3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 52

นีร่ารู้สึกหมดแรงเมื่อกลับถึงบ้าน เธอไม่ถอดรองเท้าและนอนลงบนโซฟาโดยที่ยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้า แฝดสามคุ้นชินกับสภาพแบบนี้ของเธอไปแล้ว พวกเขาฉลาดพอที่จะไม่เข้ามาหาเพื่อขอกอดและหอมจากเธอ เด็กๆ มองหน้ากันก่อนที่จะแยกย้ายกันไปทำสิ่งที่ตนทำได้ แซมมี่ไปรินน้ำใส่แก้ว เพนนีเดินเข้ามาหาเธอและนวดข้อมือและไหล่ให้ ส่วนฮาร์วีย์ก็เดินถือถาดที่มีอาหารร้อนๆ มาหาเธอ “แม่ครับ ผมทำมาให้ครับ แม่คงเหนื่อยมากแน่ๆ หลังการผ่าตัดใหญ่แบบนั้น ผมอุ่นอาหารเอาไว้ แม่จะได้กลับมาทานร้อนๆ แม่ทานสักหน่อยแล้วค่อยพักผ่อนนะครับไม่อย่างนั้นผมคงเสียใจแย่”

นีร่ารู้สึกอบอุ่นใจเมื่อเห็นว่าแฝดสามของเธอเป็นเด็กดีมากเพียงใด เธอรับแก้วน้ำจากแซมมี่และยกขึ้นดื่ม ก่อนที่เธอจะหอมแก้มลูกทั้งสามของเธอและทานอาหาร จากนั้นไม่นานเธอก็ขึ้นไปพักผ่อนที่ชั้นบน นีร่าแทบลืมตาไม่ขึ้นแล้ว เด็กทั้งสามมองดูเธอขึ้นไปยังชั้นบนและเล่นกันอยู่เงียบๆ ที่ชั้นล่าง สักพักแซมมี่กับเพนนีก็หมดแรง พวกเขาจึงนอนกันบนโซฟา ฮาร์วีย์ยิ้มมองดูพวกเขาก่อนจะเดินไปเอาผ้าห่มมาห่มให้ทั้งสองคน

จากนั้นฮาร์วีย์ก็เดินไปหาสัตว์เลี้ยงและสั่งพวกมัน “ออกไปเล่นข้างนอกกันเถอะ ตอนนี้ทุกคนหลับกันหมดแล้ว พวกแกห้ามส่งเสียงดังกันล่ะเดี๋ยวพวกเขาจะตื่นเอา” ดูเหมือนว่าหมาทั้งสามจะเข้าใจที่เขาพูด พวกมันจึงเดินตามฮาร์วีย์ออกไปยังสนามหญ้า

วันนี้เป็นวันที่อากาศแจ่มใสและมีลมแรง เหล่าลูกหมาจึงมีพลังเหลือล้นในการวิ่งไล่จับกัน ฮาร์วีย์ปล่อยให้พวกมันเล่นกันขณะที่เขาถือแล็ปท็อปและนั่งลงในศาลา เขาเข้าแอปและเช็คดูตลาดหุ้น บัญชีของเขาทำเงินได้มากกว่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์ ฮาร์วีย์พอใจเมื่อเห็นแบบนั้น โชคดีที่แม่ไม่เข้าใจตลาดหุ้น ถ้าแม่บังเอิญมาเห็นนี่เข้า แม่ก็จะรู้ว่าพวกเรารวยกันจริงๆ และแม่คงล้างหนี้หนึ่งล้านดอลลาร์

ในตอนที่ฮาร์วีย์กำลังจมอยู่ในความคิด ซีซีและเอซก็เห่าเสียงดัง ฮาร์วีย์กลัวว่าพวกมันจะปลุกทุกคนให้ตื่น เขาจึงวิ่งไปหาพวกมันก่อนจะเห็นว่าพวกมันสองตัวเดินวนเวียนอยู่ริมทะเลสาบ ส่วนพิกซี่ตกลงทะเลสาบไปแล้ว ฮาร์วีย์ตกใจมากพลางร้องตะโกน “พิกซี่ แกอยู่ตรงไหนในทะเลสาบ”

พิกซี่พยายามดิ้นรนและตะเกียกตะกายอย่างตื่นตระหนก ไม่ว่ามันจะพยายามแค่ไหน มันก็ไม่สามารถเข้ามาใกล้ฝั่งได้เลย พิกซี่เห่าอย่างจนมุม ฮาร์วีย์เป็นกังวลมากและเขาอยากช่วยพิกซี่แต่ทะเลสาบนั้นลึกเกินไปที่เขาจะลงไปได้ ฮาร์วีย์เป็นกังวลมากจนเกือบจะร้องไห้ออกมา เขาอยากไปเรียกนีร่าให้มาช่วยพิกซี่

ตอนนี้มีแค่แม่เท่านั้นที่ช่วยพิกซี่ได้ ไม่อย่างนั้นมันจะตาย

ฮาร์วีย์วิ่งกลับบ้านแต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงรถยนต์ดังขึ้นที่บ้านข้างๆ เขาจึงหยุดวิ่งและร้องเสียงดัง “พ่อกลับมาแล้ว”