มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 816

ยูราและคนอื่น ๆ ส่ายหัวของตัวเองกัน และหัวเราะกับฉากที่ดำเนินไปเช่นกัน

เจอรัลด์ออกจะเกินไปมาก เมื่อคิดว่าเขากำลังแกล้งทำเป็นมีอำนาจมากแค่ไม่กี่วินาทีก่อน ในเมื่อทุกคนที่นี่ต่างก็รู้เกี่ยวกับภูมิหลังของเขากันอย่างชัดเจน!

“หลังจากการย้ายโรงเรียนในตอนนั้น พวกเราก็ไม่ได้ติดต่อกันมานานหลายปีเลยนะ มาริลิน ฉันไม่คิดจริง ๆ ว่าจะรู้จักลูกพี่ลูกน้องของฉันด้วย!” เจอรัลด์กล่าวเป็นการตอบกลับ

“ยังไงก็เถอะ ไม่มีความจำเป็นสำหรับพวกเราที่จะพูดอย่างไร้จุดหมายอีกต่อไป นายเกือบจะทำให้มันดูเหมือนว่าฉันอยากจะติดต่อนายงั้นแหละ! ไปหาที่นั่งได้แล้ว!” มาริลินตอบกลับ ด้วยร่องรอยของความรังเกียจในน้ำเสียงของเธอ

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงทำได้แค่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ขณะที่เขาเดินไปยังที่นั่ง และในขณะที่เขากำลังจะนั่งลง อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงหนึ่งก็ตะโกนเรียกเขาขึ้นมาฉับพลัน

“เจอรัลด์!”

เมื่อเงยหน้าขึ้น เจอรัลด์ก็ถึงกับตกใจมาก

“…กีย่า? เธอมาทำอะไรที่นี่เหมือนกันล่ะ?”

ให้ตายเถอะนะ! เจอรัลด์ไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าจะบังเอิญพบกับใบหน้าที่คุ้นเคยกันมากมายขนาดนี้เมื่อเขาไปที่ไหนก็ตาม!

นับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น เจอรัลด์ก็ไม่ได้ติดต่อกีย่าเลยทั้งนั้น อย่างไรก็ตามสิ่งที่ยิ่งน่ากระอักกระอ่วนมากขึ้นก็คือความจริงที่ว่ากีย่ายังคงส่งข้อความให้เขาอยู่บ่อยครั้ง แม้เขาไม่เคยตอบกลับใด ๆ เลยก็ตาม

ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็สันนิษฐานไว้ว่าเขาจะไม่มีวันได้พบเธออีก แต่โชคไม่ดี เมื่อฝนตก มันก็จะตกอย่างแรง

“เป็นนายจริง ๆ! ทำไมนายไม่ตอบกลับข้อความของฉันเลยล่ะ?!” กีย่ากล่าว สายตาของเธอแดงก่ำ

แม้เธอรู้ดีว่าเธอได้สัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับเขาหลังจากเหตุการณ์การแต่งงานปลอม ๆ นั่น แต่เธอก็ไม่สามารถลืมเขาได้เลย ไม่ว่าเธอจะย้ำเตือนตัวเองมากแค่ไหนก็ตามว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาทั้งคู่ที่คบกันได้ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอหลับตาลง เรื่องราวต่อเรื่องราวก็จะเล่นอยู่ในใจของเธอ

เรื่องราวในช่วงที่เจอรัลด์ฝ่าสายฝนเพื่อมาอุ้มเธอไปยังสถานพยาบาลในตอนนั้น เมื่อเธอข้อเท้าแพลง เจอรัลด์ช่วยเธออยู่ตลอดเวลาเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอพบว่าตัวเองตกอยู่ในปัญหา

ขณะนี้กีย่ายอมรับแล้วว่าเจอรัลด์ได้ฝังตัวเองลึกลงไปในใจของเธอเกินกว่าจะลืมเขาได้ มันเป็นเหตุผลที่ทำไมแม้เธอมีความสุขที่ได้เจอเขา แต่เธอก็เต็มไปด้วยความเศร้าโศกในเวลาเดียวกัน