ท่านประธานที่รัก นิยาย บท 7

วินาทีต่อมาเธอดีดตัวขึ้น "เมื่อคืนรู้สึกยังไงบ้าง?"

“ อะไรยังไง”

“ ก็เรื่องอย่างว่าไงล่ะ เขาเป็นมืออาชีพนะ น่าจะลีลาไม่เบา”

เมื่อเจียงฉยงฉยงถามเฉินเฉียวก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

เมื่อคืนดื่มหนักไปหน่อย เธอเลยภาพตัด แต่จำราง ๆ ได้ว่าดูเหมือนเขาจะจูบทั่วทุกนิ้วบนร่างกายของเธอ แม้แต่ของสงวนที่สุดก็ไม่เว้น

หื่นกระหายจริงๆ

ผู้ชายคนนี้ปกติแล้วทำกับผู้หญิงคนอื่นแบบนี้หรือเปล่า?

เฉินเฉียวคิดว่าคำถามนี้เป็นเรื่องตลก แน่นอนล่ะมันเป็นหน้าที่ของเขาที่จะให้บริการผู้หญิงด้วยความลีลาทั้งหมดที่เขามี

"เอ๋ ทำไมไม่เล่าต่อล่ะ"เจียงฉยงฉยงยิ้ม "ลืมไม่ลงใช่ไหมล่ะ"

"ลืมไม่ลงบ้านเธอสิ"เฉินเฉียวพูดว่า: "นี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ"

เจียงฉยงฉยงหัวเราะอู้อี้ "ไม่ได้ถามเบอร์เค้าหรอถ้าติดใจก็ไปใช้บริการอีกได้"

“ ไม่มีครั้งต่อไปแล้ว”เฉินเฉียววางสายโทรศัพท์ของเจียงฉยงฉยงและยืนอยู่บนถนนสักพัก

เจ็บอย่างบอกไม่ถูก ฉันไม่รู้ว่าปล่อยให้ชีวิตวุ่นวายได้แบบนี้ตั้งแต่ตอนไหน

เรียกรถกลับบ้านก่อน กลับไปอาบน้ำซักหน่อยแล้วค่อยไปบริษัท

ก้าวขาถึงบ้าน

ทันทีที่เฉินเฉียวมาถึงประตูอู๋เส่าคนรับใช้ก็มาต้อนรับทักทายเธอว่า "คุณหนูกลับมาแล้ว"

อรุณสวัสดิ์เฉินเฉียวทักทายเธอ

เมื่อคืนไปไหนมาคะเฉินเฉียวเปลี่ยนรองเท้าเพิ่งจะพ้นประตูก็ได้ยินคำถามที่น่าสยดสยอง

เฉินเฉียวมองขึ้นไปและเห็นเริ่นหมิงเซวียนแม่สามีของเธอนั่งอยู่ในห้องโถง