แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อข้าไม่มีวรยุทธ์อะไรเลย ทำอะไรเขาก็ไม่ได้ แต่ว่าข้าคอยส่งเสียงเป็นกำลังใจให้ท่านได้นะ

หวิว...

ทั่วบริเวณเงียบสงัด

อุณหภูมิของเยี่ยจิ่งหานลดลงอย่างกะทันหัน ใบหน้าของเขากลายเป็นสีดำเหมือนถ่าน

ผู้หญิงคนนี้...

เขาละอยากจะบีบคอนางให้ตาย

เยี่ยเฟิงหลับตาโดยไม่พูดอะไร เขาแทบไม่กล้ามองใบหน้าที่กระหายเลือดซึ่งปกคลุมไปด้วยน้ำค้างแข็งของเยี่ยจิ่งหาน

อัครมเหสีฉู่เองยังสะดุ้งกับคำพูดของกู้ชูหน่วน

นางเป็นสตรีแน่หรือ เหตุใดจึงพูดอะไรเช่นนั้นออกมา

ชิงเฟิงกับเจี้ยงเสวี่ยรู้สึกสิ้นหวัง

นางไม่คิดจะยอมสาบานด้วยความตายของตัวเองเลยงั้นรึ

ผู้นำกองธงกล้วยไม้หัวเราะลั่น คำพูดของเขาเต็มไปด้วยการเย้ยหยันและการข่ม “เทพแห่งสงครามหาพระชายาได้ดีจริงๆ”

ตูม!

เยี่ยจิ่งหานจู่โจมอย่างสะเทือนฟ้าสะท้านแผ่นดินเป็นการตอบรับคำของผู้นำกองธงกล้วยไม้

นี่เป็นการจู่โจมโดยใช้ลูกไฟ ทุกที่ที่แสงเพลิงเข้าไปใกล้ถูกเผาผลาญจนหมดสิ้น แม้แต่ก้อนหินขนาดยักษ์ยังถูกเผาจนหลอมละลาย แสดงให้เห็นถึงอานุภาพแข็งแกร่ง

ผู้นำกองธงกล้วยไม้ตกตะลึงและหลีกเลี่ยงการจู่โจมที่เป็นอันตรายถึงชีวิตได้อย่างหวุดหวิด ทว่าเขาก็ยังถูกลูกหลงจนท่อนแขนถูกเผากลายเป็นสีดำไปครึ่งหนึ่ง

ดวงตาของกู้ชูหน่วนหรี่ลงอย่างจริงจัง

นี่เป็นครั้งแรกที่นางเห็นเยี่ยจิ่งหานออกโรง