แผนรักสยบใจบอสสาวตัวร้าย นิยาย บท 1355

ทั้งสองคนใช้วิธีที่ดูนิ่งมำกในกำรแก้ปั ญหำที่วนอยู่รอบตัว
พวกเขำมำหนึ่งเดือนกว่ำ แผนต่ำงๆ ที่ซับซ้อนเหล่ำนั้นเมื่อยก
มำพูดในเวลำนี้ ก็ดูเหมือนจะตีคลื่นไม่ขึ้นอีกต่อไป
“ผมคิดว่ำคุณจะโกรธผมอีกนำน”
เสี่ยวเหวยเอำสร้อยข้อมือของมู่ฮวำหลีเข้ำปำกเหมือน
อยำกลองกัด มู่ฮวำหลีดึงออกอย่ำงใจเย็นพลำงพูด
“อำจเพรำะนำยอุ้มลูกสำวของฉันอยู่ มีตัวประกันอยู่ในมือ
ฉันจะกล้ำต่อว่ำนำยได้ยังไง?” เสี่ยวเชี่ยนเองก็พูดกึ่งเล่นกึ่งจริง
สองคนนี้เวลำพูดต่ำงหยั่งเชิงกันและกัน ดูเหมือนล้อเล่น แต่
แท้จริงแล้วคำพูดแฝงควำมนัย ชวนให้คิด
“แต่ฉันนึกไม่ถึงจริงๆ ว่ำ นำยจะทิ้งลูกค้ำตัวเองไปง่ำยๆ
แบบนี้ หลี บริกำรหลังกำรขำยของนำยไม่ดีเลยนะ”
มู่ฮวำหลีก้มหน้ำเอำลูกปั ดออกจำกปำกเสี่ยวเหวยพลำง
ตอบ
“ให้เล่นไม่ได้ให้กินนะ เขำไม่ใช่ลูกค้ำของผม ก็แค่เป็น1 1 4 2 1
นักเรียนของผมเท่ำนั้น ผมสอนคนไปตั้งมำกมำย และก็ไม่เคย
บอกด้วยว่ำเรียนเป็นแล้วจะสำเร็จทุกคน ผมเก็บแค่ค่ำเรียนจำก
พวกเขำ ส่วนเรื่องหลังจำกนั้นผมไม่จำเป็นต้องสอนอะไรอีก”
ในคำพูดแฝงไว้ซึ่งควำมเย็นชำมำกมำย เสี่ยวเชี่ยนแค่ยิ้ม
ออกมำเล็กน้อย
“ดูนำยก็ไม่ใช่คนร้อนเงินเสียหน่อย ทำไมเอำขยะอะไรก็ไม่รู้
ลำกเข้ำหำตัวเองล่ะ?”
“ในสำยตำของผมไม่มีขยะ ไม่มีดีเลว มีแค่สิ่งที่ผมรู้สึกว่ำ
สนุกหรือไม่สนุก ก่อนหน้ำนี้ผมรู้สึกว่ำเขำน่ำสนุกดี ตอนนี้ผม
เบื่อแล้ว ควรทิ้งได้แล้ว”
ยำกที่จะจินตนำกำรว่ำจะมีคนเข้ำใจควำมคิดของมู่ฮวำหลี
บำงครั้งแม้แต่หนงเย่ำก็ยังไม่เข้ำใจว่ำเขำคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่
เสี่ยวเชี่ยนกลับพยักหน้ำ
“นั่นสิ ฉันไม่น่ำถำมแบบนี้ จริงๆ แล้วนำยก็เป็นคนแบบนี้
วิธีที่นำยเล่นกับคนก็เหมือนกับที่นำยเล่นพวกไม้สะสม ฉันควร
จะเดำออกนำนแล้ว”
มู่ฮวำหลีชอบสะสมไม้ต่ำงๆ ชอบจนถึงขั้นเรียกว่ำคลั่งเลยก็1 1 4 2 2
ได้ แต่ยำมที่ถึงจุดอิ่มตัวแล้วเขำไม่ได้คิดจะขำยให้คนอื่น แต่เอำ
มันไปเผำ ดื่มด่ำกับควำมสวยเป็นครั้งสุดท้ำย
เสี่ยวเชี่ยนรู้นิสัยข้อนี้ของเขำดี แต่ไม่คิดว่ำเขำจะโหดร้ำย
ขนำดนี้ มองคนเป็นเหมือนท่อนไม้ บำงทีโลกในสำยตำของมู่ฮ
วำหลีก็แค่เกมที่ไม่ต่ำงจำกไม้ที่เขำเล่น
“คุณเข้ำใจผม แต่น่ำเสียดำยที่คุณเป็น…” มู่ฮวำหลีได้ยิน
เสี่ยวเชี่ยนพูดแบบนั้น แววตำของเขำก็ฉำยแววควำมรู้สึกที่
เปลี่ยนไปแวบหนึ่ง แต่ก็ยำกที่จะสังเกตได้
“ฉันเป็นอะไร?”
“เปล่ำ” มู่ฮวำหลีหันมองไปยังด้ำนล่ำง มองหยำงกวงกับ
เล่อเล่อแล้วพูดกับเสี่ยวเชี่ยน
“ครั้งนี้คุณชนะแล้ว”
แน่นอนว่ำเสี่ยวเชี่ยนย่อมอยำกชนะ แต่ชัยชนะครั้งนี้ดูจะ
ง่ำยเกินไปหน่อย ทำให้เธอไม่รู้สึกว่ำตัวเองชนะเท่ำไร
“นำยรู้ได้ไงว่ำฉันชนะแล้ว?”
มู่ฮวำหลีชี้ไปทำงข้ำงล่ำง “ต่อให้ผมสอนเขำต่อไป มำกสุด1 1 4 2 3
ก็ได้อีกไม่มำก สิ่งที่ผมสอนได้คุณก็สอนได้ ต่อให้สุดท้ำยแล้ว
ต้องถึงขั้นใช้กำรสะกดจิตก็ไม่มีประโยชน์หรอก เพรำะคุณแก้มัน
ได้ ถ้ำจะบอกว่ำพวกเรำสองคนเป็นอำวุธร้อนของพวกเขำ ถ้ำ
อย่ำงนั้นยำมที่เรำสองคนห้ำหั่นกันจนถึงตอนท้ำย สิ่งที่ตัดสินแพ้
ชนะของพวกเขำก็คงเป็นบำดแผลทำงร่ำงกำยแบบยุคสมัยอำวุธ
เย็น วัดกันที่ควำมสำมำรถส่วนบุคคล”
หยำงกวงจีบเล่อเล่อติดนั่นเป็นเพรำะผลจำกวิชำที่มู่ฮวำหลี
สอนเขำ แต่ตอนนี้เสี่ยวเชี่ยนเข้ำมำยุ่งด้วย สุดท้ำยสองคนนั้นก็สู้
กันที่ควำมรู้สึกที่มีให้กัน
แน่นอนว่ำฐำนะของเล่อเล่อย่อมกินขำดหยำงกวง ดังนั้น
พอมู่ฮวำหลีเห็นควำมพ่ำยแพ้ของหยำงกวงแล้วถึงได้ก้ำวออกมำ
อย่ำงสง่ำผ่ำเผย ท่ำทำงของเขำเป็นธรรมชำติจนถึงขั้นที่ทำให้
เสี่ยวเชี่ยนคิดว่ำถ้ำเธอยังพูดจำไปมำกกว่ำนี้ก็ดูจะเป็นคนใจแคบ
ไปหน่อย
เห็นท่ำทำงที่มู่ฮวำหลีเล่นกับลูกสำวเธอ เสี่ยวเชี่ยนคิดๆ
แล้วก็ยิ้มพลำงส่ำยหน้ำ
“ช่ำงเถอะ ครั้งหน้ำค่อยสู้กันอีก”1 1 4 2 4
ปฏิกิริยำแบบนี้เหนือควำมคำดหมำยของมู่ฮวำหลี
จำกกำรวิเครำะห์ของเขำ เสี่ยวเชี่ยนควรจะโมโหมำก ถึง
ขนำดที่ว่ำคงทำตัวเป็นศัตรูคู่แค้นกับเขำไปอีกนำน ซึ่งนั่นก็เป็น
ผลลัพธ์ที่เขำต้องกำรอยู่แล้ว แต่เธอกลับพูดว่ำช่ำงเถอะ?
“คุณไม่โกรธผมเหรอ?”
“โกรธอะไร? ครำวก่อนเรื่องสืออวี้ฉันยังไม่ได้เป็นหัวหน้ำ
คณะน้อยของพวกนำย นำยรับเงินคนอื่นมำเพื่อล้ำงแค้นให้เขำ
นั่นมันก็เรื่องของนำย แต่ครั้งนี้ ตอนที่นำยสอนหยำงกวงนำยไม่
รู้เสียหน่อยว่ำเล่อเล่อเป็นญำติของพี่น้องบุญธรรมฉัน ทุกคนเลย
เดือดร้อนกันไปหมด ไม่มีอะไรน่ำด่ำหรอก ยิ่งไปกว่ำนั้น เรื่องที่
เสี่ยวเฉียงทำให้หยำงกวงไปป่ วนห้องนำยก็ถือว่ำพวกเรำหำยกัน
แล้ว”
ฟั งดูก็มีเหตุผลอยู่หรอก แต่บทสรุปเป็นแบบนี้ออกจะดูใจ
กว้ำงไปหน่อย ใจกว้ำงจนถึงขั้นที่ว่ำมู่ฮวำหลีถึงกับไปไม่ถูก
สมองของเขำฉลำดรำวกับคอมพิวเตอร์ที่คำนวณได้อย่ำง
ละเอียดแม่นยำ สรรพสิ่งบนโลกล้วนควรดำเนินไปตำมที่เขำ
กำหนด อยู่ๆ เสี่ยวเชี่ยนมำไม้นี้มันเหนือควำมคำดหมำยของเขำ1 1 4 2 5
มำก ทำให้สมองของมู่ฮวำหลีถึงกับลัดวงจรไปชั่วขณะ
“ครำวหน้ำถ้ำมีอะไรแบบนี้อีกพวกเรำค่อยสู้กันอีกรอบ”
เสี่ยวเชี่ยนลุกขึ้น เอำเงินทับไว้ใต้แก้วชำแล้วเข็นรถลูกสำวเข้ำ
ลิฟต์
มู่ฮวำหลีมองตำมเธอ ทันใดนั้นเสี่ยวเชี่ยนก็หันกลับมำยิ้ม
ให้เขำ
“ครั้งหน้ำถ้ำนำยแพ้อีกต้องเลี้ยงขนมหยิบไม่ขึ้นนะ”
ขนมหยิบไม่ขึ้น!
นี่เธอรู้ของที่เขำชอบกินที่สุดได้ไง?
เสี่ยวเชี่ยนเห็นเขำทำหน้ำตกใจก็แอบสะใจ ไฟแห่งชัยชนะ
ลุกโชนสว่ำงโชติช่วง
เรื่องนี้จะว่ำเป็นควำมลับในชำติก่อนของทั้งสองคนก็ว่ำได้
เมือง Q มีร้ำนขนมเก่ำแก่อยู่ร้ำนหนึ่ง ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร
มำกมำย เจ้ำของร้ำนเป็นป้ำคนหนึ่ง ที่นี่มีขนมเด็ดอยู่อย่ำงที่ชื่อ
ว่ำขนมหยิบไม่ขึ้น ชำติที่แล้วมู่ฮวำหลีชอบกินขนมชนิดนี้มำก
ที่สุด ทุกครั้งเวลำไปดื่มชำด้วยกันจะต้องมีขนมชนิดนี้กินคู่กัน1 1 4 2 6
เสี่ยวเชี่ยนใช้ไม้เด็ดเอำควำมลับเมื่อชำติก่อนมำเล่น ทำให้
เสือยิ้มอย่ำงมู่ฮวำหลีถึงกับยิ้มไม่ออก
ดูจำกนิสัยของหมอนี่ อีกหลำยวันหลังจำกนี้คงเอำแต่คิดว่ำ
เธอรู้ควำมลับนี้ได้ไงแน่ๆ และเท่ำที่เสี่ยวเชี่ยนรู้จักมู่ฮวำหลี
หมอนี่จะต้องถึงขั้นนอนไม่หลับ วันๆ เอำแต่คิดไม่ตกแน่นอน
สม!
สมน้ำหน้ำ!
กำรสู้กันครั้งนี้เสี่ยวเชี่ยนชนะขำดลอย
ก็เหมือนกับที่มู่ฮวำหลีพูด ต่อให้เขำช่วยต่อไปสุดท้ำยคนที่
ชนะก็ยังเป็นเสี่ยวเชี่ยนอยู่ดี ฝืนทำต่อไปก็ไม่มีควำมหมำยอะไร
แต่สิ่งที่น่ำตะลึงเริ่มจำก ‘ขนมหยิบไม่ขึ้น’ ที่ออกมำจำกปำกของ
เสี่ยวเชี่ยน
“ดูเหมือนจะมีคนเข้ำใจฉันแล้ว แต่ทำไมคนที่เข้ำใจฉันกลับ
เป็นผู้หญิงคนนั้น…” มู่ฮวำหลีมองไปทำงที่เสี่ยวเชี่ยนเดินจำกไป
ด้วยควำมงุนงง
หลังออกจำกร้ำนอำหำรเสี่ยวเชี่ยนก็เห็นเล่อเล่อที่รออยู่ข้ำง1 1 4 2 7
ทำง
“หมอเฉิน ขอบคุณมำกนะคะ!” ที่เธอรออยู่ตรงนี้ก็เพื่อ
ขอบคุณเสี่ยวเชี่ยน
“เรียบร้อยแล้ว?” เสี่ยวเชี่ยนถำม
เล่อเล่อพยักหน้ำ สีหน้ำของเธอดูผ่อนคลำยลงไปมำก
“ในที่สุดฉันก็เอำชนะปีศำจที่อยู่ในใจได้ ต้องขอบคุณหมอ
เฉินที่ให้คำแนะนำฉันมำตลอด พูดตำมตรงเลยนะคะ ตอนนี้ฉัน
เห็นเขำ รู้สึกขยะแขยงเหมือนตัวเองกินแมลงวันเข้ำไปเลยล่ะค่ะ”
เสี่ยวเชี่ยนเบ้ปำก ไม่ได้พูดอะไรต่อ
พูดกันว่ำควำมผูกพันของผู้หญิงนั้นยำวนำน เพื่อควำมรัก
แล้วสำมำรถยอมแลกด้วยศักดิ์ศรีของตัวเอง แต่จำกงำนวิจัย
ทำงด้ำนจิตวิทยำพบว่ำ หำกผู้หญิงใจแข็งขึ้นมำสำมำรถตัดขำด
ได้หมดจดกว่ำผู้ชำย ยำมรักก็ปกป้ องสุดหัวใจ กลำยเป็นทำส
ของคำพูดที่ว่ำ ‘รู้ไหมว่ำหยำงกวงต้องพยำยำมมำกแค่ไหน’ แต่
หลังจำกที่สูญเสียควำมรู้สึกที่เดิมทีเป็นเรื่องจอมปลอมเหล่ำนั้น
ไป ควำมรักก็กลำยเป็นสิ่งที่ทิ่มแทงหัวใจ1 1 4 2 8
หยำงกวง? ตัวอะไรน่ะ?! นี่แหละชีวิตจริง