ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 905

โยเอลไม่สนใจมาร์วินอีกต่อไป สายตาของเขาหันไปทางเรนด้วยท่าทีเย็นชาราวกับน้ำแข็ง

โดยปกติแล้ว ทั้งคู่มักจะไม่ยอมสบตากันเพราะความเห็นต่างทางการเมือง

แต่ตอนนี้เรนได้ยั่วยุฮาร์วีย์ โยเอลก็เต็มไปด้วยความรู้สึกดีใจ

ภายใต้สายตาจ้องมองของฝูงชนที่ยังคงตกตะลึง โยเอลเดินขึ้นไปหาเรนและตบหน้าเขาเช่นกัน

“ทำไมรัฐบาลของบัควู้ดต้องสกปรกมัวหมองเพราะคนอย่างคุณ?! คุณวางแผนที่จะลากรัฐบาลลงไปต่ำกับคุณเพราะความโง่เขลาของคุณงั้นหรือ?!”

ตุบ ปัก ปัก!

โยเอลต่อยและเตะชายคนนั้นทันทีโดยปราศจากมารยาทใด ๆ

โยเอลหยุดชกชายคนนั้นหลังเวลาผ่านไปสักพัก ท่าทีของเขาน่ากลัว

ใบหน้าของเรนปูดบวมอย่างมาก แต่เขาไม่กล้าพูดอะไรออกมาในตอนนี้

เขามีประสบการณ์มามากมายในฐานะเจ้าหน้าที่รัฐคนหนึ่ง และเขาเข้าใจสถานการณ์นี้ได้ในทันทีที่โยเอลลงมือ

ลูกเขยคนนี้ต้องไม่ใช่คนที่จะยั่วยุได้เพราะคนใหญ่โตคนสำคัญอย่างโยเอล เกรฮัม

ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมโยเอลจะต้องมาจัดการด้วยตัวเองแบบนี้?

นั่นคือเหตุผลที่เรนไม่กล้าตอบโต้ ความเย่อหยิ่งของเขาหายไปในทันที

เขารู้แล้วว่าฮาร์วีย์ไม่ใช่คนที่จะล้อเล่นได้

ถ้าเขายังคงอยากรักษาตำแหน่งของตัวเองไว้ เขาก็ควรยอมแพ้ทันที

ไม่เพียงแต่เจ้าหน้าที่ของรัฐเท่านั้นที่ต่างตกตะลึง แต่พวกเซอร์เรย์ต่างแสดงออกมาด้วยความประหลาดใจและความกลัว

ทุกคนเริ่มมองฮาร์วีย์แตกต่างออกไป

‘เกิดอะไรขึ้น?’

ซีนเธียร์เป็นคนที่รู้ว่าสถานะของพี่เขยของเธอนั้นสูงมาก

แต่เธอไม่รู้ว่ามันสูงมากจนเขาสามารถปราบพยศพวกเซอร์เรย์ได้เพียงแค่ดีดนิ้วสั่ง

‘ไม่น่าแปลกใจที่พี่เขยจะทำได้ตามใจชอบ!’

ในขณะนั้นเองชายสวมสูทเดินเข้ามาอย่างกระวนกระวายใจ