The king of War นิยาย บท 1973

เมื่อเห็นผู้แข็งแกร่งสองคนของตระกูลเจียงมุ่งไปที่ห้องสมุดเพื่อทำลายภัยพิบัติสวรรค์ ลี่เฉินก็ทำได้เพียงเฝ้ามองอย่างช่วยไม่ได้ เขาต้องการช่วยหยางเฉิน แต่สำนักมารได้สูญเสียเพราะหยางเฉินไปมากแล้ว

เหมิงคุนและมู่ชิง ได้รับบาดเจ็บสาหัสทั้งคู่ เกรงว่าพวกเขาคงไม่สามารถฟื้นตัวได้ในเวลาอันสั้นและอาจไม่มีโอกาสได้บรรลุสู่แดนนภาได้อีก

แม้ว่า เงามาร และ มารแดงยังคงมีพลังต่อสู้อยู่ แต่พวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน

ในฐานะผู้แข็งแกร่งแดนนภา ลี่เฉินทำได้เพียงเฝ้าดูและไม่สามารถทำอะไรได้เลย นั่นเพราะเมื่อเขาลงมือ ไม่ต้องพูดถึงว่า พันธมิตรพิทักษ์จะลงโทษเขาอย่างไร เกรงว่าเขาเองก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจียงหยวนหลง

ในเวลานี้ ผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียงก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป พวกเจียงหยวนหลงเกรงว่าจะต้องถูกฆ่า

“ติ้ง!”

ผู้แข็งแกร่งสองคนของตระกูลเจียงเพิ่งมาที่ห้องสมุด ปืนเทพบู๊ก็บินมาจากฟากฟ้าและตกลงมาต่อหน้าพวกเขาอย่างหนัก

"ไสหัวไป!"

วินาทีถัดมา ตู้ป๋อซึ่งมีเลือดไหลอยู่เต็มตัวก็ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าห้องสมุด สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ จิตวิญญาณการต่อสู้แผ่ออกมาจากตัว

ในอีกด้านหนึ่ง สงอันที่เพิ่งต่อสู้กับเขาอย่างดุเดือดก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน นอกจากนี้ยังมีรูเลือดที่หน้าอกของเขา ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นบาดแผลที่เกิดจากการถูกเจาะด้วยปืนเทพบู๊

สงอันคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความไม่ยินยอม แต่พลังชีวิตของเขาก็หายไปอย่างสมบูรณ์

ทุกคนในนั้น ต่างมองไปที่ สงอันซึ่งถูกฆ่าตายด้วยใบหน้าที่ตกตะลึง

ไม่มีใครคิดว่าตู้ป๋อมีพลังมากจนแม้แต่ผู้แข็งแกร่งในโลกบู๊โบราณก็ยังกล้าที่จะฆ่าได้

ตู้ป๋อยืนอยู่หน้าห้องสมุดด้วยเลือดทั่วร่างกาย ดูราวกับเทพพิทักษ์ที่ปกป้องห้องสมุด

พลังที่ดูเหมือนจะมีบ้างไม่มีบ้างแผ่กระจายมาจากเขา แม้ว่ามันจะอ่อนแอมากแต่ทั้งลี่เฉินและ เจียงหยวนหลงก็รู้ว่ามันคือพลังอันโดดเด่น

กล่าวคือ การต่อสู้ที่ดุเดือดเมื่อกี้นี้ทำให้ความแข็งแกร่งของตู้ป๋อมากขึ้น เขาอยู่ใกล้แดนนภาอน่างมากแล้ว และเกรงว่าอาจมีภัยพิบัติสวรรค์ถล่มลงมาได้ทุกเมื่อ

เจียงหยวนหลงหรี่ตาและจ้องไปที่ตู้ป๋อ ความกดดันวิถีบู๊ทรงพลังมุ่งไปหาตู้ป๋อ

ตู้ป๋อไม่กลัวเลยสักนิด ดวงตาสีแดงเลือดของเขามองไปที่เจียงหยวนหลง ออร่าบู๊ในร่างกายของเขากำลังกลิ้งไปมาอย่างต่อเนื่อง ความกดดันวิถีบู๊ที่ เจียงหยวนหลงส่งมาสลายไปทั้งหมด

การต่อสู้ระหว่างเงามารและมารแดงก็หยุดลงชั่วคราวเช่นกัน

นอกจากเจียงหยวนหลงแล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นอีกห้าคนจากตระกูลเจียง ที่ตอนนี้คนหนึ่งตายไปแล้ว และเหลืออีกสี่คน

เงามารและมารแดงแบ่งกันรับมือหนึ่งคน ส่วนตู้ป๋อเผชิญหน้ากับทั้งสองคนเพียงลำพัง ใครจะชนะหรือแพ้ก็ไม่อาจรู้ได้

ผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียงทั้งสองคนมองดูตู้ป๋อซึ่งเต็มไปด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

พวกเขารู้ดีว่า ตู้ป๋อแย่ในเวลานี้น่ากลัวอย่างยิ่ง วิถีบู๊ของเขาอยู่ใกล้แดนนภามากแล้ว และต่อให้ร่วมมือกันก็ไม่สามารถเอาชนะอีกฝ่ายได้

ลี่เฉินมองไปที่ตู้ป๋อและรู้สึกกังวลน้อยลง

ตราบใดที่ เจียงหยวนหลงไม่ได้ลงมือ ตู้ป๋อก็สามารถหยุดผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียงที่ไปทำลายภัยพิบัติสวรรค์ได้

ภัยพิบัติสวรรค์ได้มาถึงขั้นสุดท้ายแล้ว พลังของพวกมันก็ลดลงอย่างมากและอาจสลายไปโดยสมบูรณ์เมื่อใดก็ได้ เมื่อภัยพิบัติสวรรค์หายไปอย่างสมบูรณ์ หยางเฉินก็จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาที่แท้จริง

ถึงเวลานั้นตระกูลเจียงได้แต่ต้องจากไป

“ฉันกลับอยากรู้อย่างยิ่ง ว่าคนที่กำลังฝ่าภัยพิบัติสวรรค์ ได้ทำข้อตกลงอะไรกับนาย นายถึงได้เต็มใจที่จะบังคับตัวเองไม่ให้บรรลุสู่แดนนภา”

จู่ๆเจียงหยวนหลงก็พูดขึ้นทันที

เมื่อได้ยินคำพูดของ เจียงหยวนหลงทุกคนต่างก็ตกใจ

เหรินจิงหลุนและ อิงเทียนสิงตกตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นอิงเทียนสิงก็รีบกล่าวว่า "ไม่ทราบว่าโอกาสที่นายท่านหมายถึงคือ?"

เจียงหยวนหลงเปิดปากพูดว่า "ข้อแรกให้โอกาสพวกนายได้กลืนกินสำนักมารและสำนักบูโด อีกทั้งหลังจากที่นายก้าวสู่แดนนภาแล้วก็สามารถเป็นทหารรับใช้ของตระกูลเจียงได้”

เมื่อได้ยินแบบนั้น ทั้งคู่ก็มีความสุขมาก

การกลืนสำนักมารและสำนักบูโดเข้าด้วยกันเป็นเรื่องปกติ แต่การเข้าเป็นทหารรับใช้ของตระกูลเจียงต่างหากถึงเป็นสิ่งที่น่าสนใจที่สุดสำหรับพวกเขา

ในโลกบู๊โบราณ หากคุณสามารถทหารรับใช้ให้กับกองกำลังบางอย่างได้ คุณก็จะได้รับทรัพยากรการฝึกฝนที่กองกำลังนั้นมอบให้เป็นประจำ และในโลกบู๊โบราณ หากคุณต้องการฝึกฝนอย่างรวดเร็วก็ต้องใช้ทรัพยากรการฝึกฝน

หากมีทรัพยากรการฝึกฝนไม่เพียงพอ แม้ว่าจะมีพรสวรรค์ด้านบูโดมากพอแต่ก็ยากที่จะบรรลุแดนได้

เป็นสิ่งที่ดีมากสำหรับนักบูโดโลกฆราวาสที่จะกลายเป็นทหารรับใช้ของกองกำลังการต่อสู้แบบโบราณ

“ท่านครับ พวกเราจะทำ!”

เหรินจิงหลุนและ อิงเทียนสิงสบตากันจากนั้นก็เปิดปากของพวกเขาทีละคน ทั้งสองคนต่างตื่นเต้น

เจียงหยวนหลงกล่าวว่า "ขอแค่พวกนายร่วมมือกับผู้แข็งแกร่งตระกูลเจียง ฆ่าเจ้านี่ ฉันจะให้โอกาสพวกนาย!"

เมื่อ เจียงหยวนหลงเสนอให้โอกาสให้พวกเขา พวกเขาก็เดาได้แล้วว่า เจียงหยวนหลงต้องการยืมมือพวกตนเพื่อต่อสู้กับตู้ป๋อและสำนักมาร

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่แปลกใจอะไร หลังจากมองหน้ากัน ทุกคนก็พยักหน้า “ท่านครับ พวกเรายินดี!”

“ท่านครับ ยังมีผม ผมก็ต้องการโอกาสนี้ ขอแค่คุณเต็มใจรับมันไว้ ผมยินดีที่จะเป็นสุนัขที่ซื่อสัตย์ที่สุดของคุณและทำงานอย่างหนักเพื่อคุณได้ตลอดเวลา! ไม่มีทางทรยศ!”

ในเวลานี้เอง เกาสงเองก็คุกเข่าลงที่เท้าของเจียงหยวนหลง และพูดเสียงดังด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้น