3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 134

นีร่าอดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับคำพูดของแซกคารี “เกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้แกทำไม่ได้เหรอ แกบุกเข้าไปในห้องของคนอื่นกลางดึกและตอนนี้แกกลัวอย่างนั้นเหรอ”

สายตาเธอที่จ้องมองด้วยความดูถูกเหมือนเป็นการเติมเชื้อเพลิงความโกรธให้แซกคารีเท่านั้น เขาเลือดขึ้นหน้า

“นังบ้า หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว เอายาถอนพิษมาเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นอย่างฉันจะทำให้แกเสียใจ” เขาตะโกนหน้าแดงด้วยความโกรธ

ใบหน้าอันสวยงามของนีร่าดูเย็นชายิ่งขึ้น และเธอก็มองเขาอย่างเหยียดหยาม “ดูเหมือนแกจะไม่รู้สถานะของตัวเองนะ เวลาไปขอความช่วยเหลือใครก็ควรถ่อมตัวกว่านี้ ถ้าอยากได้ยาถอนพิษ แกก็ควรคุกเข่าลงและโค้งคำนับสามครั้งเพื่อแสดงความจริงใจ”

“แก”

นีร่าตอบด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยว่า “น่าเสียดาย ฉันไม่มียาถอนพิษ แม้ว่าแกจะคุกเข่าจนเลือดไหล ฉันก็ช่วยไม่ได้”

พูดจบเธอก็หันหลังจะจากไป

แซกคารีโมโหมาก ใบหน้าเขาแดงก่ำอย่างฉุนเฉียวและดวงตาลุกโชนด้วยความโกรธ

“กล้ามาล้อเล่นกับฉันเหรอนีร่า การ์เซีย แกรนหาที่เองนะ”

เขากัดฟันและเอื้อมมือไปคว้าเธอ

นีร่ารีบปัดมือของเขาออกไป สีหน้าเธอดูดุร้าย “อย่ามาแตะต้องฉัน”

ท่าทางรังเกียจของเธอมีแต่จุดจะชนวนความโกรธของแซกคารีและเขาก็สูญเสียความยับยั้งชั่งใจทั้งหมด น้ำเสียงเขาเริ่มดูน่ากลัว

“นังคนชั้นต่ำ แกล้งทำเป็นไร้เดียงสาอย่างนั้นเหรอ เมื่อหลายปีก่อนแกมีอะไรกับทุกคนและตอนนี้แกจะมาทำตัวบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แกคิดว่าฉันโง่อย่างนั้นเหรอ จะบอกให้นะ ถ้าแกไม่ส่งยาถอนพิษมา วันนี้แกจะไม่ได้ก้าวออกไปจากที่นี่แม้แต่ก้าวเดียว”

ดวงตาของเขาดูปูดโปนอย่างน่าสยดสยอง มันปูดจนเห็นเส้นเลือดซึ่งยิ่งทำให้เขาดูน่ากลัว

“ถ้าแกกล้าแตะต้องฉัน ฉันจะทำให้แกเสียใจอย่างแน่นอน”

หลังจากระเบิดอารมณ์ออกมา เขาไม่ลังเลเลยที่จะคว้าข้อมือของนีร่าแล้วลากเธออย่างแรงไปยังสุดทางเดิน

ไม่เพียงแค่นั้น เขายังโทรหาผู้ช่วยของเขาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ “พาคนมาที่นี่เดี๋ยวนี้ ฉันอยากสนุกแล้ว”

เดาได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

เดิมทีเขาตั้งใจจะกลับไป แต่เมื่อก้าวออกมาข้างนอกเขาก็สังเกตเห็นความโกลาหลที่ทางเดิน

ร่างนั้นดูคุ้นตาเหลือเกิน และเมื่อมองดูใกล้ๆ เขาก็ตระหนักว่านีร่ากำลังถูกคุกคาม

เมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์ในปัจจุบันของพวกเขาแล้ว เขาไม่สามารถยืนเฉยๆ ได้ ดังนั้นจึงรีบถลันเข้ามา

นีร่ารู้สึกโล่งใจเมื่อเขามาถึง เธอร้องเรียกเขา “คุณอยู่ที่นี่แล้ว ช่วยฉันด้วย”

แซกคารีรู้สึกถึงการต่อต้านที่แข็งแรงเช่นกัน และเมื่อเห็นฌ็องเขาก็เหมือนจะนึกขึ้นได้ นี่มันคนไม่สำคัญที่เขาเจอที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ

คนไม่สำคัญที่ไม่มีสถานะหรือภูมิหลังกล้าทำตัวเป็นฮีโร่ต่อหน้าฉันเหรอ

ช่างน่าขันอะไรเช่นนี้

แซกคารีไม่ได้ให้ความสำคัญกับฌ็องเลย ความโกรธของเขายิ่งเพิ่มสูงขึ้นและตะโกนอย่างเย่อหยิ่งว่า “ไอ้โง่ตาบอดคนนี้มาจากไหน เขากล้ายุ่งเรื่องของฉันได้ยังไง ถ้าไม่อยากมีปัญหา ก็ออกไปจากที่นี่ซะ”