3 แฝดหัวใสกับหัวใจ 5 ดวง นิยาย บท 66

ฌ็องไม่พูดอะไร และก้มลงเพื่อเข้าไปยังด้านในรถด้วย

ระหว่างทางกลับ ทั้งสามคนยังคงเงียบ นีร่ามองออกไปนอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ หวังแค่อยากจะกลับบ้าน และจบค่ำคืนแสนแปลกประหลาดนี้

เธอรู้สึกหนาว และกลั้นจามไว้ไม่อยู่

เอียนมองกระจกมองหลังทันทีพลางเอ่ยถาม "คุณการ์เซีย คุณหนาวเหรอครับ คุณอยากให้ผมเพิ่มอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศหรือเปล่าครับ"

นีร่าลูบจมูกพร้อมกับตอบ “ไม่เป็นไรค่ะ”

อย่างไรก็ตาม เอียนยังคงเพิ่มอุณหภูมิให้อยู่ดี

ฌ็องมองไปนีร่า เพราะเขาคิดว่าเขาได้ยินเสียงสะอื้นของอีกฝ่าย

นีร่ากำลังถูแขนของตนเอง เพราะรู้สึกหนาว เมื่อเห็นแบบนั้นแล้ว ฌ็องก็ถอดเสื้อคลุมของเขาออกแล้วโยนให้นีร่า

นีร่าตกตะลึง และหันหน้าไปมองโดยไม่รู้ตัว แต่ก็เห็นเพียงสีหน้าไม่ใส่ใจของฌ็องเท่านั้น เขานี่มันจริงๆ เลย... เห็นได้ชัดเลยว่าฌ็องมีเจตนาดีจริงๆ แต่แล้วทำไมเขาถึงจัดการมันอย่างงุ่มง่ามขนาดนี้เนี่ย เขาไม่พูดอะไรสักคำเลยด้วยซ้ำ

นีร่าเม้มริมฝีปากแล้วหยิบเสื้อคลุมขึ้นมา

“ขอบคุณ” นีร่าเอ่ย เธอสัมผัสได้ถึงกลิ่นของฌ็อง และความอบอุ่นที่ยังคงหลงเหลืออยู่บนเสื้อคลุม หูของเธออุ่นขึ้นอย่างอธิบายไม่ได้

เมื่อเห็นนี้แบบนี้ เอียนก็ตกตะลึง คุณโบวอร์ตไม่เคยยอมให้ใครแตะต้องสิ่งของของเขาเลยด้วยซ้ำ และตอนนี้เขากลับให้เสื้อคลุมของตัวเองให้กับคุณการ์เซีย คุณโบวอร์ตเปลี่ยนไป แล้วยังอ่อนโยนขึ้นด้วยหรือเปล่านะ

ขณะที่เอียนกระซิบ ฌ็องก็พูดอย่างเย็นชา "อย่าลืมเอาไปซักด้วยล่ะ"

เอียนพูดไม่ออก เขาว่าแล้ว คุณโบวอร์ตยังเป็นเหมือนเดิม

มันเป็นภาพลวงตาเท่านั้นแหละ คุณโบวอร์ตคงไม่รู้วิธีทำตัวอ่อนโยนหรอก

นีร่าตอบ “แน่นอน ฉันทำอยู่แล้ว”

ฌ็องขมวดคิ้วขณะมองนีร่าจากไป เขาสังเกตเห็นว่านีร่าตัวเล็กกว่าปกติเมื่อสวมเสื้อคลุมของเขา

หลังจากเห็นว่านีร่าเข้าไปในบ้านของตนเองเรียบร้อยแลว เขาก็ละสายตา และกลับบ้าน

…

พอนีร่ากลับมาถึงบ้าน แฝดสามกำลังรออยู่ในห้องนั่งเล่นอย่างเชื่อฟัง

พวกเขาพาขาสั้นๆ รีบวิ่งมาหาเธอทันที และเริ่มพูดคุย

“แม่ครับ วันนี้เป็นยังไงบ้าง ลุงฌ็องมาส่งแม่หรือเปล่า”

“คอนเสิร์ตสนุกไหมคะ ลุงฌ็องชอบหรือเปล่า”

“แม่ครับ แม่ขอบคุณลุงฌ็องดีๆ แล้วใช่ไหม”