“อีกอย่างฉันไม่กลัวหรอกนะว่าตระกูลโบวอร์ตจะหาฉันเจอ” นีร่าพูดต่อต่อ “พวกเขาอาจจะน่ากลัวแต่พวกเขาก็มาขอความช่วยเหลือจากฉัน เพราะงั้นพวกเขาคงไม่ทำอะไรฉันหรอกจริงไหม” นีร่าให้กำลังใจตัวเอง “ฉันจะเผชิญหน้ากับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเอง”
อิซาเบลล่าคิดว่านีร่าพูดถูก เธอจึงไม่ได้พูดอะไรต่อ “โอเค แล้วเธอรู้สึกดีขึ้นหรือยัง”
นีร่ายิ้มและตอบกลับ “ดีขึ้นแล้วล่ะ คนไข้เป็นยังไงบ้าง ฟื้นหรือยัง”
“ยังเลย แต่ตอนนี้อาการของเขาดูดีเลยล่ะ” อิซาเบลล่าเล่าต่อ “ฉันคิดว่าคนไข้คงฟื้นภายในยี่สิบสี่ชั่วโมงนี้แหละ ฉันจะได้พักผ่อนซะที”
“อัพเดทด้วยแล้วกันถ้ามีอะไรเกิดขึ้น” พวกเขาคุยกันต่ออีกนิดหน่อยก่อนที่จะวางสายไป
นีร่าไม่ลืมเรื่องที่เธอต้องการจะทำ เธอโทรหาช่างให้มาติดตั้งรั้วรอบทะเลสาบให้เธอ
ตอนที่ช่างติดตั้งรั้วเสร็จก็มืดแล้ว
เธอจ่ายเงินให้พวกเขาและไปเตรียมอาหารเย็นให้กับเด็กๆ จากนั้นเธอก็เรียกลูกทั้งสามมาต่อ
จิ๊กซอว์ด้วยกัน จิ๊กซอว์ค่อนข้างยากเพราะมีชิ้นส่วนนับหมื่นชิ้น พวกเขาคุยกันและหารือถึงวิธีการต่อ
จิ๊กซอว์ให้เสร็จสมบูรณ์
เอียนมาที่บ้านของเธอในตอนกลางคืน เมื่อฮาร์วีย์เห็นเขา เด็กชายก็นึกถึงเรื่องเมื่อตอนบ่าย “แม่ครับ คุณผู้ช่วยคือคนที่ช่วยชีวิตและเป่าขนให้พิกซี่ครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: 3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง
รออยู่นะจ๊ะ...
รอตอนใหม่ค่ะ...
น่าติดตามๆ...