รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 740

ในรถSUV ที่สภาพทรุดโทรม พวกอันธพาลแจ้งคนของตัวเองทันทีว่า "เป้าหมายกำลังมาทางพวกคุณแล้ว เขามีบอดี้การ์ดแปดคน พวกคุณหาคนมาเพิ่มหน่อย"

“เป้าหมายอยู่ในรถหมายเลขอะไร”

“อยู่รถหมายเลข 2”

"เอาล่ะ เราจะรอพวกเขาอยู่ข้างหน้า และอีกไม่นานคนพวกนี้ก็จะหายไป!"

ชายที่อยู่อีกด้านเย้ยหยันอย่างชั่วร้าย

สีจิ่วเฉินกดหมายเลขโทรออกหาถังจือซย่าขณะอยู่ในรถและบอกเธอว่าเขาปลอดภัยดี

"ฮัลโหล ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน" น้ำเสียงที่ฟังดูกังวลของถังจือซย่าดังขึ้น

“ฉันเพิ่งมาถึงที่ที่สีสือเหยาอาศัยอยู่ และตอนนี้ฉันเตรียมจะไปรับหล่อนกลับไปประเทศเพื่อรับการผ่าตัด”

“ถ้าอย่างนั้นคุณก็ต้องระวังตัวให้มากๆ นะฉันไม่คิดว่าสีจื้อหย่วนจะปล่อยให้คุณพาหล่อนกลับประเทศได้ง่ายๆ แบบนี้”

“ไม่ต้องห่วง ฉันจัดการได้” สีจิ่วเฉินเอ่ยปลอบโยนเธอ

"อืม! ก็ได้" สีจิ่วเฉินจ้องมองไปยังทิวทัศน์เบื้องหน้าเขา ทันใดนั้นก็เกิดมีแสงพราวระยิบระยับบนข้างท้องฟ้า เขาจึงตะโกนทันทีว่า "ระวัง!"

รถบอดี้การ์ดที่นำหน้าไปโดนระเบิดขีปนาวุธโจมตีโดยตรง รถยุบกระเด็นไปหลายเมตรในจุดนั้น โชคดีที่ทั้งคันติดตั้งอุปกรณ์กันกระสุนไว้ ดังนั้นรถทั้งคันจึงไม่ถูกระเบิด

หลังจากนั้น เสียงแตกที่แหลมคมครั้งที่สองก็ดังขึ้นในอากาศเล็งไปที่รถของสีจิ่วเฉินและบอดี้การ์ดที่ขับอยู่ข้างหน้าก็เบี่ยงรถไปด้านข้างทันทีเพื่อหลบขีปนาวุธ จนมันกระแทกลงพื้นแล้วระเบิดเปิดถนนตกลงไปในหลุมขนาดใหญ่