ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 789

หลังจากได้ยินออทัมน์ถามถึงลูกเขยของพวกเขา ทั้งไซม่อนและลิเลียนต่างมองไปที่แมนดี้ด้วยอารมณ์โกรธเล็กน้อย

“แล้วไอ้ขยะนั่นหายไปไหน?”

แมนดี้รู้สึกตัวอีกครั้งและตอบว่า “รถติดมากค่ะในตอนที่เขาจะมารับคุณพ่อคุณแม่ หนูคิดว่าเขาน่าจะใกล้ถึงแล้ว”

“งั้นก็ดี ฉันคิดว่าเขาหนีไปที่อื่นเสียแล้ว!”

ออทัมน์รู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้เธอสบสายตากับลิเลียน

ในสถานการณ์แบบนี้ทั้งสองมีความคิดตรงกัน

และนั่นคือการใช้เฟลิกซ์เพื่อข่มฮาร์วีย์

คงจะดีที่จะทำให้ฮาร์วีย์อับอายและทิ้งแมนดี้ด้วยตัวเอง

ต่อมาในช่วงบ่าย ตระกูลซิมเมอร์และครอบครัวของออทัมน์ดื่มชายามบ่ายด้วยกัน

ออทัมน์ตื่นเต้นมากเมื่อเห็นฮาร์วีย์มาถึงแล้ว ท่าทีและสีหน้าของเธอแตกต่างไปจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

ฮาร์วีย์รู้สึกงุนงงกับภาพที่เห็น

‘เธอเปลี่ยนไปทันทีที่ไซม่อนและลิเลียนมางั้นเหรอ?’

ในขณะนั้นอมีเลียกระแอมไอในลำคอและยกถ้วยชาขึ้น

“ฮาร์วีย์ ฉันได้ยินแมนดี้บอกว่าคุณยังไม่มีงานทำ และคุณแค่อยู่เฉย ๆ ซักเสื้อผ้าและทำอาหารไปวัน ๆ ใช่ไหม?”

“ใช่ครับ” ฮาร์วีย์พูดและหัวเราะ

“ไม่ดีเลย ผู้ชายต้องมีอาชีพเป็นของตัวเองถึงจะเรียกว่าผู้ชายได้เต็มปาก จริงไหม?” อมีเลียพูดออกมา

“ภรรยาของผมเก่งมาก ผมไม่ต้องกังวลเรื่องเสื้อผ้าและอาหาร ผมอาศัยอยู่ในพื้นที่ระดับไฮเอนด์ของบัควู้ด มันจะไม่ดีตรงไหน?” ฮาร์วีย์ให้เหตุผล

หลังจากได้ยินคำพูดกระแทกกระทั้นของฮาร์วีย์แล้ว อมีเลียก็ขมวดคิ้วทันที

‘ไม่แปลกใจที่ลิเลียนและครอบครัวของเธอคิดที่จะไล่ชายคนนี้ออกจากบ้าน’

‘คนแบบนี้ไร้ยางอายได้มากขนาดนี้เลยหรือไง?”

‘เขาจะพูดอะไรออกมาได้ปกติแบบนี้ได้อย่างไร? น่าละอายจริง ๆ’

ฮาร์วีย์ถอนหายใจ ผู้จัดการแผนกจากบริษัทของเขาสามารถทำตัวโอ้อวดตัวเองได้แม้ในเวลาเช่นนี้

แต่ฮาร์วีย์ไม่ได้โกรธอะไรเพราะให้เกียรติภรรยาของเขา เขาเพียงแค่ยิ้มและตอบว่า “ปีละหลายพันดอลลาร์นั่นมันเป็นเงินจำนวนมากจริง ๆ เป็นจำนวนมหาศาลสำหรับครอบครัวธรรมดา ๆ!

“สำหรับการเริ่มทำธุรกิจเป็นของตัวเอง เศรษฐกิจในประเทศนี้ไม่ดีเท่าในช่วงสองปีที่ผ่านมา ผมแนะนำให้คุณชะลอไปก่อน”

“หึ คุณรู้เกี่ยวกับเศรษฐกิจแวดวงธุรกิจได้ยังไง? คุณดูโทรทัศน์มากเกินไปหรือเปล่า?”

อมีเลียถึงกับพูดไม่ออก

‘ฮาร์วีย์ไม่มีความสามารถอะไรเลยนอกจากการโอ้อวดตัวเอง’

ฮาร์วีย์หัวเราะโดยไม่มอธิบายอะไรเพิ่มเติม

เธอไม่พอใจเมื่อเห็นเขาดูไร้ซึ่งความกังวล

เขาไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เลยหลังจากพูดอะไรยาว ๆ นั่นออกมา

แม้ว่าเขาจะไม่ได้รู้สึกแย่อะไร อย่างน้อยเขาก็ควรรู้สึกชื่นชมบ้าง