สายบัวกับเพื่อนผัวทั้งสาม นิยาย บท 2

คมน์เผลออุทานอยู่ในใจ ตายังไม่ละจากทรวงอกของเมียเพื่อน

ด้วยหล่อนสวมเสื้อคอกระเช้าที่สายเล็กๆ เกี่ยวไหล่อย่างสาวชาวบ้านทั่วไป แต่ยิ่งสะดุดตาเพราะคอเสื้อลึกและกว้าง

ทำให้มองเห็นทรวงอกขาวเนียนตอนที่หล่อนก้มๆ เงยๆ ยกกับแกล้มมาวางกลางวงเหล้า

เต้านมของแม่ลูกอ่อนคนนี้ใหญ่มากและอวบขาวจนเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้นวลเนื้อผุดผาด ดูเต่งตึงไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง

และการที่หล่อนโนบรา… จึงเห็นตำแหน่งของจุกหัวนมแทงตุงอยู่ใต้เสื้อ เต้านมที่แลดูอวบคัด ทำให้คมน์ต้องเอ่ยถามว่าชาติมีลูกกี่คน

“กูมีลูกคนเดียวว่ะ… ตอนนี้อายุได้ขวบนิดๆ ลูกชายน่ะ… ตอนนี้หลับอยู่ในห้องโน่น”

ชาติตอบคำถาม…

โดยหารู้ไม่ว่าไอ้คมน์กำลังคิดหื่นกับเมียของตัวเอง

ประโยคที่ได้ยินทำให้ไอ้คมน์หายสงสัย นึกอยู่แล้วเชียว… ว่าสายบัวน่าจะมีลูกน้อย

“นี่มึงต้องพึ่งรถเข็นมานานเป็นปีแล้วหรือวะ”

คมน์รีบถาม… เหมือนต้องการแอบเก็บข้อมูลสำคัญบางอย่าง

“เออ… ซวยฉิบหาย”

ชาติสบถออกมาพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

“อย่างคิดอย่างนั้นสิวะ… มึงยังดีกว่าหลายๆ คน แม้จะพิการแต่อย่างน้อยมึงก็ยังเตะปี๊บดัง… ไม่งั้นคงทำลูกไม่ได้”

คมน์หลอกถามด้วยความสงสัย

“ไม่ใช่โว้ย… ตอนสายบัวท้องกูยังไม่เป็นไร กูตกนั่งร้านหลังหักตอนที่สายบัวท้องได้สองเดือนแล้ว… แต่ตอนนี้สภาพกูไม่ไหวแล้ว เซ็กส์เสื่อมมาเป็นปีแล้วโว้ย… ”

ด้วยความเมาเหล้าที่ดื่มเข้าไปหลายแก้ว ทำให้ชาติตอบออกมาอย่างไม่คิดจะปิดบังความลับ แม้บางเรื่องควรจะเก็บเป็นความลับของคนสองคนเท่านั้น

‘คุณพระ… ’

คมน์แอบอุทาน กระตุกยิ้มในใจ...

เมื่อได้รู้ว่าเป็นปีมาแล้ว… ที่เรื่องบนเตียงขาดหายไปจากชีวิตของสายบัว

หล่อนเป็นแม่ลูกอ่อนที่ทั้งสาวทั้งสวยมาก ทรวดทรงสุดเซ็กซี่อรชรจนคมน์ต้องเหลือบมองหล่อนอีกครั้ง

คมน์นึกอิจฉาชาติที่มีของดีอยู่ในมือแต่กลับไม่อาจเชยชมได้อย่างสมค่า ไม่อยากจะคิดเลยว่าผู้หญิงที่ผัวให้ความสุขไม่ได้มานานเป็นปีแบบนี้… จะมีอารมณ์เพศร้อนแรงแค่ไหน?

เพียงแค่คิดหัวใจของคมก็เต้นแรงขึ้นมาอย่างประหลาดจนต้องขอตัวไปเข้าห้องน้ำ

“น้องบัวจ๊ะ… ห้องน้ำอยู่ตรงไหนจ๊ะ”

ราวกับว่าเป็นเรื่องธรรมดา เพราะว่าตัวเองตั้งใจจะอวดของดี ตั้งใจยั่วให้เมียเพื่อนที่กำลังตกอยู่ในอารมณ์เหว่ว้า เกิดอาการใจกระเจิง

และมันได้ผล…

เมื่อแม่ลูกอ่อนถึงกับยืนเก้ๆ กังๆ เพราะความเป็นชายชาตรีของเพื่อนสามีที่ได้เห็น ถึงกับทำให้สายบัวตะลึง ไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว

“เอ่อ… ”

หล่อนยืนตื่นเต้นและตกใจจนเหงื่อซึมออกมาชื้นอยู่ในอุ้งมือ ขาสองข้างขยับไม่ออก ทั้งที่บอกตัวเองให้รีบหนีมาจากภาพที่ทำเอาหนาวๆ ร้อนๆ

“ขะ… ขอโทษค่ะ… เห็นประตูแง้มอยู่บัวนึกว่าไม่มีคนอยู่ข้างใน”

เสียงของแม่ลูกอ่อนติดๆ ขัดๆ หล่อนเงยหน้าขึ้นมองเพดาน หลับตาสูดหายใจแรงลึกเรียกสติ มือบ้างหนึ่งยังทาบอยู่ที่ทรวงอก

“ไม่เป็นไร… พี่ต่างหากที่ควรขอโทษน้องบัวที่ลืมปิดประตู”

คมน์ตอบอย่างได้ใจ…

ครั้นพอตั้งสติได้ แม่ลูกอ่อนก็เดินลิ่วๆ ออกมาด้วยอาการใจเต้นระทึก ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นอะไรสุดพิสดารแบบนี้

สายบัวเดินกลับมาที่วงเหล้า