ในเวลานั้นนีร่านั่งดื่มชาอยู่ในศาลาของวิลล่าหมายเลข 2
เธอกำลังพลิกดูแผนงานที่เธอนำกลับมาและกำลังคิดว่าจะพูดคุยเรื่องนี้กับฌ็องได้ยังไง...
ในขณะนั้น สุนัขของเธอก็วิ่งไล่กันไปรอบๆ อย่างสนุกสนานกันมาก พวกมันกำลังวิ่งวนรอบตัวเธอ
นีร่าแค่เหลือบมองพวกมันโดยไม่ได้คิดอะไร
ทันใดนั้น ความคิดหนึ่งผุดขึ้นในใจ ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้นและมีรอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้า
“เอซ ซีซี และพิกซี่ มากับฉัน"
เธอลุกขึ้นและเรียกพวกมัน
สุนัขรู้จักที่จะเข้าใจคำสั่ง พวกมันยืนเรียงเป็นแถวและกระดิกหาง ลิ้นพวกมันห้อยออกมานอกปากขณะเดินตามเธอไป
นีร่าพาพวกมันไปที่หลุมที่กลบไว้พักหนึ่งมาแล้ว เธอมองไปรอบๆ สนามหญ้าเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนั้น ในเวลานั้นท่าทางเธอน่าสงสัย
หลังจากแน่ใจว่าเธอเป็นคนเดียวที่อยู่นั่น เธอก็ค่อยๆ ขุดเปิดหลุมที่กลบไว้อย่างระมัดระวัง
สุนัขทั้งสามตัวที่อยู่ข้างหลังมองเธออย่างสงสัย พวกมันกำลังงงว่าเธอคิดอะไรอยู่ในใจ
หลังจากแน่ใจว่าหลุมนั้นใหญ่พอที่จะให้สุนัขลอดผ่านได้ เธอก็ลุกขึ้นและปรบมือ จากนั้นเธอก็ชี้ไปที่หลุมแล้วสั่งสุนัขว่า “เร็วเข้า ลอดเข้าไปเลยแล้ววิ่งเล่นให้สนุก”
ดูเหมือนว่าพวกมันจะเข้าใจเธอ ตอนนี้พวกมันตื่นเต้นมากยิ่งขึ้นขณะที่กระดิกหางและค่อยๆ คลานต้วมเตี้ยมลอดผ่านหลุมนั้นเข้าไป
พวกมันก้าวเท้าเหยียบไปบนสนามหญ้าสีเขียวและเริ่มวิ่งไล่กันอย่างคึกคะนอง...
บนชั้นสอง ฌ็องวางสายที่คุยกับแม่และเห็นสุนัขวิ่งไปวิ่งมา สีหน้าเขาขึงขังขึ้นมาทันที
ผู้หญิงคนนั้นกำลังคิดอะไรอยู่
เอียนก็อยากรู้ไม่แพ้กัน
เขากระแอมในลำคอแล้วถามว่า “คุณโบวอร์ตครับ ผมจำเป็นต้องเอาเชือกไปผูกหมาพวกนั้นไหมครับ พวกมันอาจทำลายสนามหญ้าได้”
ฌ็องหรี่ตาลง “รอก่อน มาดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป”
เขาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะใช้เล่ห์เหลี่ยมแบบไหน
…
นีร่ารอเวลาครู่หนึ่งและเมื่อถึงเวลาที่กะไว้เธอเดินไปที่ประตูบ้านติดกันเพื่อกดกริ่ง
เอียนเปิดประตูแล้วส่งยิ้มกว้างให้เธอ “คุณการ์เซีย มีอะไรให้ช่วยไหมครับ”
นีร่าตอบกลับด้วยคำตอบที่เธอซ้อมไว้เมื่อกี้ “เรื่องของเรื่องก็คือฉันพบว่าสุนัขของฉันขุดหลุมลอดผ่านรั้วตรงนั้นอีกแล้ว และตอนนี้ฉันหาพวกมันไม่เจอ บางทีพวกมันอาจจะอยู่ในสนามหญ้าบ้านคุณตอนนี้ คุณเห็นพวกมันแถวนั้นไหมคะ”
เอียนไม่ได้ตอบทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: 3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง
รออยู่นะจ๊ะ...
รอตอนใหม่ค่ะ...
น่าติดตามๆ...