รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 431

บทที่431 แกล้งทำเป็นคนอ่อนแอน่าสงสารกับผม น่าเบื่อ

ถังซินก็เลิกคิดว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ ตอนนี้ห่วงหลี่ซูเจ๋มากกว่าว่าอยู่ที่ไหน“ฉันไปบ้านคุณมา คุณป้าบอกว่าคนสวยไปทำงานที่ต่างประเทศ จริงเหรอ？”

ลู่เหวินซูตอบรับในลำคอ

สีหน้าถังซินเปลี่ยนเป็นหม่นลงพูดอย่างโกรธๆว่า“คุณโกหก！ฉันหามา คนสวยลาออกจากบริษัทมู่ซื่อแล้ว”

“แล้วเกี่ยวไรกับผม？”ลู่เหวินซูพูดอย่างเย็นชา“พวกเราเลิกกันนานแล้ว หล่อนจะไปไหนผมไม่สน ทำไมบอกแม่ผมว่าเป็นเรื่องของผม”

“คุณเลิกกับหล่อนแล้ว？”ถังซินเดินเข้าไปด้วยความโกรธ ดึงเนคไทเขาแล้วกัดฟันพูดว่า“คุณรู้ไหมว่าหล่อนท้อง ถึงเลิกกับหล่อน”

“รู้สิ……”ลู่เหวินซูยกไหล่ขึ้นแล้วพูดอย่างไม่สนใจว่า“แต่ทำไมล่ะ？ชีวิตผมไม่ใช่มีแค่หล่อนคนเดียว หล่อนท้องแล้วมันยังไง？”

ถังซินโกรธจนมือสั่น“ลู่เหวินซู เด็กที่หล่อนท้องคือลูกคุณนะ！”

“อ้อ”ลู่เหวินซูยกปากขึ้นแล้วพูด“เขายอมคลอด ผมก็เลี้ยง ไม่อยากมีก็เอาออกไง！เรื่องเอาเด็กออกไม่กี่นาที……”

“เพลี๊ย！”ถังซินตบไปที่ใบหน้าเขาด้วยความโกรธ จนมือหล่อนชา

ผู้ช่วยจางที่เห็นฉากนี้ ก็ร้อง‘ซี๊ด’ออกมา

ลู่เหวินซูถูกตบจนหน้าหัน รู้สึกชาที่แก้ม งงไปแปปนึง

พอตอบสนองมา สายตาที่น่ากลัวนั่นก็จ้องถังซิน“คุณเป็นบ้าไรมาตบผม？！”

“คุณชายลู่ เข้าใจผิด！เป็นการเข้าใจผิด！”เห็นลู่เหวินซูจะทำอะไรถังซิน ผู้ช่วยจางก็วิ่งเข้าไปแล้วดึงถังซินไว้ด้านหลัง แล้วก็ยิ้มให้ลู่เหวินซูอย่างขอโทษ“คุณถังเผลอมือ ไม่ทันระวังครับ คุณลู่กำลังยุ่ง พวกเราไม่รบกวนแล้ว ไปก่อนนะครับ”

ผู้ช่วยจางดึงถังซินออกมาข้างนอกอย่างรีบร้อน

พอออกมาจากห้องนั้น ผู้ช่วยจางก็ถอนหายใจออกมาแล้วพูดด้วยความกลัว“คุณถังคุณก็……คุณลู่กับคุณหลี่เลิกกันแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์ไปตบเขานะ？”

ถังซินพูดด้วยสีหน้าแย่ๆ“คุณได้ยินไหมเมื่อกี้เขาพูดอะไร？บอกว่าในใจเขาไม่ได้มีแค่คนสวย บอกว่าไม่อยากมีก็เอาลูกเอา บ้าหรือไง！”

ถ้าไม่ถูกผู้ช่วยจางลากออกมา หล่อนยังอยากตบเขาอีกสองที

ผู้ช่วยจางพูดต่อว่า“ลู่เหวินซูจริงๆแล้วเขามีบางอย่าง คุณอย่าไปยุ่งกับเขา นิสัยเขาเปลี่ยนไปมาก เรื่องเล็กๆก็โกรธง่ายๆ ตอนนี้คนทั้งบริษัทต่างกลัวเขา”

ถังซินพูดอย่างโกรธๆ“วันไหนเขาโดนลูกน้องทำคงดี！”

“……”

“เมื่อก่อนฉันเคยพูดกับสาวสวยว่าลู่หวินซูกลับตัวเป็นคนดีแล้ว ให้หล่อนรักษาไว้ดีๆ บ้าเอ้ย ที่แท้ฉันก็ตาบอด！หมาที่ไหนมันจะเปลี่ยนสันดานตัวเองได้”

ผู้ช่วยจางได้ยินก็ทนไม่ไหว“คุณถัง อย่าเอาคำเปรียบหยาบคายแบบนี้มาใช้กับประธานลู่เลย”

“เขาไม่ใช่หมาหรือไง！”ถังซินพูดเสียงดังมากขึ้น“ตอนตามจีบก็หน้าด้านทำทุกวิถีทาง พอเบื่อแล้วก็แล้วแต่ผู้หญิงว่าจะเอาเด็กออกไหม สู้หมาก็ไม่ได้！คนชอบเล่มเกมแบบนี้ก็ไม่คู่ควรที่จะมีลูก เป็นหมันน่ะดีที่สุด！”

“คุณถัง พูดเบาๆ！”ผู้ช่วยจางรีบเข้าไปอุดปากหล่อนแล้วโน้มน้าว“ตอนนี้ประธานมู่อารมณ์ไม่ดี ถ้าได้ยินคงไม่ดี คุณอย่าไปยั่วเขา”

“ฉันจะพูดดังๆและจะให้เขาเป็นข่าวด้วย ให้ดังขึ้นมาเลย！”

“หนังสือพิมพ์เป็นข่าวไวและก็ทำลายเร็วด้วย”ผู้ช่วยจางพูดด้วยความจริง“คุณถัง ตอนนี้คุณอยู่ที่บริษัทเหอซ่ง ประธานลู่อยากทำอะไรบริษัทพวกคุณก็ทำได้”

“อีกอย่าง ถ้าคุณยังทำแบบนี้อีกก็จะทำให้ประธานมู่ลำบากใจด้วยนะ ประธานมู่เคยคบกับคุณ คุณไม่ควรทำให้เขาเสียพี่ชายน้องชายไป ใช่ไหม？”

ถังซินได้ยินก็ใจเย็นขึ้น

ใช่สิ หล่อนไม่ควรไปยุ่งกับเขาและจะทำให้มู่เฉินหย่วนลำบากใจไปด้วย

ถังซินเลยไม่โหวกเหวกโวยวายอีกแล้วพูดกับผู้ช่วยจางอย่างใจเย็นว่า“ผู้ช่วยจาง ฉันรู้ว่าคุณสุดยอด ช่วยฉันสืบได้ไหมว่าสองสามเดือนนี้สาวสวยไปอยู่ไหน”

หล่อนห่วงหลี่ซูเจ๋จริงๆ และก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเลิกกันและก็หาเบาะแสร่องรอยไม่เจออีก

ผู้ช่วยจางพยักหน้า“คุณวางใจเถอะ ถ้าหาได้ผมจะบอกคุณ”

“ขอบคุณนะ”ถังซินพูด ยังไม่ทันตอบกลับอะไร ก็มีเงาหนึ่งเดินเข้ามา

เข้ามาอย่างรีบร้อนไม่ทันดูทางจนชนถังซินล้มลงไป

ผู้ช่วยจางรีบเข้าไปพยุงถังซิน“คุณถัง ไม่เป็นไรใช่ไหม？”

“ไม่เป็นไร”ถังซินลุกขึ้นแล้วขมวดคิ้วมองผู้หญิงคนนั้นที่วิ่งไป

หล่อนแต่งตัวดีเหมือนเป็นคนรวย ผมสีฟ้ายาวส่องสว่าง

ถังซินนึกถึงผู้หญิงที่ก่อนหน้านี้นั่งรถสปอร์ตลู่เหวินซูก็เหมือนว่าจะมีผมยาวสีฟ้าเหมือนกัน

ทันใดนั้นสายตาก็หม่นไปหล่อนกัดฟันแล้วพูดว่า：“ผู้ชายเลวนี่ เลิกกันก็มีแฟนใหม่มาจู๋จี๋กันถึงบริษัททันที！ถ้าสาวสวยเกิดเรื่อง ฉันจะไว้ปล่อยเขา！”

ผู้ช่วยจางถอนหายใจข้างในใจ

เขาก็คิดว่าลู่เหวินซูมีความ……เลวหน่อยๆ！

หยางซิงเยี่ยไม่เคาะประตูก็เขามาที่ห้องประธาน

ลู่เหวินซูรู้สึกโกรธจึงด่าไป“บ้าอะไรไม่รู้จักเคาะประตูเข้ามาหรือไง？”

ตอนที่เขาเห็นว่าเป็นหยางซิงเยี่ยก็เปลี่ยนไปแล้ววางปากกาลง

“คุณมาได้ไง？”

หยางซิงเยี่ยวิ่งไปที่ลู่เหวินซู มือใหญ่ๆนั่นทำท่าทางน่าสงสาร“คุณชายลู่ คุณปล่อยฉันเถอะฉันไม่ได้ยุ่มย่ามคุณอีก ทำไมคุณต้องทำแบบนั้นกับฉัน？”

มือใหญ่ๆของเขาลูบใบหน้าหล่อนแล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า“ผมรักคุณ รักมาก ทำไม่ดีกับคุณเหรอ？”

“งั้นทำไมคุณต้องให้ฉันทานยา หาคนมาถ่ายวิดีโอ？”หยางซิงเยี่ยพูดอย่างเจ็บปวด“แม่ฉันเห็นรูปพวกนั้นโกรธจนเข้าโรงพยาบาล”

ลู่เหวินซูยกคิ้วขึ้นหน่อยๆ“แม่คุณแค่เข้าโรงพยาบาลยังไม่ตายไหม？”

หยางซิงเยี่ยได้ยินก็ร้องออกมาไม่หยุด

“อย่าร้องอย่าร้อง คุณร้องไห้ผมก็เจ็บ”ลู่เหวินซูจับคางหล่อนแล้วดึงเข้ามา“ใครจะรู้ว่าภายนอกของคุณหยางที่ดูอ่อนแอน่าสงสารข้างในกลับแข็งแรงมาก”

“แม่คุณดีจริง สามีนอกใจ มีลูกสาวที่ดีแบบคุณปิดบัง ทำเรื่องร้ายแรงนั่นแทนสามีหล่อน หล่อนควรให้รางวัลคุณ‘ลูกสาวที่ดีที่สุด’”

“คุณ คุณชายลู่ คุณพูดอะไร……”หยางซิงเยี่ยแกล้งทำเป็นนิ่งไปด้วยน้ำตานั่น“ฉันไม่เข้าใจ”

ลู่เหวินซูหัวเราะทุ้มๆแล้วใช้แรงจับกรามหล่อน“คุณบีบบังคับจนหลี่หวินรุ่ยตาย ทำลายชื่อเสียงหล่อน แล้วก็บีบบังคับแม่หล่อนตาย เคยคิดว่าตัวเองจะมีวันนี้ไหม？”

หยางซิงเยี่ยจ้องเขาตัวสั่น“คุณ คุณ……”

“ปีนี้ มีคอนเนคชั่น มีเงิน อยากหาอะไรหาไม่ได้บ้าง？”ลู่เหวินซูถามอย่างยิ้มๆ“ไม่ใช่เพราะว่าคุณมีเงิน มีคอนเนคชั่นกว้างขวางถึงจัดการเรื่องไม่ดีพวกนั้นแทนพ่อคุณเหรอ？”

“หลี่หวินรุ่ย กับการตายของพ่อแม่หล่อนไม่เกี่ยวกับฉัน！”หยางซิงเยี่ยรีบพูด“เป็นเพราะมีคนกลัวว่าหล่อนไปพูดอะไรมั่วๆเลยจัดการหล่อน ไม่ใช่ฉัน”

ลู่เหวินซูยิ้มย่างเยือกเย็น“ไม่ใช่ว่าคุณกลัวหล่อนจะเปิดเผยเรื่องแย่ๆขงบริษัทพ่อคุณ กลัวหล่อนเอาเรื่องไปบอกแม่คุณ กลัวบริษัทครอบครัวคุณต้องปิดลง ถึงได้ทำกับหล่อนเหรอ？”

“ฉันไม่ได้ทำ——”

ลู่เหวินซูจับกรามหล่อนแรงๆ

หยางซิงเยี่ยเจ็บจนตัวสั่น พูดไม่ได้

“มาแกล้งทำเป็นอ่อนแอสงสารกับผม น่าเบื่อ”ลู่เหวินซูพูด“ทำให้คนตายน่ะง่าย แต่อาความร่ำรวยของหล่อนไป มองหล่อนถูกรังแกจนหมดหนทางและยังทำให้หล่อนหมดหนทางจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่ออีก”

น้ำเสียงเขาอ่อนโยนมากขึ้นแต่สีหน้ากลับเย็นชา“ในเมื่อคุณชอบรับเรื่องแย่ๆของพ่อคุณมา ไม่มีใครอยู่ในสายตา ผมก็จะให้คุณได้ลิ้มรสชาติที่ไม่มีอำนาจแล้วถูกบีบบังคับให้ตาย”