รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 611

บทที่611 ผมมารับภรรยาผมกลับบ้าน

“เหมือนจะเป็นคอลเล็คชั่นลิมิเต็ดฤดูใบไม้ผลิของCL”ถังซินหยิบโทรศัพท์“ราคาแพงมาก เท่าไหร่เดี๋ยวฉันโอนให้”

เสี้ยงเฉินโบกมือ“ไม่ต้องครับ ผมทำชุดประธานถังเลอะเอง ผมต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว”

“ไม่เป็นไร นายไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย”ถังซินพูด“ตอนนี้นายไม่ใช่แรงค์สูงสุด รายได้ไม่สูง อีกอย่างฉันไม่ชอบเป็นหนี้ใคร”

เห็นถังซินยืนหยัดแบบนี้เสี้ยงเฉินเลยบอกตัวเลขให้หล่อนโอนให้

ระหว่างทางที่กลับไปห้องนั้น รองเท้าถังซินไปติดใต้พรมแดงจนเท้าพลิก

ตรงที่พลิกดันเป็นส่วนที่เคยได้รับบาดเจ็บมาก่อนทำให้เจ็บมากขึ้นจนหล่อนเกือบล้มลง

เสี้ยงเฉินรีบเข้าไปประคอง เห็นถังซินหน้าซีดก็พูดกับพนักงานที่เดินผ่านมาให้เอายามาให้หน่อย พร้อมกับถีบห้องว่างห้องนึงเข้าไปพาหล่อนนั่ง

แปปนึงพนักงานก็เอาสเปรย์ฉีดมาให้

เสี้ยงเฉินเอามาฉีดช่วงขาที่พลิกของถังซิน พอได้ยินเสียงหายใจก็รีบเงยหน้าขึ้น สายตาดูเป็นห่วงมองถังซิน“เจ็บมากไหม？”

“พอได้”ถังซินมองข้อเท้า“ขอบใจนะ นายกลับไปก่อนไปฉันพักอีกแปป”

อาการแบบนี้หล่อนกลับห้องไปอีกไม่ได้แล้ว ต้องกลับบ้านแล้วล่ะ

ถังซินคิดว่าพูดชัดเจนแล้วเด็กนี่ควรจะไปก็เลยเอาโทรศัพท์มาโทรออก

มู่เฉินหย่วนโทรมาพอดี หล่อนเลยรีบกดไป

“อย่าโกรธสิ งานเลี้ยงนี้ฉันจำเป็นต้องมา”ถังซินพูดเสียงอ่อนกับชายหนุ่ม“สามี ฉันไม่ทันระวังข้อเท้าเลยพลิก เจ็บมากเลย”

“ทำไมไม่เจ็บให้ตายไปเลย”น้ำเสียงชายหนุ่มดูเย็นชาอย่างช่วยไม่ได้“อยู่ที่ไหน？”

“ที่เหม่ยซิน……”

ถังซินที่เพิ่งขำตอบไป ท่าทางก้าวร้าวของชายหนุ่มก็เอนเข้ามากอดหล่อน

“พี่ครับ”เสี้ยงเฉินพูดเสียงเบาข้างหูหล่อน“ผมชอบพี่”

“……”

ถังซินตอบสนองไวก้รับตัดสายไปจะได้ไม่ต้องอธิบายกับชายหนุ่ม ดันเด็กหนุ่มออกไปอย่างเย็นชา ยกมือขึ้นตบเขา

เสี้ยงเฉินโดนตบอย่างไม่ทันตั้งตัว สายตาดูงุนงง

“เสี้ยงเฉิน รบกวนทำตัวให้ชัดเจนหน่อย ฉันคือนายเธอ！”หน้าอกถังซินกระเพื่อมพูดออกไป“บริษัทเป็นของฉัน ฉันจะดองนายจบนะ！”

ตอนที่เข้าไปในห้องเห็นเขาดูเป็นเด็กดีก็เอ็นดู คิดไม่ถึงว่าจะมากล้ายุ่งกับหล่อน！

เสี้ยงเฉินกลืนน้ำลายจ้องถังซินแล้วพูดไปอย่างทำอะไรไม่ถูก：“ขอโทษครับพี่ ผมชอบพี่มาตลอด วันนี้ได้เห็นพี่ก็เลยอดไม่ได้……”

ถังซินพูดอย่างเย็นชา“นายไม่เห็นที่ฉันคุยกับสามีเหรอ？จู่ๆก็มาอุ้ม พูดแบบนั้น อยากให้สามีฉันเข้าใจเราผิดหรือไง？”

“พี่ครับ ผมไม่ได้คิดแบบนี้……”

“ไม่ว่าจะฉันหรือศิลปินหญิงคนอื่นๆในบริษัท ฉันหวังว่านายจะจัดการตัวเองดีๆ！”ถังซินตัดบทเขา เสียงตักเตือน“อย่าให้ความสับสนชั่วคราวมาทำร้ายเส้นทางตัวเอง！”

เสี้ยงเฉินก้มหน้าลงมือกำขึ้นเล็กน้อยช“ขอโทษครับพี่……”

“เรียกประธานถัง！”

พอโดนถังซินตัดบท เสี้ยงเฉินก็รีบแก้คำ“ขอโทษครับประธานถัง ครั้งต่อไปไม่ทำแบบนี้แล้ว”

มือถังซินชี้ไปที่หน้าประตู“ไปไกลๆ！”

พอเขาออกไปถังซินก็รีบโทรหามู่เฉินหย่วน

คิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะปิดเครื่อง

ถังซินไม่อยากกลับไปทำสงครามเย็นกับเขา ว่าเด็กนั่นในใจแล้วก็นวดขา

พอลุกขึ้นมาเดินได้ก็จะกลับไปที่ห้องนั้นเพื่อไปเอาของ

ไม่ว่าสวีหลายจะคุยอะไรกับนักลงทุนหล่อนก็ไม่สนแล้ว จะให้หล่อนอยู่หล่อนก็จะไป กลับไปง้อเขาน่ะสำคัญที่สุด

ถังซินเดินเท้าเปล่าที่พรม เพราะเท้าเจ็บเลยเดินกระเพก