3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 120

เมื่อนีร่าได้ยินเช่นนั้น เธอก็หรี่ตาลงอย่างซุกซน

เธอคาดการณ์ไว้แล้วว่าเขาจะต้องไปที่แผนกบุรุษเวชวิทยาในเร็วๆ นี้ แต่ก็ช้ากว่าที่เธอคาดไว้

แซกคารีเพิ่งไปแผนกบุรุษเวชวิทยาวันนี้เองเหรอ เธอไม่อยากจะเชื่อไอ้เฮงซวยนี่เลย

เขาคิดว่าตอนนั้นเธอแค่ล้อเขาเล่นหรือไงกัน

แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นไปแล้ว ด้วยอาการที่ย่ำแย่ของเขา ต่อให้เขาพยายามขอความช่วยเหลือจากหมอทั่วโลกก็ไม่มีใครสามารถรักษาเขาได้อยู่ดี

…

นีร่าพูดถูกเผง

คืนนั้นแซกคารีถูกบอดี้การ์ดพาตัวไปในสภาพไร้สติเพราะเขาเมาเกินไป

เมื่อแซกคารีตื่นขึ้นมาในวันรุ่งขึ้น เขาก็ไม่ได้นึกสงสัยอะไรเลย

เขาเชื่อว่าตัวเองสบายดีและมีสุขภาพดี ไม่มีอะไรผิดปกติกับเขาเลยสักนิดเดียว

แซกคารีรู้สึกปกติดี นีร่าคงแค่พูดขู่เขาเฉยๆ ล่ะมั้ง

เขาคิดว่าเธอไปอยู่ต่างประเทศมาสองสามปีแล้ว ดังนั้นคำขู่ของเธอจึงไม่ได้น่าเชื่อถือเท่าไหร่ เธอไม่ได้รู้สึกละอายเลยสักนิดที่พ่นคำโกหกพล่อยๆ ออกมาแบบนั้น เขาเสียดายที่ปล่อยให้โอกาสดีๆ หลุดลอยไปในตอนนั้น

อย่างไรก็ตาม ความจริงที่ว่าตอนนี้นีร่าแต่งงานแล้วก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรสำหรับเขาเลยแม้แต่น้อย

เขากำลังเล็งเธออยู่ ตราบใดที่เขาอยากได้เธอ เขาก็ต้องได้ เขาต้องระบายความคับข้องใจที่อัดอั้นอยู่ในตัวเขาลงกับเธอให้ได้

สุดท้ายเขาก็เพิกเฉยต่อคำพูดของนีร่า เขาไม่ได้เปลี่ยนตัวเองเลยแม้แต่น้อย

คืนนี้ร็อกแซนน์ชวนเขาออกไปทานมื้อค่ำ

พวกเขาไปที่บ้านของเขาหลังจากอาหารค่ำ และเมื่อพวกเขาเริ่มใกล้ชิดกันก็เป็นธรรมดาที่จะลงเอยด้วยเรื่องบนเตียง

อย่างไรก็ตาม ในตอนที่พวกเขากำลังจะทำเรื่องอย่างว่า แซกคารีค้นพบความจริงที่น่าหวาดกลัวว่าเจ้าหนูของเขาไม่สามารถผงาดขึ้นมาได้อีกต่อไป

เขาพยายามอย่างสุดความสามารถแล้วแต่มังกรของเขาก็ยังคอตกอยู่ เขาจึงเริ่มตื่นตระหนก

ร็อกแซนน์เริ่มหมดความอดทน เธอจึงเริ่มซักเขาว่า “แซกคารี เกิดอะไรขึ้นคะ ทำไมคุณ…"

แซกคารีรีบหาข้ออ้างที่จะส่งเธอกลับบ้านอย่างรวดเร็ว “ร–ร่างกายผมมีบางอย่างผิดปกติน่ะ ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายเลย คุณกลับบ้านไปก่อน”

ร็อกแซนน์รู้สึกผิดหวังเมื่อได้ยินเช่นนั้น

อย่างไรก็ตาม เธอไม่กล้าทำตัวดื้อดึงกับเขา เธอจึงจัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วจากไปอย่างไม่เต็มใจ

แซกคารีตวาดอย่างเดือดดาล “หมายความว่ายังไง ผมไม่ได้ป่วยซักหน่อย มีนังสารเลวคนนึงจับผมกินผงอะไรไม่รู้ต่างหาก ผมถึงได้อยู่ในสภาพแบบนี้ไงล่ะ”

หมอตกใจมากพอรู้แบบนั้นแล้ว แต่เขาก็สามารถรักษาความเป็นมืออาชีพไว้ได้อย่างรวดเร็ว “ถ้าเป็นการใช้สารอะไรบางอย่างก็แก้ปัญหาได้ไม่ยากหรอกครับ สารจะออกฤทธิ์แค่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง แต่หลังจากนั้นพอมันถูกขับออกจากร่างกายของคุณแล้ว คุณจะกลับสู่สภาพปกติของคุณเองครับ”

"จริงเหรอ คุณรับปากผมได้มั้ย” แซกคารียังไม่สามารถวางใจได้ง่ายๆ ในตอนนี้

หมอดูมั่นใจมาก “คุณเฟนไม่ต้องกังวลมากนะครับ อาการนี้ไม่คงอยู่ตลอดไปหรอกครับ”

ในที่สุดแซกคารีก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ จากนั้นความโกรธก็เข้ามาแทนที่ความโล่งใจของเขาอีกครั้ง

เขาสาบานว่าจะทำให้เธอเป็นของเล่นของเขาและเล่นกับเธอจนสาแก่ใจเขาเลย

หมอยังให้คำแนะนำเพิ่มอีกสองสามอย่างเพื่อเป็นการรับประกันคำพูดของเขา “ผมจะสั่งยาให้คุณเผื่อไว้ก่อน ทานยาช่วงไม่กี่วันนี้น่าจะช่วยบรรเทาอาการของคุณได้เล็กน้อยครับ”

ในที่สุดแซกคารีก็ดูผ่อนคลายมากขึ้นแล้ว ท่าทีของเขาก็โอนอ่อนลงเช่นกัน “ขอบคุณครับหมอ”

เขากังวลว่าจะมีคนมาเห็นจึงรีบกินยาและกลับบ้านอย่างรวดเร็ว

อิซาเบลล่ายังคงพึมพำอยู่ในสายโทรศัพท์ “ฉันสงสัยจังว่าอาการของเขามันชั่วคราวหรือถาวร ถ้าเป็นแบบถาวรก็เยี่ยมไปเลยสิ”

นีร่าหัวเราะเบาๆ “ก็ต้องเป็นแบบถาวรอยู่แล้วสิ”