หลังจากที่เฟรเดริกวางสายไปโดยไม่ให้โอกาสฌ็องตอบ เขาก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย เขากำโทรศัพท์แน่นและขมวดคิ้วพร้อมกับมีแววตาที่ครุ่นคิดอย่างหนัก
เมื่อได้ยินบทสนทนาส่วนใหญ่แล้ว เอียนก็เดินเข้ามาและพยายามปลอบใจเขา “นายท่านครับ ผมคิดว่าท่านไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงคุณการ์เซียหรอกนะครับ ลองคิดดูสิครับ เธอเคยแพ้สักครั้งไหม แม้ว่าแซกคารีจะพยายามยุ่งกับเธอ เธอจัดการเขาอย่างไม่เกรงกลัว ญาติของนายท่านคงไม่กล้าแม้แต่จะแตะต้องเธอหรอกครับ ไม่ต้องพูดถึงการใช้ประโยชน์จากเธอเลย”
เขาหัวเราะอย่างมีเลศนัยและพูดต่อ “แทนที่จะกังวลเกี่ยวกับพวกเขา บางทีนายท่านควรจะกังวลว่าคุณการ์เซียจะเบื่อหน่ายและวิพากษ์วิจารณ์สิ่งไม่ดีที่ตระกูลโบวอร์ตทั้งหมดทำไปในช่วงอาหารค่ำหรือเปล่านะครับ”
คำพูดของเอียนกระทบใจฌ็อง และเขาก็ตระหนักว่ามันอาจจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ ก็ได้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รู้จักกันมานาน แต่ผู้หญิงที่เป็นตัวของตัวเองคนนี้ก็มีประวัติในการรับมือกับคนอื่นเป็นอย่างดี
เมื่อคิดได้ดังนั้นความกังวลของฌ็องก็ลดน้อยลง เขาจึงตัดสินใจปฏิบัติตามคำขาดของพ่อและพานีร่าไปรับประทานอาหารค่ำกับครอบครัว ท้ายที่สุดหากเกิดอะไรขึ้นเขาจะอยู่เคียงข้างเพื่อปกป้องเธอ
เขาสั่งเอียน “บอกริชาร์ดให้เตรียมอาหารเพิ่มอีกสองสามอย่างสำหรับคืนนี้ ขอให้คุณการ์เซียพาแฝดสามมาทานข้าวเย็นกับเราด้วย”
เมื่อจัดการเรื่องนั้นได้แล้ว ฌ็องก็ผ่อนคลายลงและกลับไปทำงานต่ออย่างสงบ
...
เมื่อใกล้ค่ำ เอียนมาถึงตอนที่นีร่ากำลังจะถามซูนิก้าว่าพวกเขาจะกินอะไรเป็นมื้อเย็นดี เมื่อเห็นเขา เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย เพราะเขามักจะมีข่าวมาแจ้งให้ทราบเสมอ
“มีอะไรผิดปกติกับเขาอีกแล้วเหรอคะ” เธอถามด้วยความเป็นห่วงสุขภาพของฌ็อง
เอียนโบกไม้โบกมือและยิ้มอย่างสุภาพ “ตอนนี้นายท่านสบายดีไม่มีปัญหาด้านสุขภาพครับ คุณการ์เซีย ผมมาที่นี่ในนามของคุณโบวอร์ตเพื่อเชิญคุณไปทานอาหารเย็นที่บ้านติดกัน คุณโบวอร์ตได้เตรียมอาหารอร่อยไว้เต็มโต๊ะเพื่อให้คุณและแฝดสามเพลิดเพลินครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: 3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง
รออยู่นะจ๊ะ...
รอตอนใหม่ค่ะ...
น่าติดตามๆ...