อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 260

ในตอนที่เฉินฮวนฮวนเห็นสีหน้าที่ไม่ดีของเฟิงหานชวน เธอคิดว่าเฟิงหานชวนคงไม่ยอมรับเด็กคนนี้อย่างแน่นอน

บางทีอาจจะไม่ยอมรับเธอด้วยอีกคน

ผู้ชายธรรมดาจะยอมรับภรรยาที่ตั้งท้องลูกคนอื่นได้อย่างไร?

ดังนั้นเธอจึงคิดว่าเมื่อรู้ผลตรวจก็จะแยกทางกับเฟิงหานชวน ส่วนเรื่องของเด็ก เธอจะจัดการยังไงก็เรื่องของตัวเอง

แต่ตอนนี้ คำพูดของเฟิงหานชวนทำให้สีหน้าของเฉินฮวนฮวนเปลี่ยนไป

น้ำตาที่ไหลออกมาจากดวงตาของเธอไหลไม่หยุด เฉินฮวนฮวนตัวสั่นและร้องไห้อย่างดุเดือด

“ฮวนฮวน ขอโทษ เรื่องนี้มันกะทันหันมาก เมื่อกี้ผมเอาแต่คิดเลยไม่ได้ปลอบคุณ แต่คุณไม่ต้องคิดมากนะ” เฟิงหานชวนยกมือขึ้นและตบหลังเฉินฮวนฮวนเบาๆ

เขาทำได้เพียงอธิบายเช่นนี้

เฉินฮวนฮวนร้องไห้อยู่นานและสงบลงเล็กน้อย เธอแค่ส่ายหัว แล้วนั่งยองๆ กล่าวว่า: "ไม่ ฉันไม่ต้องการมัน ไม่เอา..."

“ฮวนฮวน…” สีหน้าของเฟิงหานชวนแข็งอึ้ง เขาอ้าปากค้าง แต่พูดอะไรไม่ออก

“ฉันเซ็นสัญญากับพี่เหวินไว้ ฉันต้องเข้าร่วมการแข่งขัน ดังนั้นฉันอุ้มท้องเด็กคนนี้ไม่ได้ แต่นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญ…” เฉินฮวนฮวนสูดหายใจเบาๆและกล่าว: “ฉันไม่อยากได้ลูกที่เกิดจากการข่มขืน ฉันไม่เอา!”

“ฮวนฮวน!” เขารู้ว่าเฉินฮวนฮวนสูญเสียการควบคุม เฟิงหานชวนกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

ใบหน้าของเฉินฮวนฮวนพิงกับหน้าอกของผู้ชาย จมูกของเธอกระตุก และร่างกายของเธอก็สั่น ปากของเธอพึมพำว่า: "ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไม..."

ทั้งสองไม่รู้ว่าพวกเขาอยู่ในรถมานานแค่ไหนแล้ว เฟิงหานชวนไม่กล้าที่จะปลอบอะไรเธอมาก ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงอยู่เงียบๆ ให้พื้นที่เฉินฮวนฮวนตัดสินใจด้วยตัวเอง

เด็กคนนี้มาผิดเวลา ถ้าเฉินฮวนฮวนตัดสินใจที่จะทำแท้งจริงๆ แม้ว่าเฟิงหานชวนจะทุกข์ใจ แต่เขาก็ทำได้เพียงยินยอมเท่านั้น

เฉินฮวนฮวนยังสาว พวกเขาสามารถมีลูกกันใหม่ได้

“อาหาน ไปโรงพยาบาลกันเถอะ ฉันอยากรู้ผลตรวจแล้ว” เฉินฮวนฮวนเอนตัวออกจากอ้อมแขนของเฟิงหานชวนและกระซิบ

“โอเค” เฟิงหานชวนปล่อยเธอ จับไหล่ของเธอด้วยมือทั้งสอง ดวงตาสีดำสนิทจ้องไปที่ดวงตาสีแดงของผู้หญิง

เขารู้สึกพูดไม่ออกในลำคอ แต่ในที่สุดเขาก็อ้าปากพูด: "ไม่ว่าผลออกมาจะเป็นยังไง ผมจะอยู่เคียงข้างคุณ คุณตัดสินใจเลือกเองได้"

“อืม” เฉินฮวนฮวนพยักหน้าและตอบอย่างแผ่วเบา

...

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เฟิงหานชวนพาเฉินฮวนฮวนไปที่ห้องตรวจ

หรงจิ่นซิวรออยู่ที่นั่นแล้ว

หรงจิ่นซิวเปิดเอกสารดู ทักทายเขาธรรมดา โดยไม่ถามอะไรมาก

เขาเป็นคนที่เข้าใจอะไรง่าย ในเวลาแบบนี้ เขาควรช่วยเฟิงหานชวนแก้ปัญหาเท่านั้นและไม่ควรถามมากเกินไป

เฉินฮวนฮวนอยู่ภายใต้การตรวจของหรงจิ่นซิว ได้ทำการตรวจหลายครั้ง หลังจากตรวจเสร็จ เฟิงหานชวนก็พาเฉินฮวนฮวนไปพักผ่อนที่ห้องรับรอง รอให้หรงจิ่นซิวนำผลตรวจมาให้

เฉินฮวนฮวนนั่งอยู่บนโซฟาหนังสีดำ มือและเท้าของเธอเย็นมาก ทั้งตัวนั่งนิ่งกับแววตาที่ว่างเปล่า

เธอไม่ได้กำลังคิดอะไร หัวของเธอว่างเปล่าไปหมด เหมือนกับคนตายที่กำลังเดินอยู่เพื่อรอคำตอบสุดท้าย