ปฏิเสธรักสามีขี้อ้อน นิยาย บท 40

รถคันนี้ ก็คือรถของประธานโป๋!

ไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะพาคู่ควงมาด้วยหรือเปล่า

แค่เห็นเขาค่อยๆลงมาจากรถ ความหยิ่งทระนงและเย็นชาในตัวเขาทำให้ผู้คนเห็นแล้วก็หยุดชะงักถอยกลับ

สิ่งที่เขาแตกต่างจากฟู่จิ่งเหนียนก็คือ ประธานฟู่คนนี้สง่างามอ่อนโยน แต่ประธานโป๋กลับมีรังสีผู้ทรงอำนาจแผ่ออกมาจากตัวเขา ทำให้คนไม่กล้าล่วงเกิน

เขาปิดประตูรถเรียบร้อย ขายาวสองข้างก้าวไปทางที่นั่งข้างคนขับ

ผู้คนต่างพากันตื่นเต้นอย่างยิ่ง!

เหมือนกับว่าพวกเขาได้ความลับสำคัญบางอย่าง！

แต่ละคนจ้องมองไปทางพวกเขา เฝ้ารออย่างยิ่ง พวกเขาอยากจะรู้ว่า ผู้หญิงที่อยู่บนเบาะนั่งข้างคนขับเป็นใคร!

เวลานี้ ไม่ว่าผู้ชายหรือผู้หญิง ต่างก็มีความคิดเดียวกัน คือแค่อยากจะเห็นว่าแฟนสาวของเขาเป็นใคร！ไม่มีความคิดไม่ซื่ออื่นเลย!

ท่ามกลางการเฝ้ารอของทุกคน ประตูฝั่งข้างคนขับก็ค่อยๆ เปิดออก แต่โป๋มู่หานไม่ได้เข้าไปประคองเธอ แต่พูดอย่างเรียบเฉยว่า "ลงมาเถอะ"

หลินโย่วชิงกลบเกลื่อนความผิดหวังในแววตา ยิ้มพลางพยักหน้า

เมื่อใบหน้าของเธอปรากฏต่อหน้าผู้คน ทุกคนต่างก็ตื่นตกใจอีกครั้ง!

ผู้หญิงคนนี้!

อื้มหือ!

นี่ไม่ใช่หลินโย่วชิงลูกพี่ลูกน้องของหลินเอินเอินเหรอ!!

ตอนแรกเธอกลายเป็นอัมพาตเพราะช่วยเหลือโป๋มู่หาน ตอนนี้……กลับมาเป็นปกติรวดเร็วขนาดนี้ แล้วยังตามมาร่วมงานด้วย

เธอสวมชุดราตรีสีแดง ใบหน้าที่ดูป่วยเล็กน้อยก็ยิ่งดูขาวซีด

เธอก้มหัวลงเล็กน้อย ไม่ทำอะไรอย่างอิสระตามใจเหมือนเมื่อก่อน จนกระทั่งโป๋มู่หานปิดประตูรถ เธอจึงยิ้มให้เขาอย่างรู้สึกผิด "หานคะ ครั้งนี้ให้คุณพาฉันมางานเลี้ยงนี้ด้วย จะส่งผลกระทบอะไรไม่ดีกับบริษัทหรือเปล่าคะ"

โป๋มู่หานเหลือบมองเธอ พูดด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า“ไม่หรอก”