3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 176

เร็นน์ประหลาดใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อได้ยินแบบนั้น เธอคิดไม่ถึงเลยว่าเด็กอายุเพียง 5 ขวบจะรู้วิธีพันแผลด้วย เร็นน์ยอมรับความช่วยเหลือจากเพนนีแม้ว่าเธอจะไม่อยากเชื่อก็ตาม

เพนนีมีความสุขขณะที่เดินไปยืนข้างๆ เร็นน์ เพนนีฆ่าเชื้อบาดแผลและทายาให้ก่อนที่จะพันแผลให้เร็นน์อย่างชำนาญ

จากนั้นเพนนีก็นั่งยองๆ และพ่นยาไปที่ข้อเท้าที่แพลงของเร็นน์ก่อนจะนวดเบาๆ แม้เพนนีจะไม่ได้ออกแรงมากนักแต่ทุกการกระทำของเธอกลับดูสะอาดตาและใครที่เห็นก็คงบอกได้ไม่ยากเลยว่าเธอมีประสบการณ์

เฟรเดริกและเร็นน์ตกใจกับทักษะและความสามารถของเธอ

เด็กคนนี้น่าทึ่งมาก แกเป็นลูกใครกันนะ ทำไมพวกเขาถึงสอนลูกได้ดีขนาดนี้

แซมมี่มองออกเลยว่าทั้งสองคนตกใจมากและทันใดนั้นแววตาของเขาก็เปล่งประกายขึ้น แซมมี่ถือโอกาสอธิบาย “ที่จริงแล้วน้องสาวผมเก่งเรื่องฉีดยามากครับ เรื่องทำแผลแค่นี้ถือว่าจิ๊บจ๊อยครับ”

เมื่อเฟรเดริกและเร็นน์ได้ยินแบบนั้น พวกเขาก็ต้องประหลาดใจยิ่งกว่าเดิม ใครจะรู้ว่าสาวน้อยคนนี้จะเก่งขนาดนี้ตั้งแต่อายุยังน้อย

คุณและคุณนายโบวอร์ตอดที่จะชมเพนนีไม่ได้ “เก่งจังเลย หนูจะต้องเป็นหมอที่ยอดเยี่ยมได้แน่ในอนาคต”

เพนนียิ้มอย่างเขินอายและหน้าแดง เธอดูมีความสุขมากจริงๆ

หลังจากนั้นไม่นานเพนนีก็พูดขึ้น “เสร็จแล้วค่ะ คุณย่าต้องพักผ่อนสักสองสามวันนะคะจากนั้นคุณย่าก็จะหายดีเองค่ะ”

เร็นน์มองแผลของเธอที่ถูกผ้าพันเอาไว้ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข “ขอบคุณนะจ้ะ หนูน่าทึ่งมาก”

เพนนียิ้มหวานและยื่นยาให้เร็นน์ “คุณย่าคะ พอคุณย่ากลับไปคุณย่าต้องพ่นยานี้วันละสองถึงสามครั้งนะคะและต้องนวดข้อเท้าด้วย มันจะช่วยให้คุณย่าดีขึ้นค่ะ”

เร็นน์รับยามาจากเพนนีและพูดบอกเสียงนุ่ม “ได้จ้ะ ฉันจะทำตามที่หนูบอกนะ”

“คุณปู่ใจดีมากเลย คุณย่าเองก็สวยมาก มันคงจะดีถ้าพวกเราได้คุยกับพวกท่านบ่อยขึ้นในอนาคต”

“ใช่ เมื่อไหร่พวกเราจะได้แนะนำตัวอย่างเป็นทางการสักที ฉันอยากบอกพวกเขาจะแย่แล้วว่าเราเป็นครอบครัวเดียวกัน จากนั้นพวกเราจะได้มีปู่กับย่าจริงๆ สักที”

ฮาร์วีย์ที่มีเหตุผลที่สุดพูดขึ้นเสียงจริงจัง “ตอนนี้พวกเราไม่ควรคิดกันไกลเกินไป เราต้องใจเย็นๆ และปล่อยให้พ่อกับแม่ชอบกันก่อน จากนั้นที่เหลือก็จะไม่ใช่ปัญหาแล้ว”

เมื่อแซมมี่และเพนนีได้ยินแบบนั้น พวกเขาก็ตกลงและละทิ้งความคิดก่อนหน้านี้ของพวกเขาไป

จากนั้นไม่นานเฟรเดริกและเร็นน์ก็กลับมาถึงบ้าน

ฌ็องสังเกตเห็นว่าเร็นน์เดินแปลกไป เขาจึงมองสำรวจก่อนจะเห็นว่าเธอได้รับบาดเจ็บที่ข้อเท้า