มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน นิยาย บท 822

ด้วยความหวาดระแวง แบรนดอนคิดว่าปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่ามาเสียใจทีหลัง ขณะที่เขาโทรหาเจเรมี่

เมื่อได้ยินเขารับสาย แบรนดอนจึงอธิบายเหตุการณ์เล็กน้อยนี้กับเจอรัลด์ให้เจเรมี่ฟังสั้น ๆ

หลังจากนั้น คนของแบรนดอนก็เห็นใบหน้าบอสของพวกกลายเป็นเขาซีดเซียวลงเรื่อย ๆ!

“นายไม่คู่ควรพอที่จะได้รู้ว่าเขาเป็นใคร! แต่อย่างไรก็ตามถ้านายเป็นกังวลเกี่ยวกับชีวิตของนาย ฉันจะแนะนำให้นายตัดแขนของใครก็ตามที่ไปแตะต้องคุณเบเมื่อครู่นี้ซะ! บางทีนายจะได้รับโอกาสให้มีชีวิตอยู่จากนั้นก็ได้!”

หลังจากเจเรมี่กล่าว ประโยคสุดท้ายของเขาด้วยน้ำเสียงที่เห็นอกเห็นใจ เขาก็วางสายโทรศัพท์ทันที

“แบรนดอน เกิดอะไรขึ้น? เจเรมี่พูดว่าไง?”

ลูกน้องของเจเรมี่อดไม่ได้ที่ถาม เมื่อพวกเขาเห็นสีหน้าที่ตกใจกลัวบนใบหน้าของเขา

“แม่งเอ้ย! เจ้าสวะยูราหาเรื่องใหญ่ให้ฉันจริง ๆ แล้วคราวนี้!”

หลังจากนั้นแบรนดอนก็ทุบโทรศัพท์ของลงบนพื้นด้วยความโกรธ

อีกด้านหนึ่งของเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ เจอรัลด์จับมือของเบขณะที่เขานำเธอออกไปอย่างรวดเร็ว เบได้กลับไปยังห้องเดิมเพื่อแจ้งให้ลูกพี่ลูกน้องของเธอทราบว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว

ด้วยรู้สึกกลัวกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เธอจึงหมดอารมณ์ที่จะสนุกกับตัวเองไปหมดสิ้น นั่นก็เป็นช่วงที่เธอตัดสินใจว่าเธอจะจากไปด้วยกันกับเจอรัลด์เช่นกัน

กีย่าก็เหมือนกัน เธอไม่ได้สนใจในการปาร์ตี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

นอกจากนี้ เจอรัลด์ก็จากไปแล้ว จึงไม่มีเหตุผลที่เธอจะอ้อยอิ่งอยู่ที่นี่อีกต่อไป

เช่นนั้นเธอจึงเลือกที่จะจากไปด้วยกันพร้อมกับเจอรัลด์

ยูราถูกแผดเผาด้วยความอิจฉาในขณะนี้ แต่ยิ่งไปกว่านี้ก็คือความรู้สึกช็อก

“เกิดอะไรขึ้นกัน?”

ตามที่พวกเขาตกลงกัน เจอรัลด์ก็น่าจะถูกทำให้ขายหน้าและอับอายในตอนนี้ ยูราก็ควรจะพาคนอื่น ๆ ไปกับเขาเพื่อเฝ้าดูและเยาะเย้ยเจอรัลด์ ในขณะที่เขาถูกทำให้ขายหน้าไม่ใช่เหรอ?

แบรนดอนทำอะไรอยู่? เขากำลังทำบ้าอะไรวะเนี่ย?

ยูราเข้าไปห้องของแบรนดอน รู้สึกเต็มไปด้วยความโกรธและความเดือดดาล

“นายกำลังทำอะไรอยู่?”

ยูราถามแบรนดอนอย่างเย็นชา