ยั่วรักท่านประธาน นิยาย บท 13

"บอสคะ.. เออ ท่านประธานคะ.. ปล่อยฉันก่อนค่ะ" ถ้าเธอดิ้นรนเขาก็คงยิ่งจู่โจมหญิงสาวก็เลยต้องใช้วิธีอื่น

จริงๆ เขาแค่อยากจะลองดูว่า พอเห็นทุกอย่างที่เขาให้ไปเธอจะถ่างขาให้เลยไหม และเขาก็เห็นแล้วว่าเธอไม่ได้เป็นแบบนั้น เพราะเธอพยายามหาวิธีเอาตัวรอดจากเขาตลอด

"อะไรของเธออีก รู้ไหมว่าการถูกขัดอารมณ์บ่อยๆ มันหงุดหงิด"

"ไม่รู้ค่ะ ฉันยังไม่พร้อมนี่คะ"

"ไม่พร้อมแล้วเซ็นต์ลงไปทำไม"

"ฉันหมายถึงตอนนี้ฉันยังไม่พร้อม ฉันเป็นวันนั้นของเดือน" เอาวะ..ยังไงก็ต้องเอาตัวรอดให้ได้ก่อน เขาคงไม่กล้าเช็คไปถึงประจำเดือนหรอกมั้ง

"วันนั้นของเดือน?" สายตาคมมองต่ำลงไปที่..

"ใช่คะ" หญิงสาวรีบดึงชายกระโปรงลงเพราะว่ามันเปิดขึ้นมาแทบจะเห็นกางเกงชั้นในอยู่แล้ว

"ไม่เป็นไร ฉันให้เวลาเธอไปล้าง แล้วค่อยมาต่อกัน"

"ไปล้าง?" ..ไอ้นี่มันบ้าหรือเปล่าวะ "คุณจะบ้าเหรอ ฉันเป็นรอบเดือนที่มีเลือดออกมานะ..คุณเข้าใจไหม" ฉันกำลังเจอกับอะไรอยู่เนี่ย

"ทำไมผมจะไม่รู้ ก็แค่ล้างออกแล้วก็ต่อกันได้" ว่าแล้วมือหนาก็ยื่นไปเปิดลิ้นชักหยิบอะไรบางอย่างออกมา "คุณไม่ต้องกลัวหรอก..เพราะผมมีไอ้นี่"

"ถุงยางอนามัย?!" รู้สึกว่าเขาจะพร้อมทุกอย่างเลยนะ "คุณเป็นผู้ชายคุณไม่รู้หรอกว่าการมีรอบเดือนมันหงุดหงิดแค่ไหน แล้วคุณยังจะเอาไอ้นั่นมาทิ่มฉันอีกเหรอ" เหอะ..เราพูดอะไรออกไปวะเนี่ย แต่ก็ช่างเถอะได้พูดไปแล้วนี่

เมื่อเธอยังไม่พร้อมที่จะเป็นของเขา พร้อมรบก็ไม่คิดจะบังคับ เขาก็เลยยอมปล่อยเธอกลับไปก่อน

[บริษัทเสรีวิวัฒน์]

"เธอช่วยแต่งตัวมาทำงานเหมือนพนักงานคนอื่นหน่อยได้ไหม" เกตุแก้วเรียกคนึงหามาตำหนิ เมื่อเห็นว่าวันนี้เธอก็แต่งตัวล่อแหลมเหมือนเช่นเคย

"ทำไมคะบริษัทนี้ห้ามเรื่องการแต่งตัวเหรอคะ" เธอก็เห็นพนักงานหลายคนถึงแม้จะมียูนิฟอร์ม แต่ก็พยายามดัดแปลงให้สั้นมาก

"คนอื่นเขาทำงานที่นี่มานานแล้ว ส่วนเธอยังไม่ถึงอาทิตย์เลยด้วยมั้ง"

"มีอะไรเหรอครับคุณเกตุแก้ว" ต้นสนซึ่งเดินตามเจ้านายมาได้หยุดแล้วเอ่ยถาม ส่วนเจ้านายเดินเข้าไปในห้องทำงานแบบไม่สนใจ

"ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะคุณต้นสน แค่อบรมพนักงานใหม่ค่ะ"

"คุณคนึงหาครับช่วยเอากาแฟเข้าไปให้บอสหน่อยนะครับ"

"ค่ะ"

"กาแฟของบอสคือกาแฟดำนะครับ" ในขณะที่ต้นสนเปิดประตูเข้าไปก็ได้หันกลับมาเมื่อนึกอะไรได้ เพราะกลัวว่าเธอจะชงเหมือนวันที่อยู่ในห้องประชุม

"ยืนทำอะไรอยู่ รีบไปจัดเตรียมกาแฟให้บอสสิ"

"ค่ะ" ที่เธอยังไม่ไป ก็เพราะรออยู่ว่าเกตุแก้วจะอบรมต่ออีกไหม

กาแฟแก้วนั้นได้ถูกนำเข้ามาบริการในห้องของท่านประธาน พอเธอวางมันลงต้นสนถึงกับทำหน้าไม่พอใจ

"ผมบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าบอสดื่มกาแฟดำ"

"กาแฟดำมันจะไปอร่อยอะไรคะ มันต้องมีการเพิ่มความหวานหน่อยสิ" มือเรียวยื่นไปลูบไล้ไหล่กว้างของคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ประจำตำแหน่ง

"อุ๊ย!" หญิงสาวตกใจที่ถูกผู้ชายคนที่เธอกำลังลูบไล้อยู่กระชากตัวให้มานั่งลงที่ตัก "อี๊ดด" เขาไม่ได้ทำแค่ดึงตัวเธอให้นั่งลง แต่ใบหน้าของเขายังโน้มเข้ามาใกล้

"เออ..คือ.. ก็เราไม่ได้อยู่ในห้องนี้แค่สองคนนี่คะ" หญิงสาวรีบหาข้ออ้าง เพราะกลัวว่าเขาจะไม่พอใจที่เธอปฏิเสธแล้วปฏิเสธอีก

"ถ้าคุณหมายถึงต้นสน ไม่ต้องกลัวหรอกเขาเป็นแค่ต้นไม้"

"คะ??!" ดวงตากลมโตรีบตวัดมองไปดูคนที่กำลังพูดถึง "เขาเป็นต้นไม้จริงเหรอคะ"

"หึ" พร้อมรบนึกขำกับท่าทางที่เหมือนเธอจะเชื่อคำพูดของเขา

"ให้ผมออกไปก่อนไหมครับ" เห็นแค่สายตาของผู้เป็นนายที่จ้องมองสาวสวยคนนี้ก็รู้แล้วว่ากำลังคิดอะไรอยู่ เพราะเรื่องแบบนี้ผู้ชายรู้กันดี

"ไม่ต้องหรอก"

"ปล่อยได้แล้วค่ะฉันเข้ามาในนี้นานเกินไปแล้ว" หญิงสาวสังเกตได้ว่าไอ้ที่เธอนั่งทับอยู่มันกำลังขยายตัว ถ้าขืนยังนั่งอยู่แบบนี้ต่อไปเธอคงไม่ปลอดภัยแน่

"อีกสองชั่วโมงไปเจอกันที่รถ" เขาปล่อยมือที่โอบรัดร่างของเธอออก

"เราจะไปไหนกันเหรอคะ"

"ก็ไปดูบ้าน ไปดูรถ หรือคุณอยากได้คอนโดหลังที่ค้างเมื่อคืนนี้ล่ะ"