ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 908

“ไม่!”

ฮาร์วีย์แสยะยิ้มหัวเราะอย่างเย็นชา

“พวกคุณมักทำตัวเย่อหยิ่งเจ้ากี้เจ้าการ คิดว่าโลกหมุนรอบตัวคุณเองเท่านั้น!”

“ในสายตาของคุณ คนอื่น ๆ เป็นเพียงคนรับใช้ต่ำต้อย ถ้าพวกเขาไม่เชื่อฟังคุณ พวกเขาจะต้องตาย!”

“พวกคุณไม่สมควรได้รับการให้อภัย!”

“ดอว์สัน คุณควรกลับไปที่ตระกูลเซอร์เรย์และบอกพวกเขา หากคุณไม่สามารถให้คำอธิบายได้ ผมจะจัดการตระกูลเซอร์เรย์ให้สิ้นซากภายในสิบวัน!”

“ออกไปเดี๋ยวนี้!”

ดอว์สันและเยเลน่าต่างก็วิ่งหนีหางจุกตูดออกไปอย่างรวดเร็ว

พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้จะทำให้ตระกูลเซอร์เรย์ต้องมารับผิดชอบการกระทำทั้งหมด

พวกเขาต้องรีบกลับบ้านเพื่อรายงานสถานการณ์นี้ทุกคนทราบ ถ้าไม่อย่างนั้น จบสิ้นตระกูลเซอร์เรย์แน่!

***

บนแท่นโพเดียม

ทิมยังคงอยู่ในอาการตกตะลึงขณะมองดูเหตุการณ์ตรงหน้านี้ ฮาร์วีย์เป็นผู้ชายที่ไม่ควรล้อเล่นด้วยจริง ๆ

โชคดีที่เขายืนอยู่ฝั่งเดียวกับเขา ถ้าไม่เช่นนั้น ตำแหน่งของเขาก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน

ทิมเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์และโค้งคำนับให้หลังจากเห็นเขาสงบลง

“มิสเตอร์ยอร์ก คุณอยากสั่งการอื่น ๆ อีกไหมครับ?”

“โรงเรียนมัธยมในบัควู้ดที่ไหนที่มีการสอนที่ดีที่สุด?” ฮาร์วีย์นิ่งคิดและถามออกมา

“โรงเรียนมัธยมบัควู้ด ครูที่นี่มีประสบการณ์มากที่สุดแล้วครับ” ทิมตอบ

ฮาร์วีย์พยักหน้า

“เอาล่ะ ผมจะให้ซีนเธียร์เรียนที่นี่ต่อ ช่วยดูแลเธอด้วย ผมไม่ต้องการให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก”

ทิมรู้สึกประหลาดใจ

“ยารอน ส่งหนังสือแจ้งเวียนเมื่อคุณกลับไปทำงานปกติ ให้คนในระบบการศึกษาทราบเกี่ยวกับการตัดสินใจครั้งนี้ และอีกอย่าง ให้มิสยูนา… ไม่ ไม่ ไม่สิ ให้ครูใหญ่ยูนา เลือกตำแหน่งที่สูงขึ้นในโรงเรียนมัธยมบัควู้ดอีกขั้น”

“เราต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้โรงเรียนมัธยมบัควู้ดเป็นโรงเรียนมัธยมที่ดีที่สุด!”

“รับทราบครับ!” ยารอนตอบรับเสียงดัง

มิสยูนายังรู้สึกงุนงง แต่เธอไม่ได้คิดจะปฏิเสธข้อเสนอนี้เลย

เพราะการหล่อหลอมนักเรียนในโรงเรียนมัธยมนั่นไม่ง่ายและการสร้างอนาคตที่ดีให้กับนักเรียนคือความฝันของเธอมาโดยตลอด

แต่เธอไม่มีโอกาสแสดงความตั้งใจนี้ตั้งแต่เธอเข้ามาสอนที่โรงเรียนมัธยมบัควู้ดแห่งนี้

แต่ตอนนี้เธอไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะได้รับโอกาสดี ๆ แบบนี้

ฮาร์วีย์เงียบไปตลอดเวลาในช่วงเวลาที่ทิมตัดสินใจเรื่องนั้น

เมื่อเรื่องต่าง ๆ ถูกได้จัดการเรียบร้อยแล้วเขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ

“ไม่เป็นไร ไปหาโยเอลได้ถ้าหากคุณมีข้อกังวลอื่น ๆ แค่บอกว่ามันเป็นความคิดของผม”