Flash Marriage แต่งงานกับคน(ไม่)ธรรมดา

ตอนที่69 ยินเสี้ยวเสี้ยว อย่าทำตัวไร้สาระ

ตอนที่69 ยินเสี้ยวเสี้ยว อย่าทำตัวไร้สาระ

ห้องจัดงานในตอนนี้มันเงียบ ถึงตอนนี้จะมีคนพูดเบาแค่ไหนก็มีคนได้ยิน.

พอพูดคำนี้ออกมา คนในห้องจัดงานก็ตกอยู่ในความเงียบ แต่ก็จะมีบางคนอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้.

คนส่วนใหญ่ที่นี่เคยมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดและงานหมั้นของยินรั่วอวิ๋น โดยเฉพาะงานเลี้ยงวันเกิด ที่ทุกคนให้ความสนใจ ใครจะรู้ว่าคุณหนูใหญ่บ้านยินจะก่อเรื่องใหญ่ขนาดนั้น เพื่อที่จะถามเซี่ยงเฉิงแค่ประโยคเดียว ว่าเขาเป็นเแฟนของยินรั่วอวิ๋นหรือยินเสี้ยวเสี้ยวกันแน่ แต่คำถามนี้ดูเหมือนว่าตอนนี้จะตอบง่ายมาก……

ทุกคนไม่ใช่คนโง่ ขอแค่ลูกที่บ้านมีคนเรียนที่มหาลัยT หรือจะเป็นแค่ญาติคนไหนที่เรียนที่นั่น ก็จะรู้ว่าตอนอยู่มหาลัยยินเสี้ยวเสี้ยวกับเซี่ยงเฉิงคบเป็นแฟนมาสี่ปี แต่บ้านยินก็หน้าด้านทำเป็นไม่รู้เรื่อง พวกเขาก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่ก็คิดไม่ถึงว่าเจ้าบ่าวที่กำลังแต่งกับน้องสาวแต่กับจ้องที่พี่สาว?

นี่ไม่ใช่เรื่องตลก แล้วคืออะไร?

เซี่ยงโก่ซิวไอออกมาทีนึง แต่เซี่ยงเฉิงเหมือนถูกมนต์สะกดไว้ มองยินเสี้ยวเสี้ยวก็มองแต่ยินเสี้ยวเสี้ยวแล้วไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง จนถึงตอนที่ยินรั่วอวิ๋นแทบจะฝืนยิ้มไม่ไหว เซี่ยงโก่ซิงถึงได้เหยียบที่เท้าเขาแรงๆไปหนึ่งที.

“ขอโทษทุกคนด้วย นี่เป็นการแต่งงานครั้งแรกของเขาก็จะตื่นเต้นนิดหน่อย.” เซี่ยงโก่ซิวก็ยิ้มอธิบายให้คนอื่น แต่ที่สายตาของยินไป่ฝันเต็มไปด้วยความไม่พอใจ.

เซี่ยงเฉิงก็เจ็บจนได้สติกลับมา ตอนหันไปมองทางยินไป่ฝันกับยินรั่วอวิ๋น แต่เห็นหน้าของพวกเขาไม่ดีมากๆ ยื่นมือไปรับมือของยินรั่วอวิ๋นอย่างทำตัวไม่ถูก หันหน้าไปทางพิธีกร.

พิธีกรก็รู้สึกทำตัวไม่ถูก ไม่ว่ายังไงก็เคยผ่านมาก่อน พูดไปสักสองสามประโยคก็สามารถทำให้บรรยากาศกลับมาครึกครื้น บนเวทีพิธีกรก็ให้ความร่วมมือกับคนอื่นๆ แต่คนข้างล่างก็ยังคนนินทาต่อไป.

——ฮึ เซี่ยงเฉิงก็ไม่ใช่คนดี แต่งกับคนน้องแล้วคิดถึงคนพี่ ใจใหญ่จริงๆ.

——ฉันว่าตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก ถ้าไม่ใช่คนพี่ไม่ได้ให้ท่าน้องเขยจะทำแบบนี้เหรอ?

——แต่วันนี้ฉันยังไม่เห็นคู่หมั้นของยินเสี้ยวเสี้ยวมาเลย หรือว่าจะรู้เรื่องนี้แล้ว?

——ใครจะรู้ล่ะ แต่ว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของน้องสาวภรรยาเขายังไม่มา นี่ก็หมายความว่าเขาไม่ให้หน้ายินเสี้ยวเสี้ยว? ไม่แน่อาจจะใกล้วันที่จะหย่ากัน……

——อาจจะใช่ ไม่มางานแบบนี้ก็เกินไป……

…...

แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร วันนี้เธอตัดสินใจว่าจะปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ เรื่องพวกนั้นเธอไม่อยากไปสนใจ

แต่ว่าเธออยากแต่ไม่ใช่ว่าคนอื่นอยากให้เธอผ่านง่ายๆ……

พองานเริ่ม ยินรั่วอวิ๋นก็เปลี่ยนชุดแล้วเริ่มไปชนแก้วทีละโต๊ะทีละโต๊ะ คนรอบข้างก็เริ่มหันมาถามยินเสี้ยวเสี้ยว ทุกคำพูดมันเริ่มอึดอัดขึ้น.

——คุณยิน คู่หมั้นของคุณไม่มาเหรอ?

——ไม่มางานแต่งน้องสาวภรรยานี่มันเกินไปไหม วัยรุ่นควรจะทำตัวให้มันไม่เป็นจุดสนใจหน่อยจะดีกว่า.

——ฮะฮะ ถ้าคู่หมั้นของคุณรู้ว่าวันนี้เกิดเรื่องแบบนี้ เธอกลับไปคงจะมีเรื่อง ไม่มาก็ดีแล้ว.

——นั่นสิ ถ้าคู่หมั้นของคุณรู้ว่าน้องเขยของคุณคิดเกินเลยกับคุณ เขาอาจจะไม่เอาคุณแล้ว……

……

คิดๆดูแล้วทุกคนอาจจะพูดเกินไป หรือทำร้ายโดนยินเสี้ยวเสี้ยว? แต่เป็นคนล้วนแต่เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น

เมื่อยินรั่วอวิ๋นและเซี่ยงเฉิงมาถึง คนรอบข้างก็รู้สึกได้ว่าสีหน้าของยินรั่วอวิ๋นไม่ค่อยดี แถมหน้าของเซี่ยงเฉิงก็ค่อนข้างอึดอัด.

แก้วนี้หนูเคารพพี่ ขอบคุณฯที่ดีกับหนูมาตลอด คราวหน้าถ้ามีโอกาส

คนรอบข้างก็คิดว่าความสัมพันธ์ของสองพี่น้องนี้จะดีมาก ภาพภายนอกยินรั่วอวิ๋นมักจะปกป้องยินเสี้ยวเสี้ยวเสมอ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อกี้จะไม่สามารถทำอะไรความสัมพันธ์ของพี่น้องได้ตลอดไป แต่ยินเสี้ยวเสี้ยวรู้

เธอก็ไม่ได้พูดอะไร แค่ยกแก้วในมือหันไปทางยินรั่วอวิ๋นแล้วดื่มลงไป.

เซี่งเฉิงยืนอยู่ข้างๆก็มั่นใจว่าวันนี้ยินเสี้ยวเสี้ยวอารมณ์ไม่ดี แถมยังเป็นแบบไม่ดีมากๆด้วย.

ในใจก็รู้สึกดีใจนิดหน่อย เสี้ยวเสี้ยวยังอาลัยอาวรณ์เขาอยู่……

“หลังจากนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว หวังว่าพวกเราจะเข้ากันได้

สมดังใจปรารถนา ก็คือการที่มีภรรยาหลายคน……

แต่พอแก้วใกล้จะถึงปากแล้ว

ยินเสี้ยวเสี้ยวอึ้ง ไม่จำเป็นต้องหันไป เธอก็รู้ว่าใครมา.

“ขอโทษที ฉันมาสายไป.” ยื่นมือไปนำแก้วเหล้าในมือของยินเสี้ยวเสี้ยว จิ๋นลี่ยวนพูดยิ้มๆ.

ยังไม่ทันได้สติกลับมาจิ่นลี่ยวนก็ดื่มขอโทาไปสามช็อต ท่าทางสง่างาม

“พี่เขย ฉันนึกว่าวันนี้พี่จะไม่มาแล้ว วันนี้พี่สาวดูเหมือนอารมณ์ไม่ค่อยดี

คำๆเดียวก็ทำให้ผู้คนคิดว่ายินเสี้ยวเสี้ยวกำลังงอน จะให้จิ๋นลี่ยวนทำอะไรถึงได้สร้างเรื่องตลกในวันนี้ ขณะเดียวกันก็ไม่ค่อยประทับใจยินเสี้ยวเสี้ยว.

“จริงๆแล้ววันนี้ฉันมีผ่าตัดใหญ่น่ะ ตอนแรกบอกเสี้ยวเสี้ยวไว้แล้ว

ดูเหมือนว่าคุณหนูใหญ่บ้านยินเองก็รู้กาลเทศะอยู่ อย่างน้อยก็ไม่ได้บังคับคนอื่นมาไม่ใช่? แล้วก็รู้สึกทำอะไรไม่ถูกกับความคิดของตัวเอง เช่นเดียวกันก็รู้สึกว่าน้องสาวคนนี้ถูกเลี้ยงตามใจจนทะนงตน

รอยยิ้มของยินรั่วอวิ๋นค้างแล้วพูด: “ขอโทษนะพี่เขย หนูไม่รู้.”

ทุกคนเป็นคนฉลาด โดยเฉพาะพวกเขาที่มีฐานะไม่สูงและไม่ต่ำ

ในฐานะที่เป็นเด็กยินเสี้ยวเสี้ยวไม่ได้อยู่ที่โต๊ะหลัก

หลังกินข้าวเสร็จยินเสี้ยวเสี้ยวก็เตรียมตัวออกไป จิ๋นลี่ยวนก็ไม่ได้พูดอะไรอยู่ข้างๆเธอ แต่ในใจเริ่มรู้สึกรำคาญ.

Bình Luận ()

0/255