นีร่ารู้สึกขำจึงรีบอธิบายทันทีว่า “ผู้ชายคนนั้นคือ ลีวายส์ วิลค์ส หัวหน้าแผนกของป้าฉันประจำสาขาคิงส์วิวค่ะ ไม่มีเหตุผลที่ฉันจะต้องไปเล่นหูเล่นตากับเขา นอกจากนี้ วันนี้ฉันก็ไม่ได้อยู่กับเขาเพียงลำพัง พวกเราทุกคนออกไปสังสรรค์กับผู้บริหารของบริษัท แค่ทำความคุ้นเคยกัน คุณไปเอาแนวคิดนี้มาจากไหนคะ”
เมื่อได้ยินเธออธิบาย ฌ็องตระหนักได้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นลูกน้องเธอ
แต่ก็ไม่รู้ทำไม ดูเหมือนความไม่พอใจของเขาจะลดลงจากเดิม และเมฆดำที่ปกคลุมตัวเขาดูเหมือนจะล่องลอยหายไปเงียบๆ
อย่างไรก็ตาม เขายังคงแสดงท่าทีสงบนิ่งเพียงแต่พยักหน้าเพื่อแสดงว่าเข้าใจ เขาพูดเสริมขึ้นเพื่อเตือนเป็นนัยๆ ว่า “ขอให้นึกถึงสถานะ ‘แต่งงานแล้ว’ ของคุณไว้ด้วยและคำนึงถึงขอบเขตเสมอ”
นีร่าพูดไม่ออก
ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงดูแปลกๆ ไปหน่อย
เธอกลอกตาแทนคำตอบและพูดว่า “แน่นอนค่ะ ฉันรู้ขอบเขตของฉัน ฉันไม่ต้องให้คุณมาเตือนฉันหรอก”
ฌ็องดูเหมือนจะไม่สนใจที่เธอรำคาญและตอบกลับอย่างใจเย็นว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ดี”
ตอนนี้นีร่ารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย
เธอไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเอง จู่ๆ ก็รู้สึกหงุดหงิด แต่เธอก็รู้สึกอีกด้วยว่าไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอจึงเลือกที่จะไม่พูดอะไรอีก
ยี่สิบนาทีต่อมา รถก็มาถึงอิมพิเรียลการ์เด้น
นีร่าบอกลาอย่างมีอารมณ์เล็กน้อยและรีบกลับบ้าน
...
อีกด้านหนึ่ง ที่โรงพยาบาล
แซกคารีถูกส่งตัวไปที่ห้องฉุกเฉินในคืนนั้นเลย โดยแพทย์ได้รักษาและผ่าตัดแขนขวาที่หักของเขา หลังจากความทรมานเขาก็ถูกย้ายไปยังห้องพักผู้ป่วยวีไอพี
ข่าวไปถึงตระกูลเฟนและร็อกแซนน์ และพวกเขาก็รีบไปโรงพยาบาลทันที
เมื่อเห็นลูกชายสุดที่รักของพวกเขาได้รับบาดเจ็บและอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชเช่นนี้ เคย์ลาห์ เลวิน แม่ของเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นทุกข์ เธอเอาแต่ถามว่าเขารู้สึกไม่สบายหรือเปล่า เพราะกลัวว่าอาการของเขาจะแย่ลง
ในทางกลับกัน ฮาร์เลย์พ่อของเขากลับโกรธจัด เขายืนอยู่ในห้องของโรงพยาบาลด้วยสีหน้ามืดมนและสับสนวุ่นวาย
“ใครกล้าแตะต้องแก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: 3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง
รออยู่นะจ๊ะ...
รอตอนใหม่ค่ะ...
น่าติดตามๆ...