ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 829

โคลพูดด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยการดูถูก “พิมพ์เงินได้งั้นเหรอ? หากเป็นกรณีนี้ เงินจะมาช้ามากเลยนะ!”

เมื่อเขาพูดอย่างนั้น ทุกคนในบ้านก็มองเขาราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้า

ผู้ชายคนนี้กำลังดูถูกโรงงานผลิตเงิน คนบ้าอะไรเนี่ย?

เจย์พูดอย่างเป็นลางร้ายว่า “พวกนายใช้เงินเหมือนเงินเศษกระดาษปลอม ๆ ที่เผาเป็นเครื่องเซ่นไหว้คนตายได้เลยเหรอ?”

แองเจลีนหัวเราะออกมา

เจย์มีคำพูดที่ฉลาดมาก เขาสามารถทำให้คน ๆ หนึ่งโกรธเคืองได้เสมอ

โคลไม่ได้บ้า ในทางกลับกัน เขาเริ่มหัวเราะ “คุณนี่ช่างโง่จริง ๆ”

คำเหล่านั้นราวกับตบหน้าเจย์อย่างหนัก

แอนไม่สนใจเรื่องการโต้เถียงที่เกิดขึ้นระหว่างทั้งสองคน เธอเพียงต้องการเงินสำหรับขายบ้านนี้ “ท่านอาเรส ในเมื่อนายต้องการให้เงิน 5 แสนล้านเพื่อซื้อบ้าน แล้วเราจะได้เงินเมื่อไหร่กัน?”

แองเจลีนกลัวว่าเจย์จะโต้เถียงเรื่องราคาบ้านกับโคลเพราะเกิดจากการแข่งขันของเขาที่เป็นสิ่งกระตุ้น เธอกังวลว่าเขาจะไม่สามารถเอาเงินออกมาได้มากขนาดนั้น เธอจึงกล่าวว่า “ตระกูลเซเวียร์ล้วนเป็นนักธุรกิจที่ซื่อสัตย์และมีความรับผิดชอบ ราคาตลาดของบ้านหลังนี้อยู่ที่ประมาณ 2.6 หมื่นล้าน ต้องจ่ายในราคานี้เท่านั้น”

ในสายตาของเซร่า แองเจลีนกำลังพยายามเอาอกเอาใจเจย์

“เธอคือคนเดียวที่อยากจะเป็นคนดี แล้วทำไมเธอถึงต้องการขายคฤหาสน์เซเวียร์ในราคาต่ำแบบนี้ล่ะ?” เซร่าไม่มีความสุข ราคาของบ้านหลังนี้อยู่ที่ 5 แสนล้าน แต่หลังจากที่แองเจลีนเข้ามาแทรกแซงในเรื่องนี้ มันก็ลดราคาลงอย่างมาก

แอนเสริมว่า “ใช่”

เจย์และโคลโกรธจัด

แม่และลูกสาวคิดว่าคฤหาสน์เซเวียร์เป็นอัญมณีล้ำค่ามาก

เจย์พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “เด็กอายุแค่ 8 ขวบเท่านั้น เธอจะเชื่อเขาได้อย่างไร? ราคา 5 หมื่นล้าน”

เจย์ยืนยันราคาอีกครั้ง

โคลเริ่มเสียงดัง “เจย์ อาเรส! คะ-คะ-คุณช่างใจร้ายมาก! ผมรู้ว่าคุณไม่สามารถผลิตเงินได้ถึง 5 แสนล้านหรอก คุณก็เลยจงใจขอให้เจสันยื่นประมูลราคากับผม ผมไม่เห็นด้วย!”

แอนหัวเราะเยาะ “ท่านอาเรส คุณไม่สามารถเอาทรัพย์สินนับแสนล้านออกมาได้สินะ? ทำไมคุณไม่บอกเราให้เร็วกว่านี้ล่ะ? แต่คุณกลับมาขอให้เด็กที่ไม่มีไหวพริบและหุนหันพลันแล่นมาเสียเวลากับทุกคนแทน”

จากนั้น เธอก็ยิ้มให้โคลและพูดอย่างประจบว่า “คุณยอร์ค บ้านหลังนี้เป็นของคุณแล้ว”

โคลสามารถบอกได้ว่าแอนกำลังใช้เขาเพื่อรวมหัวต่อต้านแองเจลีน “ฮึ่ม ถ้าแองเจลีนไม่ได้อาศัยอยู่ในบ้านที่น่าเกลียดนี้ ผมก็ไม่ต้องการมันเช่นกัน แม้ว่าคุณจะให้มันกับผมก็ตาม”

ใบหน้าของแอนเปลี่ยนจากความอึดอัดเป็นหน้าซีดทันที

จากนั้น เธอก็หันไปหาแองเจลีน “ตัดสินใจสิ นายหญิง”

แองเจลีนมองไปที่เจย์ เขาเป็นนักธุรกิจที่หวังผลกำไรมาก แต่คราวนี้ เขาก็เต็มใจที่จะถอยออกมามาก เธอสงสัยว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

“ในเมื่อท่านอาเรสเต็มใจที่จะทุ่มเงิน 5 หมื่นล้าน ฉันก็จะไม่เกรงใจอีกต่อไป”

เจย์พยักหน้า

ในเวลานี้ที่คฤหาสน์เซเวียร์ได้ถูกขายให้กับเจย์ในราคา 5 หมื่นล้าน

เจย์ทดสอบเจนสันอย่างอดทน “ลูกน่าจะรู้ว่าต้องทำอะไรต่อไปใช่ไหม?”

“รู้ครับ” เจนสันพยักหน้า

เจย์มองมาที่แองเจลีน เขาเห็นว่ามีความกังวลในดวงตาของเธอ เธอดูกังวลใจมาก

“แองเจลีน ฉันจะรีบกลับมาหาเด็ก ๆ เร็ว ๆ นี้” จู่ ๆ เขาก็พูดขึ้น

แองเจลีนมองเขาด้วยความประหลาดใจ

“ดูแล… เด็ก ๆ ให้ดี” เขาอยากจะบอกให้เธอดูแลตัวเองดี ๆ แต่เขาเปลี่ยนใจกับคำพูดที่อยู่ใกล้ริมฝีปากของเขาไปทันที

“เราไปกันเถอะ” เขาสั่งด้วยเสียงแหบ ๆ

ฟินน์เข็นเขาออกไป

แองเจลีนไล่ตามเขา “ท่านอาเรส!”

ฟินน์หยุด แองเจลีนยืนมองดูหลังเจย์ เธอกล่าวว่า “ขอบคุณที่ช่วยฉันในวันนั้น”

ดวงตาของเจย์เริ่มเคร่งขรึม วันนั้นที่คฤหาสน์หุบเขา เขาโกรธที่เธอดูแลตัวเองไม่ดีนัก เขาลืมคิดไปเลยกับสิ่งที่เขาพูด ดังนั้นเขาจึงรุนแรงเกินไปและลงเอยด้วยการทำร้ายเธออย่างมาก

ทำไมเธอถึงขอบคุณเขาตอนนี้?

“มันเป็นแค่ความพยายามช่วยเพียงเล็กน้อยเท่านั้น” เขาพูดเรียบ ๆ

แองเจลีนตกใจมาก เขาปฏิบัติต่อเธอด้วยความเยือกเย็นและไม่มีอะไรอื่นเลย