ทันใดนั้นโหยวจิ้งหลีก็นึกขึ้นได้ พูดว่า "จริงด้วยสิ โครงการรื่ออันการแพทย์ประธานกรรมการเขามอบหมายให้ฉันแล้ว"
หลังคำพูดนี้เฉินเฉียวที่กำลังเดินกลับไปที่ห้องทำงานก็หยุดก้าว
หลี่ชิงและคนอื่น ๆ ในห้องทั้งหมดหันมองไปที่พวกเธอ
โหยวจิ้งหลีพอใจกับปฏิกิริยาของแบบนั้นพวกเขามากและในที่สุดก็ยิ้มออกอย่างผู้ชนะ“ ช่วงแรกๆรบกวนทุกคนแย่เลยเนอะ โทษนะคะ คุณหลี่ชิงใช่ไหม "
เธอหันศีรษะและมองไปที่หลี่ชิง "รบกวนส่งข้อมูลทั้งหมดของรื่ออันการแพทย์ไปที่อีเมล์ของฉันด้วย ขอบคุณค่ะ
หลี่ชิงมองไปที่เธอแล้วมองไปที่โหยวจิ้งหลี แต่ไม่กล้าตอบ
โหยวจิ้งหลี เดินสับบนรองเท้าส้นสูงเงยหน้าขึ้นและจากไปอย่างผู้ชนะ
ทันทีที่เธอจากไปก็มีการถกเถียงกันมากมาย
"โครงการนี้พวกเราวางรากฐานไว้แล้วนะ ลำบากลำบนทำโอทีเดือนนึง ไหนจะโบนัสท้ายปีอีก"
“โบนงโบนัสอะไรกัน นี้มันชุบมือเปิปชัดๆ”
“ ผู้หญิงคนนี้มาจากไหนกัน ประจบสอพลอจริงๆ ประธานปู้จะลำเอียงก็ช่างแต่นี้แม้แต่ประธานกรรมการปู้ก็ยังจะไปเข้าข้างเธอ หลังจากนี้โครงการทั้งหมดที่พวกเราทำมาเธอจะไม่เอาไปอีกหรอ "
ทุกคนระบายออกมาอย่างไม่สบายใจ
สีหน้าของเฉินเฉียวเปลี่ยนไปและในท้ายที่สุดเขาก็พูดเรียบๆว่า: "พวกคุณทำงานของคุณต่อไป ทำโครงการนี้ต่อ"
ขณะที่เธอพูดเธอยื่นกระเป๋าให้หลี่ชิงแล้วเดินไปที่ห้องทำงานของประธานกรรมการ
ทุกคนมองหน้ากันไปมา ความขุ่นเคืองใจก็หายไปเยอะ ความแกร่งกล้าในการทำงานของผู้อำนวยการเฉินเป็นประจักษ์แก่ทุกคน ไหนๆเธอก็รับปากไว้แล้ว งั้นโครงการนี้ก็ยังน่าจะมีหวัง
——
ห้องทำงานประธานกรรมการ
ปู้หมิงหย่วนกำลังพลิกเอกสารและประตูห้องก็ถูกเปิดออก
"ท่านคะ ผู้อำนวยการเฉินต้องการพบท่าน ฉันห้ามไว้ไม่อยู่ค่ะ"
ปู้หมิงหย่วนเงยหน้ามองลูกสะใภ้ที่อยู่หลังเลขา แล้วโบกมือ“ออกไปก่อน”
“ คุณพ่อคะ โครงการรื่ออันการแพทย์หนูปล่อยไปไม่ได้จริงๆ”เฉินเฉียวเปิดประเด็น ไม่อ้อมค้อม
นั่งก่อนปู้หมิงหย่วนเป็นหนึ่งในไม่กี่คนในตระกูลที่ชอบเฉินเฉียวมาโดยตลอดเขาบอกเพียงว่า: "โครงการในมือมีตั้งเยอะ เสียสักโครงการจะเป็นอะไรไป แม่เธอก็อยากให้เธอมีลูกเร็วๆ ตอนนี้วางมือสักโครงการจะได้มีเวลามากขึ้นไม่ดีหรือ "
“ พ่อคะ โครงการนี้มันไม่เหมือนกับโครงการอื่น ทีมของพวกหนูได้เตรียมทุกอย่างไว้หมดแล้ว เหลือแค่ลงมือก็เท่านั้น ถ้าพ่อโอนโครงการให้โหยวจิ้งหลี ลูกน้องหนูทุกคนก็จะหมดศรัทธา ถ้าเกิดพนักงานทุกคนหมดหวัง ไม่มีกำลังใจ หลังจากนี้มีโครงการอะไรหนูก็เรียกความหึกเหิมพวกเขากลับมายาก "
“ ฉันรู้ว่าเรื่องนี้เธอจะต้องค้าน แต่เธอก็รู้ว่าอี้เฉินรู้สึกผิดกับจิ้งหลีมาตลอด"
เฉินเฉียวนั่งอยู่ที่นั่นยืดอก
ปู้อี้เฉินรู้สึกผิดแต่กับโหยวจิ้งหลีคนเดียวหรอ เขาทำผิดต่อผู้หญิงตั้งเยอะ
“ พ่อคะ ฉันจะไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ ถ้าเธอจะเอาโครงการของหนูไปแบบนี้ หนูขอลาออก "เฉินเฉียวลุกขึ้นยืน
“ อย่าใจร้อนนักสิ”ปู้หมิงหย่วนกล่าว
“ ฉันวางใบลาออกไว้ที่โต๊ะนะคะ”
เฉินเฉียวเป็นพนักงานที่ดีบริษัท โครงการมีเธออยู่ งานดำเนินไปด้วยดีตลอด ปู้หมิงหย่วนไม่อยากจะเสียเธอไปเพียงเพราะโหยวจิ้งหลี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานที่รัก