ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 763

มันเป็นบรรยากาศที่หนาวเย็นระหว่างแองเจลีนและเจย์

เจย์กลัวว่าเขาจะเผลอทำให้เธอรู้ความรู้สึกของเขาถ้าเขาพูดมากเกินไป

แองเจลีนไม่กล้าพูด เพราะกลัวว่าจะทำให้นายท่านคนนี้ไม่พอใจ

ในท้ายที่สุด แองเจลีนก็ทำลายความเงียบระหว่างพวกเขา เธอพูดด้วยความเศร้า “ฉันขอโทษนะ เมื่อสองปีที่ฉันจากไป นายต้องผ่านอะไรมามากมาย แต่ฉันกลับไม่สามารถอยู่เคียงข้างนายได้ในฐานะภรรยาของนาย”

เจย์จ้องมองลึกลงไปบนใบหน้าที่เสียใจของแองเจลีน จริง ๆ แล้วเขาควรจะเป็นคนที่พูดคำขอโทษ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเขาที่ทำให้เธอไม่พอใจ ตระกูลอาเรสจะเผยแพร่เและบิดเบือนรื่องอื้อฉาวสกปรก ๆ ของเธอได้อย่างไร?

เธอควรจะเป็นนายหญิงของตระกูลเซเวียร์ผู้ซึ่งอยู่บนแท่นอย่างภาคภูมิใจ

เธอไม่ควรจะเป็นเด็กสาวผู้น่าสงสารที่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ผู้ที่ถูกทำให้เสียโฉม ถูกบังคับให้กระโดดตึกและยังต้องมาถูกสามีทอดทิ้งอีก

เสียงจากลำคอที่เซ็กซี่ของเขาดังก้อง คำว่า ‘แองเจลีน’ ติดอยู่ในลำคอของเขา มันเป็นชื่อที่เขาร้องออกมานับครั้งไม่ถ้วนในความฝัน แต่ตอนนี้เขาไม่กล้าพูดต่อหน้าเธอ

“เธอไม่ได้ทำผิดอะไรกับฉันเลย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เสียงที่ออกทางจมูกของเขาเกือบจะปลดปล่อยความรู้สึกที่แท้จริงของเขาออกไป

แองเจลีนกล่าวว่า “ฉันไม่รู้ว่าทำไมนายถึงมีกลิ่นอายความโหดร้ายและป่าเถื่อนอยู่เสมอ ในอดีต นายฆ่าอย่างไร้ความปราณีเพราะนายต้องการกำจัดพวกที่น่ารังเกียจเหล่านั้น แต่คืนนี้ นายได้พรากชีวิตที่ไร้เดียงสาออกไปแล้ว” เธอพูดอย่างรอบคอบกับคำพูด

น่าแปลกใจ เจย์ไม่โกรธเธอ เขาแค่มองเธอด้วยดวงตาคู่นั้นของเขา มันเหมือนกับแสงของประภาคารกลางมหาสมุทรที่มืดมิด

เธอคงไม่รู้ไปตลอดกาลว่าความป่าเถื่อนและความโหดเหี้ยมที่เขามีทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเธอ

หากเกิดภัยพิบัติขึ้นกับเธอ เขาจะสลักบ

เส้นทางแห่งความเจริญรุ่งเรืองให้กับเธออย่างแน่นอนก่อนที่ภัยพิบัตินั้นจะมาถึง

เขาต้องการให้เธอปราศจากความกังวลตลอดไป

เป้าหมายสูงสุดของเขาคือการทำให้เธออยู่บนจุดสูงสุดของโลก เพื่อที่เธอได้รับความเคารพและยกย่องจากทุกคน

ถึงอย่างนั้น เธอไม่ชอบให้เขาเย็นชาและไร้ความปรานี

จู่ ๆ เจย์รู้สึกเศร้า…