แรงรัก แรงสวาท 20+ นิยาย บท 86

พี่ดินเดินมานั่งลงตรงปลายเตียง จากนั้นก็ดึงฉันให้ลงไปนั่งบนตักแกร่งของเขาอีกที พร้อมกับใช้สองมือกอดเอวฉันไว้หลวมๆ

"คุณยอมเขามาเยอะแล้วกอบัว คุณต้องหัดใจแข็งบ้างนะ"

"...." ฉันเงียบเพราะไม่รู้จะพูดอะไรดี

"เข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม"

"ค่ะ บัวเข้าใจ"

"ดีมาก"

พรึ่บ!

จู่ๆ พี่ดินก็ดันร่างฉันให้นอนราบไปกับเตียง ก่อนจะใช้นิ้วเรียวยาวไล้เกลี่ยไปมาบนพวงแก้ม

"ผมขอนะ" น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาแหบพร่าและเต็มไปด้วยความต้องการ

"บัวหิวข้าว" ฉันบอกพลางทำหน้าตาออดอ้อน พี่ดินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะยอมลุกออกจากตัวฉัน แล้วประกาศกร้าวเสียงหนักเน้น

"กินข้าวเสร็จคุณไม่รอดแน่"

ฉันเม้มริมฝีปากแน่น นี่ขนาดฉันท้องพี่ดินยังไม่คิดจะพักเรื่องอย่างว่าเลยหรือไง

"พี่ดินทำไมถึงหื่นจัง บัวไม่อยากนอนกับพี่ดินแล้วนะคะ" ฉันตัดสินใจพูดออกไปอย่างเหลืออด อยากให้เขาเข้าใจและพักทำเรื่องอย่างว่าบ้าง อย่างน้อยๆ ก็ช่วงที่ฉันกำลังท้อง

"อะไรของคุณกอบัว ผมเป็นผัวคุณนะ ผัวเมียกันก็ต้องนอนด้วยกันสิ" พี่ดินพูดเสียงแข็งพร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม็ง

"ไม่รู้แหละถ้าพี่ดินยังหื่นอยู่แบบนี้บัวจะไม่นอนกับพี่ดินแล้วจริงๆ" ฉันยื่นคำขาด

"คุณคิดว่าผมจะยอมหรือไง"

"ต้องยอมสิคะ !!"

"กอบัว นี้คุณกำลังสั่งผมอยู่..." สีหน้าของพี่ดินกำลังแสดงออกถึงความไม่พอใจเอามากๆ ที่ฉันพูดไปแบบนั้น แต่ใครสนกันล่ะตอนนี้ ก็ฉันอยากพักจริงๆ นี่

"ทำไมล่ะ บัวสั่งพี่ดินไม่ได้หรือไง อย่านะพี่ดินนั่นแหละอย่ามาขัดใจบัว"

"กอบัว..."

"กลับบ้านไปเราต้องแยกห้องกันนอน"

"ไม่ !!" พี่ดินรีบปฏิเสธเสียงแข็ง

"ไม่รู้แหละ ยังไงบัวก็ไม่ให้พี่ดินนอนกับบัวแล้ว บัวไม่อยากทำเรื่องอย่างว่าอีก บัวกลัวว่ามันจะกระทบถึงลูกในท้อง"

"ผมก็ทำเบาๆ ไง"

"ยังไงบัวก็ยังยืนยันคำเดิม" ฉันยืนกรานอีกครั้งอย่างหนักเน้น

ฉันจำเป็นต้องคำนึกถึงความปลอดภัยเอาไว้ก่อน เพราะพี่ดินหื่นกามอย่างกับอะไรดี แค่นอนแยกห้องกันมันคงไม่เป็นอะไรหรอก อยู่ห้องใกล้ๆ กันก็ได้ฉันไม่ได้ติดขัดอะไรสักหน่อย

"กอบัว คุณแม่งโครตใจร้ายเลยรู้ตัวไหม" พี่ดินโวยวายงอแงเหมือนเด็กไม่รู้จักโต

"อดทนหน่อยนะคะ อีกแค่แปดเดือนเราก็ได้กลับมานอนด้วยกันแล้ว ^_^" ฉันคลี่ยิ้มและพยายามพูดเสียงหวานเพื่อหว่านล้อมเขา

"หึ...!!" พี่ดินแค่นหัวเราะในลำคออย่างหงุดหงิด ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า "หิวก็ลุกขึ้น ผมจะพาไปกินข้าว คนอื่นรอเราอยู่" พูดจบพี่ดินก็เดินนำหน้าฉันไปที่ประตู ก่อนจะเปิดแล้วเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามองฉันเลย

นี่เขาจริงจังกับเรื่องเซ็กซ์ขนาดนั้นเลยหรือไง

ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะก้าวขาเดินออกจากห้องตามหลังพี่ดินไปแบบเงียบๆ

ณ ร้านอาหารริมชายหาด

บรรยากาศยามเย็นของที่นี่สวยงามเอามากๆ อาจจะเป็นเพราะร้านอาหารร้านนี้ตกแต่งได้เข้ากับการอยู่ติดริมทะเลด้วยแหละ

ตอนนี้ทุกคนมากันครบพร้อมหน้าพร้อมตา รวมถึงเดเนียลด้วย ไม่สิ เหมือนว่าภรรยาของเขาจะไม่ได้มาด้วยนะ ฉันยังไม่เห็นเธอเลยตั้งแต่ออกมา

"แกทำหน้าอะไรแบบนั้น" คุณพ่อเอ่ยถามพี่ดินที่นั่งปั้นหน้าบึ้ง หลังจากที่เราทั้งคู่นั่งร่วมโต๊ะอาหารกันแล้ว

"เมียไล่ให้ไปนอนที่อื่น" พี่ดินตอบคุณพ่ออย่างไม่สบอารมณ์ แถมยังเอาแต่จ้องหน้าฉันไม่ยอมละสายตา

"พี่ดิน..." ฉันเรียกชื่อพี่ดินเบาๆ เป็นเชิงดุ เขาไม่คิดจะอายเลยหรือไงที่พูดเรื่องแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น

"ถ้าจะทะเลาะกันก็ไม่ต้องแต่งงาน" คุณพ่อพูดเสียงแข็งพร้อมกับทำสีหน้าจริงจัง ทำเอาหัวใจดวงน้อยของฉันกระตุกวูบอย่างรุนแรง

"พ่อ !!" พี่ดินตวาดเรียกคุณพ่อด้วยความไม่พอใจ

"จะเอายังไง ฉันจะได้โทรไปแคนเซิลโรงแรมที่จองไว้"

ฉันก้มหน้าเงียบไม่ได้พูดอะไร และคุณพ่อเองก็คงจะไม่อยากได้คำตอบจากปากฉัน

"ผมก็แค่บ่นไปอย่างงั้น” พี่ดินรีบปรับอารมณ์แล้วตอบอย่างขอไปที เขาขบกรามแน่นราวกับกำลังอดกลั้นความเดือลดาลที่ปะทุอยู่ในใจ

"แล้วเธอ ทำไมถึงไล่ลูกฉันไปนอนที่อื่น"

ฉันสะดุ้งตัวด้วยความตกใจ เมื่อคุณพ่อพี่ดินยิงคำถามใส่ฉันเสียงเข้ม