3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 142

เมื่อกลับมาถึงบ้าน นีร่าทำหน้านิ่งและเรียกแฝดสามมา “มานี่เลย พวกลูกทั้งสามคน”

แฝดสามมองหน้ากันและเดินอย่างเชื่อฟังไปตั้งแถวหน้ากระดานต่อหน้าเธอ

ฮาร์วีย์มีท่าทีงุนงงและกระพริบตากลมโตมองไปที่แม่ “แม่ครับ มีอะไรครับ”

นีร่าลูบหน้าผากเขาเบาๆ แล้วพูดว่า “ลูกเปิดเผยความสามารถของตัวเองต่อหน้าคนนอกง่ายๆ ได้ยังไง แม่เคยบอกแล้วไม่ใช่เหรอให้ระวังมากๆ”

นีร่ารู้จักลูกชายของเธอดีกว่าใครๆ เธอไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าลูกแฝดสามของเธอมีความสามารถพิเศษแค่ไหน และเธอก็ไม่ได้อวดความสามารถอันโดดเด่นของพวกเขาด้วย การเปิดเผยความสามารถดังกล่าวอาจดึงดูดความสนใจที่ไม่พึงประสงค์และเป็นภัยคุกคามต่อความปลอดภัยของพวกเขาได้

เธอนึกถึงเหตุการณ์ในอดีตเมื่อลูกค้าทราบเกี่ยวกับความสามารถพิเศษของฮาร์วีย์และวางแผนจะลักพาตัวเขา แม้ว่าพวกเขาจะทำลายแผนนั้นได้ แต่ก็ทำให้นีร่าหวาดกลัวกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้น

เธอมักจะเตือนลูกๆ ของเธอให้ทำตัวติดดินและไม่ทำให้ตัวเองน่าสนใจในที่สาธารณะ

แต่วันนี้ ฮาร์วีย์ได้แสดงความสามารถของเขาต่อฌ็องอย่างเปิดเผยโดยไม่มีเงื่อนไข

แม้ว่าถึงตอนนี้ฌ็องจะพิสูจน์แล้วว่าเป็นคนที่เชื่อถือได้ แต่นีร่าก็อดระแวดระวังไม่ได้

ฮาร์วีย์เข้าใจความกังวลของเธอแต่ก็ตอบอย่างมั่นใจว่า “แม่ครับ ผมไม่ลืมครับ แต่เพราะว่าแม่กับลุงฌ็อง 'แต่งงาน' กันแล้ว แม้ว่าจะเป็นการแต่งงานตามสัญญา เขาก็ไม่ใช่คนนอกอีกต่อไป แม่สามารถเชื่อใจเขาได้ เขาจะไม่ใช้ประโยชน์จากผมหรอกครับ”

นีร่าขมวดคิ้วและยังคงไม่แน่ใจ “ลูกเชื่อใจเขาได้ง่ายๆ หลังจากเพิ่งรู้จักเขามาไม่นานอย่างนั้นเหรอ”

ฮาร์วีย์พยักหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว “ครับ การรู้จักใครสักคนไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเรารู้จักพวกเขามานานแค่ไหน อย่างที่แม่พูดเสมอนะครับแม่ ลุงฌ็องช่วยพวกเรามาหลายครั้งโดยไม่มีเจตนาซ่อนเร้น ผมรู้สึกได้ว่าแม้ภายนอกเขาอาจจะดูเย็นชา แต่ลึกๆ แล้วเขาเป็นคนดี นอกจากนี้ เขามีความสามารถและเก่งทุกอย่าง เขาเก่งกว่าผมมาก แม่สบายใจและเลิกกังวลได้แล้วครับ”

นีร่าพูดไม่ออกกับความเชื่อมั่นอันแน่วแน่ของเขา

เธอลืมไปได้ยังไง ฮาร์วีย์พูดถูก ระยะเวลาในการรู้จักใครสักคนไม่ได้เป็นเครื่องกำหนดระดับความไว้วางใจเสมอไป ฌ็องช่วยเหลือพวกเขาอย่างจริงใจ และพวกเขาก็รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณเขาอยู่