มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 1946

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเทพบุตรท้ายแถวคนนี้ของวังมหาวาลเป็นคนที่ใจเหี้ยมใจจืดคนหน่ึงจริง ๆ

เมื่อเห็นว่าแหใหญ่สีเขียวนั่นกำลังจะแผ่คลุมลงมาแล้ว ส่วนเสิ่นปิงหยูสตรีทั้งสองกลับไม่มีแรงที่จะต่อต้านได้เลยด้วยซ้ำ 

ผู้คนที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ล้วนนิ่งเงียบ นี่เป็นการต่อสู้ภายในวังมหาวาล ไม่มีผู้ใดมีความคิดที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วย

ทว่าในเวลานี้เอง เงาดำร่างหนึ่งกลับจุติลงมาจากฟ้ากะทันหัน คุ้มกันเสิ่นปิงหยูและสตรีข้างกายนางเอาไว้ด้านหลัง 

“ฉึก!”

แสงหอกดวงหนึ่งฉีกกระชากปริภูมิ แหใหญ่สีเขียวนั่นจึงถูกฟันจนแหลกสลายคาที่ สีหน้าของนักยุทธ์ที่เรียกแหเขียวออกมาเปลี่ยนไป และถูกพลังโจมตีแว้งทำร้าย

ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันนี้ดึงดูดความสนใจของคนได้ไม่น้อย แหใหญ่สีเขียวนั่นคือของขลังระดับมกุฎเทพ ไม่นึกเลยว่าจะถูกผู้อื่นทำลายล้างในกระบวนท่าเดียวอย่างนั้นหรือ? 

“เจ้าเองหรือ?”

ดวงตาของซูปินดูเข้มงวดขึ้น เขาไม่รู้จักหลัวซิวแต่อย่างใด ทว่ากลับทราบอยู่ว่าคนดังกล่าวเคยทะเลาะเบาะแว้งกับมู่ช่าวหวง อีกทั้งสตรีที่อยู่ข้างกายเขายังมีผลการฝึกตนเป็นมกุฎเทพด้วย

เมื่อแหงนหน้ามองขึ้นไป ซูปินก็มองเห็นอสูรดูดจิตตัวหนึ่ง อีกทั้งมองเห็นจีเสี่ยวจื่อที่กำลังยืนอยู่บนศีรษะของอสูรยักษ์ที่หน้าตาดุร้ายตัวนี้

“สหาย เจ้าแน่ใจหรือว่าจะเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องในวังมหาวาลของเรา?”ซูปินไม่อยากรุกรานยอดฝีมือที่มีศักยภาพลึกซึ้งจนไม่อาจคาดเดาได้ ด้วยเหตุนี้น้ำเสียงที่เขาพูดก็ค่อนข้างรื่นหูเช่นกัน

“พวกคนที่อยู่ข้างกายเจ้าก็เป็นคนในวังมหาวาลเช่นกันหรือ?”หลัวซิวเบ้ปาก “ในเมื่อคนที่อยู่ข้างกายเจ้าสามารถเข้ามายุ่งเกี่ยวได้ แล้วเหตุใดข้าถึงไม่สามารถเข้ามายุ่งเกี่ยวได้ด้วยเล่า?”

“เจ้าหนู มึงจองหองมากเลยนี่”

ชายหนุ่มเย็นชาเบิกตากว้าง เขานึกอย่างไรก็นึกไม่ถึงว่าในฐานะที่เป็นอัจฉริยะของสำนักจักรพรรดิมรณะ ประจันหน้ากันเพียงครั้งเดียว ตนก็ถึงกับถูกฝ่ายตรงข้ามสังหารแล้ว

ภายในเวลาชั่วพริบตาเดียว ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุล้วนเงียบกริบลงไป รูม่านตาของมู่ช่าวหวงที่มองเห็นภาพเหตุการณ์ดังกล่าวจากที่ไกล ๆ ก็หดลงเช่นกัน เนื่องจากเขาค้นพบว่าศักยภาพของหมอนั่นแข็งแกร่งกว่าครั้นเมื่อประมือกับเขาแล้ว

นี่จึงทำให้มู่ช่าวหวงสัมผัสได้ถึงการคุกคาม ภายในระยะเวลาสั้น ๆ ศักยภาพของคนคนหนึ่งได้รับการยกระดับที่ไม่น้อย เท่านี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าบางทีเจ้าหมอนั่นอาจจะตระหนักรู้อะไรบางอย่างจากหินนิรันดร์ได้แล้ว

ทุกคนที่เข้ามาในแดนเทวนิรันกาล มีเพียงเขาเท่านั้นที่ทราบว่าหินนิรันดร์อยู่ในมือเจ้าหมอนั่น

สีหน้าของซูปินก็ขาวซีดเล็กน้อยเช่นกัน เขาที่คิดว่าตนกุมชัยชนะอยู่ในกำมือในตอนแรก นึกอย่างไรก็นึกไม่ถึงว่าจะมีคนที่น่าสยดสยองเช่นนี้บุกฆ่าเข้ามากลางคัน

ในมหาโลกาพันสาม จำนวนสำนักจักรพรรดิและแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นมีไม่น้อยเลย แต่ใช่ว่าอัจฉริยะทุกคนที่กำเนิดจากสำนักจักรพรรดิและแดนศักดิ์สิทธิ์จะมีศักยภาพอย่างพระโอรสจ้านเทียนและมู่ช่าวหวงเสมอไป