3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 57

“อีกอย่างฉันไม่กลัวหรอกนะว่าตระกูลโบวอร์ตจะหาฉันเจอ” นีร่าพูดต่อต่อ “พวกเขาอาจจะน่ากลัวแต่พวกเขาก็มาขอความช่วยเหลือจากฉัน เพราะงั้นพวกเขาคงไม่ทำอะไรฉันหรอกจริงไหม” นีร่าให้กำลังใจตัวเอง “ฉันจะเผชิญหน้ากับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเอง”

อิซาเบลล่าคิดว่านีร่าพูดถูก เธอจึงไม่ได้พูดอะไรต่อ “โอเค แล้วเธอรู้สึกดีขึ้นหรือยัง”

นีร่ายิ้มและตอบกลับ “ดีขึ้นแล้วล่ะ คนไข้เป็นยังไงบ้าง ฟื้นหรือยัง”

“ยังเลย แต่ตอนนี้อาการของเขาดูดีเลยล่ะ” อิซาเบลล่าเล่าต่อ “ฉันคิดว่าคนไข้คงฟื้นภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงนี้แหละ ฉันจะได้พักผ่อนซะที”

“อัพเดทด้วยแล้วกันถ้ามีอะไรเกิดขึ้น” พวกเขาคุยกันต่ออีกนิดหน่อยก่อนที่จะวางสายไป

นีร่าไม่ลืมเรื่องที่เธอต้องการจะทำ เธอโทรหาช่างให้มาติดตั้งรั้วรอบทะเลสาบให้เธอ

ตอนที่ช่างติดตั้งรั้วเสร็จก็มืดแล้ว

เธอจ่ายเงินให้พวกเขาและไปเตรียมอาหารเย็นให้กับเด็กๆ จากนั้นเธอก็เรียกลูกทั้งสามมาต่อ

จิ๊กซอว์ด้วยกัน จิ๊กซอว์ค่อนข้างยากเพราะมีชิ้นส่วนนับหมื่นชิ้น พวกเขาคุยกันและหารือถึงวิธีการต่อ

จิ๊กซอว์ให้เสร็จสมบูรณ์

เอียนมาที่บ้านของเธอในตอนกลางคืน เมื่อฮาร์วีย์เห็นเขา เด็กชายก็นึกถึงเรื่องเมื่อตอนบ่าย “แม่ครับ คุณผู้ช่วยคือคนที่ช่วยชีวิตและเป่าขนให้พิกซี่ครับ”

“ได้ครับ” เอียนตอบ “ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือนะครับ”

นีร่าโบกมือลาก่อนจะหันกลับมาหาแฝดทั้งสามของเธอ “เด็กๆ จ้ะ แม่ไปบ้านข้างๆ แปปนึงนะ เล่นกันให้สนุกนะจ้ะ อาบน้ำและนอนก่อนได้เลยถ้าแม่กลับบ้านดึก โอเคไหมจ้ะ”

เด็กทั้งสามคนตื่นเต้นเมื่อได้ยินสิ่งที่คนเป็นแม่พูดบอก เป็นเรื่องดีที่แม่จะไปเจอพ่อ บางทีพวกเขาอาจคบกันถ้าได้เจอกันบ่อยขึ้น

เด็กทั้งสามพยักหน้าก่อนตอบกลับ “โอเคครับแม่”

นีร่าเดินไปบ้านข้างๆ พร้อมกับเอียนและเมื่อเธอไปถึง เธอก็เห็นฌ็องนอนอยู่บนเตียง