อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 35

เห็นท่าทางที่เขินอายของผู้หญิง เฟิงหานชวนกลับไม่รู้สึกสนใจเลยสักนิด

เป็นเขาเองที่เลือกคนผิด

คิดไปเองว่า เธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น

"เธอแต่งตัวถึงขนาดนี้แล้ว คงไม่ใช่จะมาอ่อยฉันหรอกนะ" เฟิงหานชวนยื่นนิ้วมือออกไปยกคางของผู้หญิงขึ้นมา

เฉินฮวนฮวนพยายามจะก้มหน้าลงไปดู แต่ว่าเธอก้มหน้าลงไปไม่ได้แล้ว ทำได้แต่สบตาเฟิงหานชวนด้วยความฝืนใจ

จากสายตาของเฟิงหานชวน เธอเหมือนจะเห็นแววตาแห่งการดูถูกเหยียดหยามสายหนึ่ง

เฉินฮวนฮวนรู้สึกว่าลำบากใจเล็กน้อย แต่เธอก็พยักหน้าด้วยความหน้าด้านแล้วตอบเบาๆว่า " อืม คุณเป็นคนบอกเองนะว่าให้ฉันเป็นผู้หญิงของคุณ......"

ในเมื่อเฟิงหานชวนเลิกกับแฟนแล้วก็แสดงว่าเขายังโสดอยู่ ตัวเองก็ไม่ถือว่าเป็นกิ๊กหรอก เฉินฮวนฮวนได้แต่ปลอบใจตัวเองด้วยความคิดเหล่านี้ในใจ

"ปฏิเสธไปแล้วไม่ใช่หรอ"เฟิงหานชวนจ้องเธอด้วยสายตาที่เย็นเฉียบ ทั้งเสียงและสีหน้าก็เย็นชาไปด้วย

"ฉัน......ฉันรู้สึกเสียใจที่ได้ทำไป คุณยัง......ยังรับฉันไว้ได้ไหม"เฉินฮวนฮวนเม้มปากแน่น ทั้งๆที่รู้สึกอับอายขายหน้าแต่ก็รวบรวมความกล้าแล้วก็พูดออกมา

"เมื่อกี้ฉันบอกไปแล้วไงว่า ขอแค่ทำให้ฉันพอใจ" เฟิงหานชวนคลายมือลง ปล่อยคางของเฉินฮวนฮวนลง

เขามองดูใบหน้าเล็กๆที่น่าเห็นใจอย่างมาก แล้วก็กวาดสายตาลงไปดู เห็นร่างที่มีทั้งปกปิดไว้และที่เผยออกมาให้เห็น มันมีความเป็นไปได้ที่จะมาอ่อยเขาอยู่หลายส่วนเหมือนกัน

"ถ้าอย่างนั้น......ฉัน ฉันอยู่ค้างคืนก้วยก็ได้"เฉินฮวนฮวนตอบอย่างติดๆขาดๆ

นัยต์ตาของเฟิงหานชวนมีแสงสีดำที่แฝงด้วยความเจ้าเล่ห์ฉายผ่านไป เขาหรี่ตาเล็กน้อย พูดอย่างเย็นชาว่า "ถ้าอย่างนั้น เธอต้องออกแรงหน่อยแล้วล่ะ"

" ฉัน ออกแรงหรอ" เฉินฮวนฮวนตะลึงอ้าปากค้าง แล้วทำตาโต

"ไม่เต็มใจหรอ"เฟิงหานชวนยิ้มหัวเราะทีหนึ่ง แล้วก็พูดเหมือนดูถูกว่า "ในเมื่อจะเป็นผู้หญิงของฉัน ความสามารถในการทำให้ฉันมีความสุขก็ไม่มีสักนิด เป็นแจกันประดับกายฉันหรือไง"

คำพูดอย่างนี้ออกจากปากของเขา มือทั้งสองข้างของเฉินฮวนฮวนกำชายชุดนอนไว้แน่น มีความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้สายหนึ่งบนหน้า ท่าทางเหมือนกับลำบากใจมาก

ในด้านนี้ เธอไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน แม้ว่าเธอจะมีประสบการณ์ครั้งหนึ่งคือตอนที่เกิดเรื่องในคืนนั้น แต่ว่าทุกขั้นตอนเธอเป็นคนที่ถูกกระทำ มันก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ไม่ได้หรอก

เพราะฉะนั้น สมองของเธอเต็มด้วยความว่างเปล่าทันที เธอไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีจริงๆ

"เออ อาสาม" เธอเหมือนกับว่าจะคิดอะไรได้ รีบพูดต่อ"เรื่องของเราสองคน ขออย่าเพิ่งบอกให้คนบ้านตระกูลเฟิงรู้ได้ไหม"

สีหน้าของเฟิงหานชวนยิ่งเคร่งขรึมเข้าไปใหญ่ บนใบหน้าเหมือนจะมีการแซวเล่นเผยออกมาด้วย คิ้วของเขายกขึ้นมาเล็กน้อย ถามว่า "ทำไม ยังคิดถึงการเป็นนายหญิงของตระกูลเฟิงหรอ"

"ไม่ ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างนั้นแน่นอน "เฉินฮวนฮวนรีบส่ายหัวอย่างแรง พูดว่า "ฉันรู้ว่าคุณก็แค่อยากเล่นๆกับฉันเท่านั้น ฉันก็มีเรื่องจะขอร้องคุณเหมือนกัน เพราะอย่างนี้ฉัน......ฉันถึงได้มาหาคุณ......"

"ในตอนนี้ฉันยังมีสถานะเป็นนายหญิงของตระกูลเฟิงอยู่ เรื่องของเราสองคนเก็บไว้เป็นความลับ ทั้งต่อคุณและต่อฉัน ต่อชื่อเสียงของเราสองคน ถือว่าเป็นการป้องกันอย่างหนึ่งก็แล้วกัน"

"อีกอย่าง รอให้นายท่านของตระกูลเฟิงกลับมาก่อน ฉันก็จะได้ออกจากบ้านตระกูลเฟิงแล้ว ถึงตอนนั้น เราสองคนก็อาจจะ......จากกันแต่โดยดี"

เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย เสียงของเฉินฮวนฮวนก็เบาลงเรื่อยๆ เหมือนกับเสียงกระพือปีกของยุง

แต่สีหน้าของเฟิงหานชวนยิ่งดูก็ยิ่งน่ากลัว

เขาแค่เล่นๆกับเธอหรอ

เขารู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าขำขึ้นมา ตกลงเขาเป็นคนที่ดูเหมือนเล่นๆกับเธอ หรือว่าหล่อนต่างหากที่กำลังล้อเล่นเขาอยู่

ตอนนี้เฟิงหานชวนรู้สึกว่า ตัวเองถึงจะเป็นคนที่ถูกเฉินฮวนฮวนแกล้งแล้วก็ต้องวิ่งวนไปวนมา

ผู้หญิงคนนี้ มีวิธีการที่โหดมาก ตอนนี้หยิบคำพูดที่น่าสงสารพวกนี้ออกมาอีกแล้ว ยังบอกว่ามีอะไรต้องการให้เขาช่วยอีก ล้วนแล้วแต่เป็นวิธีการของเธอทั้งนั้น

"มีเรื่องจะขอให้ฉันช่วยหรอ"เฟิงหานชวนถามเธอด้วยแววตาที่เย็นชา

เฉินฮวนฮวนพยักหน้า อ้าปากกำลังจะพูด ตอนที่เธอกำลังลังเลอยู่นั้นเฟิงหานชวนก็พูดขึ้นมาขัดเธอ

"ทำให้ฉันมีความสุขก่อน ฉันถึงจะเอาไปคิดดูอีกที " เฟิงหานชวนรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่น่าขำสิ้นดี ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าผู้หญิงคนนี้กำลังหาข้อแก้ตัวซึ่งเป็นวิธีการของเธอ แต่เขาก็ยังถูกวิธีการของเธอทำให้ใจอ่อน

เขาหลงกลเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ครั้งนี้เขาจะต้องไม่หลงกลเพราะความน่าสงสารของเธอเด็ดขาด