3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 117

บริกรคนนี้เป็นมืออาชีพมาก เขาไปหยิิบตุ๊กตาคู่นั้นมาให้พวกเขาดู

ตุ๊กตาถูกแกะสลักขึ้นมาอย่างละเอียดละออและปราณีต

นีร่ามองตุ๊กตาคู่นั้นแต่เธอไม่ได้หยิบมันมา

เธอรู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมที่จะรับของขวัญมา ถึงยังไงเธอกับฌ็องก็ไม่ได้แต่งงานกันจริงๆ เธอรู้สึกว่ามันแปลกมากที่จะทำเหมือนทุกอย่างเป็นปกติ

แต่แฝดสามกลับคิดอีกแบบ พวกเขารับของขวัญมาอย่างซาบซึ้งใจ

เพนนีเล่นและชื่นชมมันอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะมอบตุ๊กตาเจ้าบ่าวให้กับฌ็อง

“ลุงฌ็อง อันนี้ของคุณค่ะ คุณต้องเก็บไว้ตั้งโชว์ที่บ้านนะคะ นี่เป็นสัญลักษณ์แห่งคำอวยพรเลยนะ”

ฌ็องจมอยู่ในความเงียบเมื่อได้ยินเช่นนั้นก่อนจะปฏิเสธเธอไป “ไม่ล่ะขอบคุณ เราเก็บไว้เถอะ”

แต่แฝดสามยืนกรานที่จะมอบมันให้เขา

“ลุงฌ็องเอาไปเถอะ ร้านอาหารใจดีมากเลย ทั้งคู่ต้องรับมันไว้นะ”

ฌ็องไม่สามารถปฏิเสธพวกเขาได้ลงจึงยอมรับตุ๊กตามาอย่างไม่เต็มใจ

นีร่าเฝ้าดูพวกเขาเงียบๆ อย่างอึดอัดใจ

เธอรู้สึกว่าการเดทมื้อค่ำนี้ใช้เวลานานเกินไปแล้ว เธอรู้สึกเหมือนเธอค่อยๆ สูญเสียความอยากอาหารของเธอไปเรื่อยๆ

เธอกระแอมและเปลี่ยนหัวข้อ “พวกการ์เซียไม่ได้จับผิดอะไรคุณได้ใช่มั้ยคะ”

ฌ็องวางตุ๊กตาลงบนโต๊ะแล้วพยักหน้า “จริงๆ ตอนแรกพวกเขาก็พยายามจะมีปากเสียงอยู่นะ แต่ก็ทำได้ไม่นานเพราะพวกเขารู้ว่าตัวเองกำลังเป็นฝ่ายเสียเปรียบเลยก่อเรื่องวุ่นวายได้ไม่มากนัก สุดท้ายพวกเขาก็ไม่ได้เงินตามจำนวนที่ต้องการไป พ่อคุณโกรธเรื่องนี้มากเลยล่ะ”

นีร่ารู้สึกดีมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น

หายนะครั้งนี้คงทำให้อัลฟอนโซโกรธมาก เธอพอจะนึกภาพออกว่าเขาคงกำลังสาปแช่งพวกโบวอร์ตเสียงดังลั่นอยู่ที่บ้าน

ตอนนี้ซูซานและร็อกแซนน์ต้องโกรธมากแน่ๆ เนื่องจากแผนของพวกเธอล้มเหลว

นีร่าแทบจะหัวเราะออกมาดังๆ ขณะคิดถึงความโชคร้ายของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม เธอไม่ลืมที่จะเน้นย้ำสิ่งหนึ่งว่า “คุณพูดผิดไปเรื่องนึงนะ อัลฟอนโซไม่ใช่พ่อของฉัน”

เธอจะไม่มีวันยอมรับผู้ชายคนนั้นเป็นพ่อของเธอ

ฌ็องมองเธอเมื่อสัมผัสได้ว่าน้ำเสียงของเธอเยือกเย็นลงกว่าเดิมเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้แสดงความเห็นอะไรเรื่องนั้น

เขาเคยได้ยินเรื่องความขัดแย้งระหว่างนีร่ากับพวกตระกูลการ์เซียมาจากเอียนเมื่อไม่นานนี้ เป็นธรรมดาที่นีร่าจะไม่มองว่าอัลฟอนโซเป็นพ่อของเธอในเมื่ออัลฟอนโซไม่เคยเลี้ยงดูเธอจริงๆ เลย

ในทางกลับกัน เขารู้สึกว่าอัลฟอนโซเป็นผู้ชายน่าขยะแขยงที่พยายามใช้ประโยชน์จากนีร่าเพียงเพราะว่าเธอเป็นลูกสาวของเขา วิธีการของเขายุ่งวุ่นวายมาก

เขาจึงตัดสินใจเปลี่ยนเรื่องและเบนความสนใจมาที่แฝดสามเพราะเขาอยากถามพวกเด็กๆ เรื่องโรงเรียนอนุบาลของพวกเขา

“ลุงฌ็องต้องเหนื่อยกับที่ทำงานแน่ๆ เลย บางครั้งคุณก็ต้องพักผ่อนบ้างนะคะ ไปเดินเล่นริมแม่น้ำกันเถอะค่ะ มันดีต่อสุขภาพนะคะ”

จริงๆ แล้วฌ็องมีงานต้องทำอีก เขาอยากปฏิเสธพวกเด็กๆ แต่เมื่อสบเข้ากับสายตามุ่งมั่นของพวกเขาแล้วก็ไม่สามารถปฏิเสธพวกเขาได้ลง เขาจึงต้องกลืนคำพูดที่กำลังจะออกจากปากของเขาลงไป

เมื่อรู้สึกว่าไม่มีทางเลือก เขาจึงดูนาฬิกาและพบว่าตอนนี้ก็ยังไม่ดึกมากนัก เขาจึงตัดสินใจที่จะไปกับพวกเขาด้วยในตอนนี้

“ก็ได้ งั้นเราไปดูกันเถอะ”

แฝดสามแทบไม่เชื่อหูตัวเองและใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสุข

เพนนีจับมือของฌ็องขณะที่เธออ้อนเขา “ลุงฌ็องคะ หนูอยากจับมือคุณ ไปกันเถอะค่ะ"

จากนั้นเธอก็จับมือพี่ชายของเธอเช่นกัน

นั่นทำให้นีร่าไม่มีทางเลือก

ยิ่งไปกว่านั้น พักหลังนี้เธอไม่ค่อยได้ใช้เวลาอยู่กับแฝดสามมากนักจึงรู้สึกว่าต้องทำให้พวกเขามีความสุขในค่ำคืนนี้ไม่ว่ายังไงก็ตาม

เธอเอื้อมมือไปจับมือของฮาร์วีย์

เอียนนั่งรออยู่ในรถที่จอดอยู่แถวนั้นตอนที่พวกเขาก้าวออกมาจากร้านอาหาร เมื่อเขาเห็นทั้งครอบครัวโผล่พ้นประตูออกมาก็ถึงกับอ้าปากค้าง

ดูจากภาพที่เห็นแล้ว พวกเขาเหมือนเป็นครอบครัวจริงๆ ที่มีสมาชิกห้าคนไม่มีผิด…