3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 217

ร็อกแซนน์ยืนตัวแข็งอยู่ด้านหลังแซกคารี

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นความตื่นเต้นของแซกคารี ทำให้เธอโกรธมาก

นีร่าไม่คาดคิดว่าจะได้พบพวกเขาที่นี่ เธอสะบัดมือแซกคารีออกทันทีด้วยความรังเกียจและขมวดคิ้ว “มีอะไร”

แซกคารีหงุดหงิดอยู่แล้ว เมื่อเห็นท่าทางของเธอ เขายิ่งหงุดหงิดมากขึ้น “หยุดเสแสร้งทำท่าทางสับสนได้แล้ว เอามันมาให้ฉัน”

เขาจ้องมองเธอพร้อมเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน เขาไม่ได้พูดถึงยาถอนพิษเพราะอับอาย “พอเสียทีเถอะ หยุดทรมานฉันได้แล้ว”

นีร่ารู้ว่าเขาต้องการอะไรแต่เธอจะไม่มีวันให้ยาถอนพิษแก่เขา

เธอเลิกคิ้วและทำเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชา “รอจนกว่านายจะเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ล่ะกัน”

แซกคารีดูเหมือนแทบจะคุ้มคลั่ง “ฉันจะทำทุกอย่างตามที่เธอต้องการ แค่เอามันมาให้ฉัน”

นีร่าหมดความอดทน “นายไม่เข้าใจสิ่งที่ฉันพูดหรือไง เมื่อกี้ฉันเพิ่งบอกนายไปไม่ใช่เหรอว่าฉันต้องการอะไร”

แซกคารีโกรธมาก แต่เขารู้ดีว่าหากยังดึงดันต่อไป นีร่าจะไม่ให้ยาถอนพิษเขา

ดังนั้นเขาจึงลองวิธีอื่น เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ ควบคุมความโกรธ และพยายามพูดอย่างเป็นมิตร

“นีร่า ผมรู้ว่ามันเป็นความผิดของผมเอง ไม่ว่าจะเรื่องเมื่อหลายปีก่อนหรือหลังจากที่คุณกลับมา ผมไม่ควรปฏิบัติกับคุณแบบนั้น เพื่อเห็นแก่การหมั้นหมายของเราในอดีต ผมหวังว่าคุณจะลืมสิ่งที่ผมเคยทำลงไปได้”

ลืมสิ่งที่เขาเคยทำอย่างนั้นเหรอ เขาพูดจาไร้สาระ

นีร่าทำท่าประชดประชันและเปิดเผยความน่าซื่อใจคดของเขาอย่างไร้ความปราณี

“แซกคารี นายไม่เคยกลับเนื้อกลับตัวจากความผิดพลาดของตัวเองเลย ดังนั้นไม่จำเป็นต้องมาทำตัวเป็นคนดีหรอก ฉันเห็นการเสเสร้งของนายมามากเกินพอแล้ว”