ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 786

“ผมแน่ใจว่า เจย์ อาเรส จะสามารถค้นหาตำแหน่งของคุณได้ หากเขาสูงส่งจริง ๆ อย่างที่พวกเขาพูดกัน” คาร์สันกล่าว

โจเซฟินจ้องไปที่คาร์สัน “พวกแกล้วนเป็นพวกปีศาจ”

คาร์สันยิ้ม “ให้ผมได้เตรียมตัวหน่อย ผมต้องให้การต้อนรับพี่ชายของคุณอย่างอบอุ่นเมื่อเขามาถึง”

ด้วยเหตุนี้ คาร์สันจึงเดินออกจากห้องและขังโจเซฟินไว้ข้างใน

ณ สวนคฤหาสน์ เจย์กำลังนั่งค้นหาข้อมูลอยู่หน้าโน๊ตบุ๊คในขณะที่นิ้วเรียวของเขาเคาะอยู่บนแป้นพิมพ์ ความตื่นเต้นแผ่ซ่านอยู่ในอกของเขา ในขณะที่โลกภายนอกไม่รู้ เขาเข้าใจความหมายของความกลัวเป็นครั้งแรกในชีวิต

เขารู้สึกกลัวมากจนเริ่มที่จะสูญเสียการสัมผัสที่เย็นเยียบของปลายนิ้ว

ไม่นานนัก เขาก็พบตำแหน่งของการโทร

“หุบเขาปีศาจงั้นเหรอ?”

นั่นไม่ใช่ภูเขาทึบที่อยู่ด้านหลังของสวนคฤหาสน์หรอกเหรอ?

ตามคำขอของเขา ฟินน์ได้ออกคำสั่งกลุ่มภูติผีเตรียมช่วยเหลือ

20 นาทีต่อมา ทั้งเจย์และฟินน์ก็มาถึงคฤหาสน์หุบเขา

คาร์สันจ้องไปที่เจย์ อาเรสซึ่งดูเหมือนจะหลั่งสสารความมืดมิดออกมาจากทุกตารางนิ้วของร่างกายเขา แม้แต่คนที่เคยชินกับสถานการณ์ที่น่าสยดสยองนี้ก็ยังต้องอ้าปากค้างด้วยความตกใจ

“คุณมาที่นี่ได้รวดเร็วจริง ๆ ท่านอาเรส” คาร์สันสงวนห้องนอนของนายน้อยที่อยู่บนชั้นสองไว้อย่างรวดเร็ว

เขารู้สึกว่าสถานการณ์ตึงเครียด ที่นี่เขาคิดว่าเขาสามารถยั่วยุเจ้าชายแห่งเมืองอิมพีเรียลได้และทดสอบความสามารถของเขาได้ แต่คาร์สันไม่คิดว่าพวกคนเหล่านี้จะเข้ามาภายใน 20 นาที