3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 107

ที่วิลล่าข้างๆ แฝดทั้งสามพากันมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างใจจดใจจ่อ พวกเขาหาวไม่หยุด

ซูนิก้าหัวเราะขณะที่มองดูเด็กๆ จากข้างๆ “นี่ก็ดึกแล้ว พวกเราไปนอนกันเถอะจ้ะ ดูเหมือนว่าวันนี้คุณการ์เซียจะไม่กลับมาแล้ว”

แฝดสามพยักหน้าตกลง พวกเขากลิ้งตัวไปมาบนเตียงอย่างตื่นเต้น นี่เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด จากนี้ไปพวกเราก็จะเรียกเขาว่าพ่อได้แล้ว จากนั้นไม่นานเด็กทั้งสามก็พากันหลับฝันดี

...

นีร่าตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอนอนมองเพดานด้วยความมึนงงก่อนที่ความทรงจำเมื่อวานจะแวบเข้ามาในหัวของเธอ ทำไมตอนนี้ฉันถึงอยู่บนเตียงล่ะ เมื่อคืนฉันนอนที่โซฟาไม่ใช่เหรอ

เธอหันไปมองฌ็องที่นอนหลับหนุนแขนตัวเองอยู่บนโซฟา ใบหน้าสวยงามของเขาไม่ได้ดูเย็นชาเลยแต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยังมีเสน่ห์อย่างไม่น่าเชื่อ นีร่ามองฌ็องด้วยแววตาว่างเปล่าพลางคิด ผู้ชายคนนี้ดูไม่ค่อยมีเหตุผลแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เป็นสุภาพบุรุษอย่างน่าประหลาดใจ เขานอนบนโซฟาขณะที่ฉันตื่นขึ้นมาบนเตียง

ฌ็องค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้น ทั้งสองมองสบตากัน จู่ๆ นีร่าก็รู้สึกเขินอายขึ้นมา เธอจึงรีบเบือนหน้าหนี

“คุณตื่นแล้วเหรอคะ” เธอลุกลงจากเตียงด้วยความรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย

ฌ็องพยักหน้าตอบและใช่ เสียงของเขาตอนตื่นนอนช่างเซ็กซี่และมีเสน่ห์อย่างอธิบายไม่ถูก

เอียนลอบมองสีหน้าฌ็อง ดูเหมือนคุณโบวอร์ตจะนอนไม่ค่อยพอ เขาดูซีดเซียว หรือว่าพวกเขา… เอียนเริ่มคิดไปเรื่อย “คุณโบวอร์ตครับ ท่านสบายดีนะครับ” เขาถามอย่างตรงไปตรงมา