ท่านประธานที่รัก นิยาย บท 3

“ ก็แค่น่าเสียดาย ... ”เจียงฉยงฉยงถอนหายใจ

"น่าเสียดายอะไร"

“ น่าเสียดายเขาไง!”เจียงฉยงฉยงหันไปหาชายคนนั้นและพูดว่า "เขาเป็นตัวท๊อปคนใหม่ของที่นี้"

เฉินเฉียวประหลาดใจแทบเกือบจะพ่นไวน์ออกมาด้วยความกังวลว่าเธอจะคิดผิด“ ตัวท๊อปหมายถึง ... ”

“เด็กขาย ขายตัว! ”

เฉินเฉียวอดไม่ได้ที่จะเหลือบมองเขาอีกสองครั้ง“ เขาดูไม่เหมือนเลยจริงๆนะ”

ไม่ว่าจะเป็นออร่าที่เปล่งออกมาหรือนิสัยเฉพาะตัวของเขาเองในตอนแรกเธอเคยคิดว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา

"ทุกวันนี้พวกเด็กขายต้องชุบตัวไม่งั้นจะจับผู้หญิงรวยๆได้อย่างไง"เมื่อเจียงฉยงฉยงกำลังพูดดวงตาของเธอยังคงจ้องมองชายคนนั้นและเธอไม่ได้ซ่อนความเสียใจไว้ในดวงตาของเธอ

เฉินเฉียวขำ“ ถ้าเธอเสียดายก็ให้พี่ชายส่งเขามาให้เธอสิ”

"ฉันก็คิดแบบนั้น แต่ถ้าพี่ชายฉันรู้เขาเอาฉันตายแน่"เมื่อพูดถึงเจียงอี้ฝานเจียงฉยงฉยงก็คอตกด้วยความกลัว

พูดปุ๊บก็มาปั๊บ ในขณะนี้มือถือของเจียงฉยงฉยงดังขึ้น

เธอหยิบมันออกมาดูใบหน้าของเธอเปลี่ยนทันควันเธอรีบเก็บของและพูดว่า "เบอร์โทรพี่ชายของฉัน! ฉันจะออกไปรับเขาถ้าเขารู้ว่าฉันอยู่ที่นี่ฉันโดนเขาฆ่าแน่ "

“ ไม่รอดแล้ว”เฉินเฉียวแซว เมื่อเห็นเจียงฉยงฉยงวิ่งออกไปเหมือนลมกรดเธอก็อิจฉาเล็กน้อย เธอเป็นเด็กที่มีความสุข ในโลกนี้เธอมีครอบครัวที่เป็นห่วงเธอมากๆ ในทางกลับกันเธอดูเหมือนอยู่คนเดียว

เฉินเฉียวหัวเราะเยาะตัวเอง โชคดีที่ในโลกที่แปลกประหลาดเช่นนี้ คนเดียวก็ดูไม่ค่อยออกว่าโดดเดี่ยว

เธอนั่งอยู่ที่นั่นมองไปที่ฝูงชนและดื่มไวน์จนหมดขวดโดยไม่รู้ตัวและเริ่มเมา

เดินโซซัดโซเซส้นสูงสูงเกินไปและเมื่อไปถึงประตูเท้าของเธอก็ลื่นและเกือบจะเท้าเคล็ด

ร่างกายถูกพยุงด้วยแขนที่แข็งแรง

“ระวัง”เสียงผู้ชายที่ไม่คุ้นเคยดังก้องในหู เสียงเหมือนมีพลังแม่เหล็ก คล้ายๆกับเสียงดีเจ ราวกับมนต์สะกด

เฉินเฉียวลืมตาขึ้นเห็นคนที่มาช่วยและก็ยิ้มเหมือนเด็ก "ฉันรู้จักคุณ!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานที่รัก